Een deel van jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar. Ik blijf verlangen naar een ex die keer op keer plotseling van de radar verdwijnt. En inderdaad, bij ons is het ook meerdere keren uitgegaan en dat hij vervolgens is teruggekomen.
Ze kunnen inderdaad ieder moment toch weer terugkomen. Jij denkt dan wellicht, misschien gaat het nu wel goed; misschien is ze veranderd en weet ze het nu wel zeker allemaal. En kunnen we gelukkig samen zijn.
Alleen het verleden heeft je laten zien dat het al meermaals niet is gelukt. Word jij er gelukkig van dat jij het iedere keer weer een kans geeft en deksel op de neus krijgt?
Het echt loslaten is het beste. Als iemand voor jou bestemd is, dan komt het wel. Alleen op iemand maar blijven wachten... je houdt jezelf alleen maar gegijzeld.
Ik weet dat ik mijn ex moet blokkeren op de telefoon. Een stap waarbij ik dus eigenlijk tegen mezelf zeg: nee, dit is een persoon die mij zo vaak slecht doet, klaar mee. Daarna volhouden en je leven leven. Accepteren dat het pijn doet als je het voor jezelf afsluit. Mettertijd zal het een plekje krijgen. Grote kans dat je je openstelt voor iemand waarbij het wel allemaal past en waarmee een gezonde respectvolle relatie mogelijk is. (Ik besef me: makkelijk gezegd ).
Kan je er wel over praten met mensen in je omgeving? Zoek steun. Wel heel goed dat je bij psycholoog loopt! Dit heeft wel tijd nodig hè en is ook deels afhankelijk van hoe jij je openstelt. Misschien kan je bij je vertrouwenspersoon aangeven dat je het gevoel hebt dat je niet geholpen wordt.
Doordat het mij allemaal zo onzeker maakt, gedraag ik mij te lief voor haar. Ik ben te makkelijk, en totaal geen prooi.
Vandaag kreeg ik weer een bericht dat ze weer gekwetst is door haar nieuwe vlam. Ik heb er luchtig op gereageerd, en in tegenstelling tot andere keren niet voorgesteld om af te spreken.
Ze valt steeds op die foute figuren. Populaire mooiboys die zich totaal niet loyaal opstellen, en na de sex of date afdruipen en geen intresse meer tonen.
Ze wilt zich gewoon emotioneel niet openstellen naar mij, omdat ik in haar ogen niet interessant genoeg ben. Voor haar ben ik een needy onzeker persoon. Terwijl ze wel opzoek is naar een stabiel leven.
Ze gaf al eerder aan dat ze rationeel gezien met mij een hele goede toekomst zou hebben. Maar dat haar verliefde gevoelens missen.
Om de zoveel tijd verlangt ze wel weer naar de aandacht van mij en dan laat ze weer van zich horen.
Ze weet exact hoe ik erin sta tussen ons. We hebben heel veel gecommuniceerd. Op moment dat we ook terug in contact komen, hebben we eigenlijk ook een “relatie” vrijwel alles gebeurd zoals in een relatie, alleen exclusief tussen ons. Dus niet naar vrienden of familie. Is haar keuze om dat niet te doen.
Even dit: waarom denk je dat ze narcistisch is? Makkelijk om te zeggen zodat je niet naar je eigen gedrag hoeft te kijken.
Wat ik zie: een vrouw die lekker aan het daten is, vriendje hier, vriendje daar en doet waar ze zin in heeft.
En ze heeft eigenlijk helemaal geen zin in jou, je bent tijdverdrijf op momenten dat ze even niemand anders heeft. Vind het wel fijn om dan in de watjes gelegd te worden tot ze weer de kriebels krijgt en op zoek gaat naar een man die ze wel aantrekkelijk vind.
Jij jaloers, uiteraard..
Ben JIJ niet degene die het allemaal niet helder ziet, een aandoening heeft waardoor je denkt dat jullie bij elkaar horen? Hoogmoedswaanzin?
Waarom mag ze niet benoemen dat ze je uiterlijk niet aantrekkelijk vind en o.a. daarom op zoek gaat naar iemand waar ze wel als een blok voor valt?
