Nog steeds die pijn..

afbeelding van gebroken hart88

Mijn ex heeft het, na een relatie van een jaar, iets meer dan een maand geleden uitgemaakt, wat voor mij volledig uit het niets kwam. Het was ook nog eens de datum waarop we elkaar het jaar daarvoor ontmoetten....
We hebben een heel fijne tijd samen gehad en ik begrijp absoluut niet waarom hij het uit heeft gemaakt. Het doet zo vreselijk veel pijn. Een paar weken daarvoor vroeg hij me om samen te gaan wonen en hebben we samen een bed gekocht en ineens wilde hij niet meer. Hij houdt niet meer genoeg van me zegt hij.
Als ik hem nu spreek op msn doet hij vreselijk kortaf, terwijl ik vaak niet eens degene ben die contact opneemt.
Sinds dat het uit is slaap en eet ik bijna niet en ben ik eigenlijk een emotioneel wrak. Ik kan in bed liggen en huilen als een klein kind, echt schreeuwen en jammeren... hoe kan het toch dat iemand van wie ik zo vreselijk veel hou me zoiets aandoet???
Het voelt alsof ik het afgelopen jaar in een leugen heb geleefd. Hij heeft me echt volledig in de kou laten staan en gaat gewoon verder met zn leven. Ik kan dat niet. Alleen al omdat we altijd alleen maar dingen deden met zijn vrienden. Daardoor heb ik nu eigenlijk nog maar weinig mensen over die er voor me zijn.
Oud en nieuw wordt een hel. Vorig jaar waren we toen zo verliefd. Ik probeer er niet aan te denken, maar het komt gewoon telkens naar boven.
Ik wil van de hoop af dat hij nog terug komt. Dat is namelijk het ergst.. Ik denk telkens, wat nou als ik nu met m zou gaan praten, zou het dan weer goed komen? Of moet ik juist wachten en gewoon verdergaan met mn leven? Hij is iemand die voor zn gevoelens wegloopt en ze heeel goed kan wegstoppen. Dat maakt het allemaal zo moeilijk!! Pff...
Ergens wil ik eigenlijk helemaal niet meer terug, ik wil iemand die helemaal voor mij gaat en niet vind dat ik iets aan mezelf moet veranderen, maar het zou wel fijn zijn als hij een beetje normaal tegen mij zou doen.
Hij wil graag vrienden blijven, maar hoe kan dat ooit als hij me zo behandeld??
Op dit moment voel ik me eenzaam en walgelijk onaantrekkelijk. Wordt het ooit nog beter? Iedereen zegt van wel, maar het is zo moeilijk te geloven..

afbeelding van spijt

@gebroken hart88

Hallo!!

Je hebt het juiste forum te pakken!! Hier zijn mensen die net als jij aan het kapot gaan zijn.Er zijn ook mensen die al verder zijn en waar je steun aan zult hebben.
Het is verschrikkelijk en niemand kan het nu weghalen...

Sterkte meisje
Spijt

afbeelding van Dizzy_E

Hoe kan het toch...

"hoe kan het toch dat iemand van wie ik zo vreselijk veel hou me zoiets aandoet???"
Dat is een vraag waar velen hier mee zitten. Ook dat sprankeltje hoop, dat altijd wel blijft hangen diep in je gebroken hart, voel ik ook nog steeds iedere dag.
Het enige dat je kan doen is afwachten. Komt hij niet terug, probeer het dan te laten gaan, want dat domme sprankeltje zal er voor zorgen dat je hart niet meer heelt.

afbeelding van blinded by love

Je zou oud op nieuw ook

Je zou oud op nieuw ook anders kunnen proberen te zien....afsluiten en een nieuw jaar voor nieuwe kansen althans zo probeer ik het te zien..als ik jou verhaal lees heb jij temaken gehad met een vriend die levenslang het verliefdheidsgevoel van het begin wil blijven voelen to bad for.him dat gevoel word.bij iedereen hoe goed je het ook hebt minder dat gaat over in iets mooiers namelijk houden van!! met vleugjes verliefdheid!! en degene die dat niet zien en altijd opzoek gaan naar dat speciale gevoel worden nooit gelukkig!! dus daarom oud op nieuw is een nieuwe start hij heeft jou de kans geboden iemand tegen te komen die wel 100 procent voor je gaat!! kop op het gaat ons lukken!! sterkte

afbeelding van Dolfijnenkind

@gebroken hart

Wat klinkt jouw verhaal gruwelijk op dat van mij.......

Ook bij jou denk ik aan bindingsangst.....

Hoewel het lastig is, zoek het niet bij jezelf. Ik doe het ook af en toe nog hoor, omdat ik ook wat foutjes heb gemaakt.

Bewust geen contact met hem opnemen, hoe lastig ook.......anders duw je hem alleen maar meer weg.
Ik ben eindelijk op het punt dat ik geen contact meer opneem.

En dat vrienden blijven, dat is gewoon heel lastig. Zeerzeker nu. Dat kan ook eigenlijk niet momenteel.

Kijk in de toekomst of jij dat dan nog wilt. Kan je dat niet, dan niet doen.

Ga voor jezelf.

Je moet nu het gat van de leegt op gaan vullen. Ga met vriendinnen weg, praat, huil en probeer het een plekje te geven.

Vanmiddag ben ik in een bos gaan wandelen, omdat dit meestal wel wat rust geeft. Wie weet helpt jou dit ook.

Ik huil af en toe even als de druk te hoog wordt, daarna heb ik meestal wel wat opluchting. Opkroppen werkt helemaal niet, daar krijg je alleen maar klachten van.....

Uiteindelijk wordt het beter. De pijn zal minder worden. Maar daar gaat een tijd overheen als de liefde bij jou gewoon diep zit.

Sterkte!