Ja vertel!!!! hahah want dat horen wij niet hihi. Ik denk dat je niet voor niks deze site ooit hebt opgezet ooit? hahaha.
Nou ik hoop wel dat het nu goed met je gaat hoor.

Groetjes
Vlindertje

Haha, dank je, Crea-tive, voor deze mooie vraag. Ik merk dat ik de belangstelling stiekem wel leuk vind, al ben ik mij ervan bewust dat ik als admin op deze site inderdaad niet echt iets persoonlijks geschreven heb .

Dat wil niet zeggen dat ik als persoon niet wel heel veel geschreven heb. Om eerlijk te zijn heb ik op deze site meer dan honderd blogs en nog veel meer reacties geschreven in de loop der jaren, maar dan onder een andere account.

Ik heb deze site niet zelf opgezet. Dat hebben twee andere personen gedaan, in 2004, die hier schuilgingen onder de nicks 'Tijs' en 'Guido', maar die, voor zover ik weet, allebei al lang niet meer actief zijn. In april 2010 besloot Tijs, die toen nog de enige admin was, de stekker uit de site te trekken. Ik was toen al jarenlang actief op de site en ben met Tijs in gesprek gegaan over de mogelijkheid om de site over te nemen. We werden het, kort samengevat, eens en zodoende heb ik sinds april 2010 de site, waar ik als reguliere bezoeker al jaren kwam en veel aan gehad had, overgenomen.

Op dat moment dacht ik dat het beter zou zijn om mijn reguliere account gewoon te behouden en een apart admin-account aan te maken. Als admin moet je soms hier en daar brandjes blussen en daar is niet altijd iedereen even blij mee. Ik dacht dat het daarom beter zou zijn als ik als beheerder 'neutraal' zou kunnen zijn en mijn acties als admin niet van invloed zouden zijn op mijn 'reguliere' account.

Dat is een beetje de achtergrond van mijn misschien soms wat raadselachtige stilte op de site, maar om terug te komen op je vraag: ik wou dat ik kon zeggen dat het fantastisch ging, maar helaas is dat niet zo. De vele blogs die ik (onder mijn reguliere account) heb geschreven op deze site zijn daar natuurlijk ook wel een beetje een bewijs van.

Om een heel korte schets te geven: ik kwam op de site nadat het uitgegaan was met mijn eerste vriendin. Ik had een relatie van dik vijf jaar met haar gehad. We woonden samen en waren er eigenlijk altijd vanuit gegaan dat we samen zouden blijven, trouwen, kinderen, de hele mikak. Toch ging het op een gegeven moment allemaal niet meer zo goed. Ik maakte het, na uiteraard ook uitvoerig met haar gesproken te hebben, uit, vooral omdat ik zag dat het niet goed ging en dacht dat dat het enige was wat erop zou zitten. Kort samengevat merkte ik binnen een maand al dat dit helemaal niet was wat ik wilde, maar zij was als een blad aan een boom omgedraaid en verdween uit mijn leven om er niet meer in terug te keren. Degene die jarenlang de meest centrale persoon in mijn leven was geweest, was in het luchtledige verdwenen en het erge was nog dat ik het zelf nog gedaan had ook.

Na negen maanden kreeg ik weer een relatie, maar ik merkte dat ik mijn eerste relatiebreuk nog verre van verwerkt had. Die relatie strandde daardoor na vijf maanden. Twee maanden daarna had ik echter opnieuw een relatie, die hetzelfde lot beschoren was, al dacht ik toen dat alles anders zou zijn. Na drie maanden ging die uit. Vier maanden later kreeg ik wederom een relatie, waarbij het er wel sterk op leek dat ik het verleden eindelijk achter me kon laten. Die relatie ging echter om andere redenen uit, na vier maanden. Sindsdien ben ik vrijgezel, ik denk vooral omdat ik nog niemand weer ben tegengekomen met wie het echt goed zat (kom helaas de laatste tijd sowieso maar weinig nieuwe mensen tegen), maar mijn gemoedstoestand werkte daar ook niet altijd positief aan bij.

Mijn eerste vriendin is nooit echt uit mijn systeem verdwenen en ik vermoed dat dat ook wel nooit helemaal zal gebeuren. Het zal erbij horen, maar de vergelijking tussen hoe alles nu is (en de afgelopen jaren) met hoe het ooit was, blijft bij vlagen erg confronterend. Ook met mijn laatste vriendin heb ik veel moeite gehad met loslaten, al was dat een hele andere situatie. We werden echt hechte vrienden nadat de relatie over was en vanuit daar ontwikkelden bij mij veel sterkere gevoelens, die helaas niet meer werden beantwoord. Dat resulteerde erin dat ik mij uiteindelijk genoodzaakt zag het contact volledig te verbreken.

Dat is in het kort dus hoe het er nu voor staat met mijn liefdesleven. Niet echt een feestje, maar tegelijkertijd heb ik alles in detail vastgelegd in die meer dan honderd blogs alhier. Wat ook een reden is dat ik de laatste tijd niet zoveel meer schrijf, trouwens, ook onder mijn reguliere account niet.