Ik hou ook niet van bepaalde types, toch ben ik geen narcist hoor.
Een psycholoog kan het je niet in laten zien, jij komt nogal dwangmatig over: een normaal mens zou haar allang resoluut uit zijn leven hebben gebannen; je bent toch geen dweil of ben je dat mss wel, onderdanig? Je bent zelfs jaloers omdat ze er beter uitziet: als ze meer zelfvertrouwen krijgt noem jij dat 'een air'.
Ok...
Maar narcisten doen hele andere dingen, zij is gewoon niet echt in je geïnteresseerd.
Hard maar waar. Mijn advies zou zijn: zeg haar onomwonden dat ze maar een tinderdate moet gaan naaien als ze zich weer eens verveelt en dan vooral haar blokkeren, nr. verwijderen en boos worden als ze het op een andere manier probeert.
Gewoon zeggen dat je haar gezeur zat bent en je haar niet meer wil zien, nooit.
Als je geen aandacht schenkt aan iets verdwijnt het vanzelf.
Jouw obsessie met een vrouw die eerlijk zegt: jij bent niks voor mij vind ik zorgelijker dan haar gedrag. Wie heeft die diagnose gesteld, narcistisch? Jij zelf zeker....
Kappen met dat gejammer en zelfmedelijden en vooral denken dat je perfect bent voor haar: dat is pas narcistisch (hoe kan iemand mij nou NIET willen, ik ben zo'n leuke man!!!) doe ff normaal, weet niet hoe oud je bent maar als je een zoon had die zo achter een grietje aanloopt zou je je opvreten ws. Keer op keer zeggen: laat die trut toch achter je, je laat je gebruiken. Wat zegt je psycholoog eigenlijk? Zit je niet omdat je zo normaal bent he, maar omdat je behoorlijk de weg kwijt bent.
Klinkt hard maar zo is het wel... jij bent het probleem, degene die HAAR wil dwingen dingen te doen die ze niet wil. Ze MOET MOET MOET snappen dat ze bij jou moet blijven anders is ze gek.
Stuur haar weg en doe niet zo kinderlijk met je 'ik kan niet anders'. Je wil niet anders en blijft maar als een puppie wachten tot je weer iets voor haar mag kopen...of doen, en dan mokken als ze zegt: ik ben niet verliefd op je, ik ga weer verder...
Vertel je ook aan de psych dat je zo doet of klaag je alleen maar over alles?
Laat je psych anders dit verhaaltje eens lezen, heeft ie meer aan.
Doet ff zeer, het idee opgeven dat ze jouw ware is, is ze niet en dan weer doorrrr.
Ga ook eens daten, of blijf gewoon alleen tot je niet meer zo labiel bent. Gewoon doen, stoppen met jammeren. Niet aantrekkelijk... gratis etentjes als je toch niks beters te doen hebt wel. Klagen dat je ZELF geld uitgeeft aan haar... man man man.
Get a grip and a life! Sterkte ermee.
Hallo Dennis, Een deel van
Hallo Dennis,
Een deel van jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar. Ik blijf verlangen naar een ex die keer op keer plotseling van de radar verdwijnt. En inderdaad, bij ons is het ook meerdere keren uitgegaan en dat hij vervolgens is teruggekomen.
Ze kunnen inderdaad ieder moment toch weer terugkomen. Jij denkt dan wellicht, misschien gaat het nu wel goed; misschien is ze veranderd en weet ze het nu wel zeker allemaal. En kunnen we gelukkig samen zijn.
Alleen het verleden heeft je laten zien dat het al meermaals niet is gelukt. Word jij er gelukkig van dat jij het iedere keer weer een kans geeft en deksel op de neus krijgt?
Het echt loslaten is het beste. Als iemand voor jou bestemd is, dan komt het wel. Alleen op iemand maar blijven wachten... je houdt jezelf alleen maar gegijzeld.
