Missloa,

Ik heb het zelf eens een keer omschreven als de ochtend na een avond goed doorzakken met de jongens. Een beetje post-puberaal te veel naar binnen geschoven (ja, ik weet het, but boys will be boys...) en wakker worden met het gevoel of je niet eens meer weet of je kop er nog vast op zit. "Ik drink noooooooooooit meer".

Dat is een beetje hoe ik me zelf de afgelopen drie maanden voel. Alleen heb ik daar op het moment geen alcohol voor nodig: het gebeurt ook zo wel. En dit wordt niet beter na een paar koppen sterke en gemene koffie. Helaas blijft het gevoel doorzetten tot het moment dat ik mijn ogen sluit en eindelijk in slaap val.

Maar ik weet dat er een dag komt dat deze kater is verdwenen. En dat ik dan zonder probleem een nieuw pilsje kan pakken, want ja: het leven moet toch ook wel zijn leuke kanten hebben. En voor jou zullen die dagen ook komen. En met een beetje geluk ontmoet je iemand die als een kacheltje de kou die je nu voelt doet weggaan en de zon voor je laat opkomen.

De prijs van houden van kan te duur zijn, maar soms als je de juiste persoon tegen komt, is deze prijs een koopje...

Groetjes en sterkte,
Angelo