Gaat goed, afleiding, veel mensen om me heen, nieuw werk, en dan toch weer een dipje.
Morgen koninginnedag toen ik vorig jaar nog met hem heen ging, vroeg in de ochtend, leuke dag, in de avond lekker samen naar bed. Brengt weer vervelende herinneringen naar boven. Ik ga nu naar een andere plaats, heb ik er ook niet zoveel last van.
Ik blijf hem wel missen, de fijne tijd samen. Wil niet van hem houden maar toch doe ik het. Ik kan niet begrijpen dat hij mij niet mist, waarom ik helemaal niks meer hoor. Dat snap ik niet!
Wel een ding. Wat doet het vreselijk goed om hem te hebben verwijderd van msn en hyves, wat in het begin pijnlijk was, verdriet deed om alles weg te halen voelt nu goed.
Ik zie niks meer van hem, en ik wil ook niks meer van hem zien of weten.
Ik raak er wat overheen, maar ik weet zeker dat ik er niet overheen ben, al zie ik maar een vriend van hem lopen in de stad krijg ik al een rilling door me heen om dat het mij weer aan van alles doet herinneren, klap gelijk dicht en gedachtes dwalen rond. Laat staat dan ik iets te weten kom over wat hij nu allemaal doet.. of een foto zie. Dan val ik terug zeker weten, dat voel ik.
Ben aan de ene kan blij dat hij zover bij mij vandaan woont, zie hem niet meer, pijnlijk maar ook beter. Zo gaat het wel veel beter, word met niks meer geconfronteerd.
Toch vervelend. Heb een nieuwe jongen ontmoet die tot nu toe beter bij me past, echt wel een vriendelijke jongen, nu twee keer mee afgesproken maar toch komt mijn ex weer te boven.
Ik laat mij er niet door tegenhouden, dat doet hij tenslotte ook niet, anders had hij er voor willen vechten. Nu ga ik geheel voor mijn eigen geluk.
Ik accepteer dat hij niet uit mijn gedachtes is en dat het me nog steeds iets doet maar ik laat mij niet meer tegenhouden. Waarom moet ik dat doen terwijl hij fijn verder gaat na de eerste week nadat wij nog naast elkaar lagen? Geen minuut hield hij zich meer met mij bezig na dat hij het leuk had met een ander. Reageren op een mail of sms kon er niet eens meer van af. Wat een liefde, vele lieve woorden en aanrakingen waar waren die goed voor? Ga toch weg. Het zegt me genoeg en dat begin ik me te realiseren ook, beetje laat, maar het begin is er..
zelfde gevoel
Ik voel hetzelfde. Het doet verschrikkelijke pijn om hem niet te horen ook al hadden we in alle rust en vrede aan elkaar beloofd om af en toe contact te houden. Met Pasen een smsje gestuurd om hem een leuke dag toe te wensen. Blijkbaar ben ik geen smsje meer waard want ik heb niets terug gekregen. Ik vraag me af hoeveel ik eigenlijk voor hem betekent heb. Zo te zien niet echt veel. Als zijn loze beloftes van destijds en nu ook beloven om contact te houden en toch niet doen. Dan heb ik liever dat hij rechtuit zegt dat ik hem met rust moet laten. Maar nee, gewoon negeren is blijkbaar veel leuker. Ik begin me af te vragen of hij me ooit wel graag heeft gezien. Of die zogezegde 'ware liefde oprecht' was. Het is ontezetten hard om te moeten beseffen dat hij nu iemand anders graag ziet en ik word 'weggegooid'. Langs de andere kant geeft het me ook kracht. De moed om verder te gaan. Als ik voor hem niets waard ben dan is hij mijn aandacht en energie ook niet waardig. Het is spijtig voor hem dat hij zo'n prachtige vrouw laat vallen. Iemand die van hem hield zoals hij was. Het is nu zijn zaak. Ik wil verder gaan met mijn leven en mijn geluk zelf maken.
Vrouwtjee, ik ben blij dat jij dit ook realiseert. Het is de volgende stap in het verwerkingsproces. we gaan verder! Met soms een knagend gevoel in ons hart maar we weten dat we beter verdienen!
Geniet van je weekend
Liefs
Alexia
-
Ik was 2 jaar geleden met mijn grote liefde in Apeldoorn, en we stonden precies op het punt waar de auto had publiek raakte. Gelukkig hoorde ik hem aankomen, en heb ik haar weg kunnen duwen.
Nu zijn we sinds 15 dagen uit elkaar, en ik ga kapot van binnen... morgen zal daarom ook een klote dag worden voor mij, waarin ik weinig plezier zal beleven.
Vrouwtjee
Ha Vrouwtjee,zo te lezen ben je sterker aan het worden! Echt heel fijn.Sterker in het relativeren.Sterker in het loslaten...en dan tussendoor dat dipje...ik had ook meteen een herinnering hoor aan koninginnedag...wij zaten heerlijk na te genieten in de tuin met een overheerlijk zelfgemaakte shake....Tja,en je weet het ,nu kan ik het al bijna 4 maanden shaken! Ook bij mij kan het nog erg gevoelig liggen dat hij mij zelfs als mens gewoon laat zitten.En dat ik door hem niet wordt gemist,terwijl dat andersom wel het geval is.
Bij mij is de kans altijd aanwezig dat ik hem tegenkom,we wonen in dezelfde stad...vind het nog steeds wat spannend,maar aan de andere kant,ik kan hem recht in de ogen kijken,rug recht en hoofd omhoog..
Lieve Vrouwtjee,ga zo door!!! en goeds voor jou!!!!
Philosu