hey meis, even een vraagje aan jou: stel dat jij het zou willen uitmaken met iemand he. Wat zou je dan doen?
Zou je die persoon een nieuwe liefde onder de neus gaan wrijven? Lekker erin wrijven hoe vreselijk leuk je het hebt, en hoe veel minder die ander wel niet is? Terwijl je weet dat die ander zoveel pijn heeft? Dan ga je nog eens even lekker een trap na geven?

Ieder mens met een beetje gevoel voor een ander, een greintje empathie, doet dat niet hoor... zo niet!! Zijn gedrag is echt niet normaal. Maar ik denk dat er een patroon ingeslopen is bij jullie, hetzelfde wat ik ook had. Hij bepaalt, hij beschuldigt, hij doet wat hij wil, hij heeft het steeds over jou en wat jij allemaal fout doet.

Jij verdedigt, jij probeert het goed te maken en te vechten. Dat zie je nu weer. Hij bepaalt, jij zit in een totaal afhankelijke positie, je vraagt je wanhopig af wat nou toch de bedoeling is van dit alles. Jij bent bezig met hoe jij het weer goed kan maken, of het nog goed komt. Dit alles houdt jou af van de werkelijke vragen: is ZIJN gedrag wel zo goed voor mij? En een latere vraag: waarom moet IK eigenlijk genoegen nemen met zo'n intens gemeen gedrag? Waarom accepteer ik dit eigenlijk? Waarom neem ik genoegen met deze geestelijke mishandeling?

Laat je verdomme door niemand, maar dan ook niemand zo denigrerend toespreken! Niemand heeft het recht om zo tegen jou te roepen dat je minder bent, laat je dat door niemand aanpraten. Heel veel afstand, ook al voelt dat nu tegen je intuïtie in, probeer rust voor jezelf te krijgen...