Hallo mensen ik ben nieuw hier
Ik zit al een hele tijd met liefdesverdriet
Ik ben smoorverliefd geweest op een Nederlandse jongen en zelf ben ik
turks.
We leerden elkaar kennen als collega's.
We vielen meteen als een blok voorelkaar.
Maar het is nooit echt wat geworden tussen ons.
Maar toch hebben we iets speciaals met elkaar gedeeld. AL was het maar
een telefoontje, een warme blik, hoe hij mij overal opzocht, hoe hij
de zenuwen kreeg als ik in de buurt was, hoe hij naar me keek.
Maar deze jongen gaf nooit hoogte van zichzelf.
Hij vertelde me wel hoe geweldig hij me vond maar de rest kwam nooit.
uiteindelijk hoorde ik van verchillende mensen dat het te maken heeft met mijn
afkomst.
Omdat ik turks ben...
Hij durft niet over de vloer te komen met een turkse.
Het verhaal is natuurlijk veel langer.
Maar ik kan niet meer helder denken om het te kunnen vertellen.
Ben no nooit zo verliefd geweest.
Alles doet me aan hem denken.
Het beinvloed mijn hele leven.
Het doet me zo'n pijn dat we niet bijelkaar kunnen zijn en dat hij er verder niets
over zegt en mij alleen maar van zich probeert te vervreemden.
Terwijl als ik in zijn ogen kijk, ik eigenlijk al genoeg weet.
Zijn ogen kijken me zo warm aan en vertellen me dat ie ook om mij geeft.
Sadlady