hey allemaal daar ben ik weer.
het is inmiddels al bijna 4 maanden uit en nog steeds vind ik hem leuk. ik dacht toch echt eerst dat ik over hem heen was, maar ik ben er net achter gekomen dat dat niet zo is.
mijn vriendinnen vroegen namenlijk of ik hem nog leuk vond en ik zei : nee!! maar ze zeiden je liegt, want elke keer als zijn naam opkomt dan glunder ik helemaal volgens hun. en ze hebben verdorie gelijk. ik weet nou niet precies of ik hem nou nog erg leuk vind of dat ik nou erg verliefd op hem ben, want dat volgenst mij niet. ik denk nog wel ontzettend vaak aan hem, als het goed met hem gaat dan word ik jaloers en als het zoals de laatste tijd niet goed met hem gaat dan voel ik me ook niet goed dan heb ik erg medelijden met hem. ik weet dat ik me niet meer om hem moet bekommeren maar toch doe ik het elke keer weer. misschien ook mijn stomme fout want, ik heb nog steeds contact met hem, en we zoenen af en toe weleens en heben het zelfs al een paar keer gedaan. alleen dat verliefde gevoel is er gewoon niet meer, dat is weg dat weet ik zeker. maar waarom kan ik hem dan toch niet loslaten op de een of andere manier. maar ik denk dat hij mij ook niet kan loslaten, want toen ik hem negeerde, kreeg ik telkens sms-jes met waarom ik boos ben enz enz. en zocht hij telkens contact. ik hoop dat jullie of iemand me begrijpt. ik weet gewoon niet meer wat ik van dit allemaal moet denken. ik snap mezelf ook niet ik laat alles toe als het op hem neerkomt zo ben ik normaal nooit. ik denk dat ik me een poosje niks van me laat horen. ik denk dat dat het beste is. ik hoop dat jullie mijn verhaal een beetje konden volgen, en zou graag jullie mening willen weten, hmmm het is best een lang verhaal geworden en dat is het hele verhaal nog niet eigenlijk, het is meer een samenvatting eigenlijk ,maar goed ik moest mijn verhaal gewoon even kwijt.
xxx bee