Hey xsherrie,

liefdesverdriet is idd echt kut, zeker voor diegene die de break-up "ondergaat".
Als je zelf niet beslist een punt achter de relatie te zetten zit jij nog in "relatie-modus" en moet je eigenlijk echt afkicken van zijn liefde en jouw liefde voor hem. Dit is erg hard en moeilijk, maar niet onmogelijk!
Contact houden na een break-up vind ik persoonlijk in vrijwel elke situatie een slecht idee, toch zeker voor een tijdje, tenzij het niet anders kan.
Als je toch contact houdt en je maakt zo vaak ruzie werkt dit destructief, je kan niet helen want je wordt keer op keer geconfronteerd met wat je kwijt bent. Helemaal geen contact is naar mijn mening de beste manier om jezelf terug te vinden.

Ik spreek uit ondervinding, ik ben eind april uit elkaar gegaan met een meid waarvan ik toch wel dacht, dit zou ze wel eens kunnen zijn (ok ja dat denk je meestal in elke relatie omdat je op wolken loopt, maar deze keer meende ik het ook, zelfs als ik er nu aan denk sta ik nog volledig achter die stelling), nu begin december en m'n hartje is mooi aan het helen, ik ga terug gelukkig door het leven, enkel zonder haar. Wij hebben trouwens geen enkel contact meer, en dat vergemakkelijkt het proces toch wel aanzienlijk.

Men zegt wel eens "Wie niet weet, niet deert" en dat klopt, hoe minder je van hem weet op deze moment, hoe beter voor jou! Focus op jezelf, de enige die telt nu ben jij! Tijd heelt alle wonden, dit is pure waarheid!!

Die ups en downs horen er bij, er zal regelmatig iets zijn dat je doet terugdenken aan good ol' times, maar besef dat deze achter je liggen, hoe hard dit ook is, je moet erdoor en je moet vooruit, stilstaan is achteruitgaan. Je mag en moet wel effe stilstaan bij dit hele gebeuren, maar ooit moet je het achter je laten.

Het wil trouwens niet zeggen omdat deze relatie over is, dat je nooit meer gelukkig zal worden, integendeel, je zal hier veel sterker uitkomen(weer een cliché, maar ook wel pure waarheid). Je moet eerst terug leren gelukkig te zijn met jezelf, zonder hem, daarna zie je wel weer.

Geloof me, ik kom ook van heel diep en dacht dat dit ook nooit zou overgaan, maar het lukt je echt wel, verbreek het contact volledig en concentreer je op jezelf! Ik ga je niks voorliegen, het contact verbroken houden gaat moeilijk zijn maar elke keer je hem wil sturen of bellen of weet ik veel, stuur je beste vriendin of weet ik veel, maar niet hem, afkicken is de boodschap, ik telde bvb de weken dat ik geen contact had gezocht en was na een tijdje fier op mezelf dat ik het al zolang had volgehouden, uiteindelijk wordt het een automatisme en besef je dat je best zonder het contact kan(dit kan wel enkele weken/maanden duren voor je dit stadium bereikt)

Ga dingen doen die JIJ graag doet, ook al doe je ze liever met z'n tweetjes, doe ze alleen of met een vriendin en zie dat het uiteindelijk ook wel leuk kan worden op die manier! Pas dan ga je beseffen dat je ook wel zonder hem leuke dingen kan doen. Voel jezelf niet slecht omdat je eens lacht of omdat je eens een dagje aan jezelf denkt, dit mag en moet je doen!

Ik hoop je hier toch een hart onder de riem te hebben gestoken, je komt er wel, ben ik 1000% zeker van!
En als het eens een dagje minder gaat, er staan hier massa's mensen klaar om je op te vangen!

Veel sterkte en succes!
waffles

Ook ik ben in die valkuil gelopen van contact houden.... ik hield nog van haar en zij van mij. Maar het was uit en de communicatie verslechterde, miscommunicaties, rollercoaster aan emoties. Ik herken de ruzies over whatsapp, sms, mail etc. Je komt in een cirkel terecht waar je niet uitkomt. Ik ging zelf niet verder en bleef mezelf met haar bezig houden, door het contact. Je komt achterndingen dat dat de ander pogingen doet om over je heen te komen, dat doet je dan weer pijn, en krijg je de volgende rollercoaster. Het contact, heb het een jaar lang volgehouden, totdat je zelf niet eens meer weet waarom je nou contact zoekt, ja door duwen en aantrekken, maar feit blijft het is uit. Ik heb alle fases gehad.... en als ik er naar terug kijk wat ik er van geleerd heb is: geen contact!! Je houd jezelf tegen, maar ook hem of haar, de ander kan ook niet verder door elke dag met je geconfronteerd te worden. Geen contact, geeft je rust, stof tot nadenken, het gaat er niet meer om waarom het is uit gegaan maar dat het uit is, je kan hier enkel je leer uit halen, wat de volgende keer anders te doen. Maar geef jezelf rust, afstand...... en kijkt daarna hoe je , je voelt. Stap uit die achtbaan en dat kan enkel door no contact en verwerken. Nu een jaar na dato bij mij, zijn de scherpe randen eraf, gevoel meer gaan liggen, en ben ik t gesprek aangegaan met ex. Heb haar bedankt en wens haar t beste, dit voelt 100x fijner dan die constante strijd. Voor hem maar zeker voor jou.

Succes en sterkte