Wat een dag....een mooie dag met veel inzicht in de situatie, dus een hoop vragen die de afgelopen dagen door mijn hoofd spookten kan ik nu aan de kant schuiven!

Ik ben eruit.....ik laat de hele relatie achter mij! Waarom? Dat zou je je af kunnen vragen.

Heel simpel....door het nieuwe inzicht van vandaag!

Ik heb mijn ex leren kennen in een periode dat ik heel erg zwaar emotioneel in de put zat (dit na een zware mishandeling). Ik was erg afhankelijk van mijn vrienden en familie. Mijn ex (toen nog gewoon vriend) deed werkelijk alles voor mij. Hij verzorgde me lichamelijk en gaf me de emotionele aandacht die ik toen extra hard kon gebruiken. Hij was me echt aan het verzorgen en heeft me in de meest ellendige periode van mijn leven meegemaakt. Hij was belangrijk! Wij was in zijn rol! Hij wilde verzorgen! En zich daardoor belangrijk voelen!

Zijn woorden van toen: Ik heb je nu op je ergst gezien, alles kan alleen maar beter worden!

Maar ja sinds ik inderdaad beter in mijn vel zit, mijn eigen leven weer op de rails heb en dus niet meer zo afhankelijk ben van zijn "verzorging", vanaf dat moment ging het minder! Hij is zijn rol kwijt! Hij is de controle kwijt en kan er niet mee omgaan. Door mij echt respectloos te behandelen probeert hij mij weer in de positie van hulpbehoevende te plaatsen. Maar helaas...dat gaat hem niet lukken! Ik heb meer respect voor mezelf en laat me niet zo behandelen! Een relatie hoort evenwichtig te zijn. Het is geven en nemen....en dat ontbreekt eraan.

Mijn beslissing geeft me rust! Had ik mijn toekomst met zo iemand willen delen? Had ik me keer op keer in die slachtofferrol willen laten duwen? Nee, natuurlijk niet! En ja zoals nu blijkt....als ik niet onderdanig ben, niet afhankelijk ben van zijn hulp, dan doet hij lelijk! Dus de keuze is gemaakt! Ik stop ermee!