Wees realistisch Roel, dat is de beste tip die ik je hierover kan geven. Iedereen heeft minder goede kanten, ook je ex. Schrijf eens op wat je niet leuk aan haar vond. Dat je haar de mooiste en de liefste vind komt omdat je nog van haar houdt. Maar hoe langer je haar niet ziet en hoe langer geleden de breuk is hoe meer dit slijt. Liefde heeft voeding nodig en als ze dat niet krijgt slijt het. Sterkte met de feestdagen Roel, probeer er iets van te maken ook al heb je er helemaal geen zin in. Liefs Pluk

Lees e-mails, brieven, kaarten waar uit je kunt halen dat jullie relatie niet ideaal was.

Ik heb daar zelf wel wat aan gehad, hoewel je natuurlijk oook veel lieve dingen leest (allerlei herinneringen roept dat op) was het een soort rode draad wat ik las, dat het al maanden, jaren niet zo goed ging.... Elke keer namen we ons voor om te vechten, maar we kwamen geen stap verder. Als je jezelf daarmee confronteert dan ga je hem/haar minder op een voetstuk zetten.

Ik heb het ook nog altijd zitten jammer genoeg (na bijna 9 maanden nu).
En soms zelf zwaar.
Ik stel ze mij dan voor in mijn gedachten en smelt dan heel weg.

En hoe meer ik wegga en mensen tegenkom, hoe erger het gevoel wordt.
Je weet niet wat de toekomst brengt, maar ik zit echt met het gevoel dat het nog lang zal duren voor ik erover ben en voor iemand anders verliefde gevoelens zal hebben.
Ik mis het enorm om een serieuze relatie te hebben, maarja ...

Ik heb mijn ex verwijderd op msn omdat er vaak een foto van haarzelf staat op haar msn en ik het daar vaak moeilijk mee heb als ik die dan zie. (ze staat niet geblockt trouwens, dus ze ziet mij nog)
Daarom dan beslist om haar uit mijn lijst te halen.

Verleden weekend was ik met een goeie vriend aan het babbelen en plots waren we bezig over msn en mijn ex. Hij heeft ze ook staan (maar ze babbelen wel nooit met elkaar) en hij zei plots tegen mij dat ze een superschone foto staan heeft op haar msn en vertelde dan ook nog hoe (van haar gezicht met haar haar deels voor haar hoofd).
Ik kon mij haar zo goed voorstellen en voelde mij direct terug slecht.
De avond zelf viel nog mee, maar toen ik snachts in mijn bed kroop ...
Was een enorme klap toen. Nog steeds na 9 maand.

Het is enorm moeilijk om te relativeren. Ik blijf ze maar idealiseren en ik heb het zo moeilijk met het feit dat ik veel geleerd heb uit de breuk en dat ik het nooit zal kunnen toepassen bij haar.
Ze zeggen dan dat we niet voor elkaar gemaakt zijn, maar het is echt moeilijk om dat te aanvaarden. We hadden wel onze probleemkes, vaak omdat ik van een mug een olifant maakte (en dat niet inzag). Maar ik ben hier een stuk volwassener uitgekomen en ik geloof wel dat zij bij mij past. Het omgekeerde is natuurlijk wat anders, maar toch kan ik nog altijd niet toegeven dat we niet bij elkaar zouden passen. Ik blijf maar denken "wat als ik toen wist, wat ik nu wist".

Is natuurlijk echt niet goed om zo te denken en daarin te blijven, maar ik denk dat het maar zal over gaan wanneer ik echt weer eens verliefd zal zijn op iemand anders (en het wederzijds is natuurlijk)

Alleen zie ik dat niet vlug gebeuren. Ik geraak zoiezo moeilijk verliefd (aargh :-/)

Rationeel over de zaak kunnen denken is ?ɬ©?ɬ©n ding, maar het dan bij uzelf toepassen is iets heel anders en lukt mij zo moeilijk.

Ja, er waren ruzies.
Ik denk dat er in elke relatie wle ruzie is.
Nu, die ruzies waren niet overdreven ofzo. Maar op het einde hoopten ze elkaar op.
Haar gevoel was weg. Ze had dat al eens gezegd tijdens onze relatie en dat we er wel zouden uitkomen. Maar ik had toen altijd nog de gedachte van wat ze ook zei, dat onze relatie zoiezo altijd zou blijven duren. Mijn kijk op de liefde was nogal gemakkelijk.

En na een ruzie heeft ze het dan gedaan gemaakt.
De breuk zelf had ik niet zien aankomen nee. Het wasnogal plotseling.
Alhoewel ik achteraf wel door had dat ze mij tekens gegeven had.

We hebben na de breuk samen nog veel gedaan, gaan eten, gaan drinken, na de foor, na de cinema, etc ...
Ze zei wel duidelijk dat het gedaan was, maar had wel nog veel behoefte aan mij. (af en toe met tranen gepaard van hare kant ook)
Toen examens, efkes nie meer gezien en sindsdien is dat ook heel veranderd. De laatste 7 maand haar nog maar ?ɬ©?ɬ©n keer gezien (begin oktober afgesproken om iets te gaan drinken)

Ik weet wle dat geen contact beter is, maar toch. Ik voelde mij voor de tweede keer "verlaten". Want toen had ek et gevoel overbodig te zijn in haar leven.

Nu, zoals je kon lezen, is het al 9 maand gedaan. Dus ik weet dat het zo zal blijven. Ik heb vaak wel de gedachte van als we later terug contact hebben en we wat terug naar elkaar toegroeien of het mss weer wat zou kunnen worden. Het is niet echt slim van mij om zo over na te denken, want je moet je idd naar de toekomst richten.

Ik heb hier zeker veel uit geleerd en vaak nagedacht met het oog op latere relaties. Ik merkte dat ik een probleem had met relativeren en dat ik vaak kan 'vitten' over kleine zaken. Maar nu ik die breuk meegemaakt heb, kan ik die kleine zaken toch veel beter relativeren. Achteraf gezien denk ik vaak dat het er eens moest van komen en dat ik nog niet wijs genoeg was op vlak van serieuze relaties.

Ach, ik kijk op bepaalde zaken heel anders terug wat mij sterker maakt voor de volgende relatie, maar wat mij spijt doet krijgen van het verleden, omdat ik het gevoel had een "goeie" vast te hebben. En dat is niet geidealiseerd.

En over de feestdagen. De gedachte om ze tegen te komen bij het weggaan schrikt mij meer af dan de periode zelf. Ik zal wel met vrienden vieren en het zal zeker pijn doen. Maar als ik ze tegenkom, dan zal het een stuk erger zijn.
Ik ben al zeer tevreden als ek een eindejaar beleef zonder haar tegen te komen.
Ik heb best wle veel zin om met haar af te spreken, dat is het probleem niet. Maar niet in goepsverband met haar vrienden erbij enal. Enkel met haar alleen. Al de rest schrikt mij af. Ik wil ook geen zaken te weten komen die ik liever nie weet ...

Iedereen veel sterkte en probeer toch te zorgen dat je wat gepland hebt.
Zelf al kijk je er nu tegen op om iets te plannen en wil je liever thuis zitten -> niet doen.

Greetz.