Ik weet dat ik mijn ex moet blokkeren op de telefoon. Een stap waarbij ik dus eigenlijk tegen mezelf zeg: nee, dit is een persoon die mij zo vaak slecht doet, klaar mee. Daarna volhouden en je leven leven. Accepteren dat het pijn doet als je het voor jezelf afsluit. Mettertijd zal het een plekje krijgen. Grote kans dat je je openstelt voor iemand waarbij het wel allemaal past en waarmee een gezonde respectvolle relatie mogelijk is. (Ik besef me: makkelijk gezegd ).
Kan je er wel over praten met mensen in je omgeving? Zoek steun. Wel heel goed dat je bij psycholoog loopt! Dit heeft wel tijd nodig hè en is ook deels afhankelijk van hoe jij je openstelt. Misschien kan je bij je vertrouwenspersoon aangeven dat je het gevoel hebt dat je niet geholpen wordt.
Sterkte!
Bedankt voor de reactie.
Bedankt voor de reactie.
Doordat het mij allemaal zo onzeker maakt, gedraag ik mij te lief voor haar. Ik ben te makkelijk, en totaal geen prooi.
Vandaag kreeg ik weer een bericht dat ze weer gekwetst is door haar nieuwe vlam. Ik heb er luchtig op gereageerd, en in tegenstelling tot andere keren niet voorgesteld om af te spreken.
Ze valt steeds op die foute figuren. Populaire mooiboys die zich totaal niet loyaal opstellen, en na de sex of date afdruipen en geen intresse meer tonen.
Ze wilt zich gewoon emotioneel niet openstellen naar mij, omdat ik in haar ogen niet interessant genoeg ben. Voor haar ben ik een needy onzeker persoon. Terwijl ze wel opzoek is naar een stabiel leven.
Ze gaf al eerder aan dat ze rationeel gezien met mij een hele goede toekomst zou hebben. Maar dat haar verliefde gevoelens missen.
Om de zoveel tijd verlangt ze wel weer naar de aandacht van mij en dan laat ze weer van zich horen.
Ze weet exact hoe ik erin sta tussen ons. We hebben heel veel gecommuniceerd. Op moment dat we ook terug in contact komen, hebben we eigenlijk ook een “relatie” vrijwel alles gebeurd zoals in een relatie, alleen exclusief tussen ons. Dus niet naar vrienden of familie. Is haar keuze om dat niet te doen.
Narcistisch?
Even dit: waarom denk je dat ze narcistisch is? Makkelijk om te zeggen zodat je niet naar je eigen gedrag hoeft te kijken.
Wat ik zie: een vrouw die lekker aan het daten is, vriendje hier, vriendje daar en doet waar ze zin in heeft.
En ze heeft eigenlijk helemaal geen zin in jou, je bent tijdverdrijf op momenten dat ze even niemand anders heeft. Vind het wel fijn om dan in de watjes gelegd te worden tot ze weer de kriebels krijgt en op zoek gaat naar een man die ze wel aantrekkelijk vind.
Jij jaloers, uiteraard..
Ben JIJ niet degene die het allemaal niet helder ziet, een aandoening heeft waardoor je denkt dat jullie bij elkaar horen? Hoogmoedswaanzin?
Waarom mag ze niet benoemen dat ze je uiterlijk niet aantrekkelijk vind en o.a. daarom op zoek gaat naar iemand waar ze wel als een blok voor valt?
Ik hou ook niet van bepaalde types, toch ben ik geen narcist hoor.
Een psycholoog kan het je niet in laten zien, jij komt nogal dwangmatig over: een normaal mens zou haar allang resoluut uit zijn leven hebben gebannen; je bent toch geen dweil of ben je dat mss wel, onderdanig? Je bent zelfs jaloers omdat ze er beter uitziet: als ze meer zelfvertrouwen krijgt noem jij dat 'een air'.
Ok...
Maar narcisten doen hele andere dingen, zij is gewoon niet echt in je geïnteresseerd.
Hard maar waar. Mijn advies zou zijn: zeg haar onomwonden dat ze maar een tinderdate moet gaan naaien als ze zich weer eens verveelt en dan vooral haar blokkeren, nr. verwijderen en boos worden als ze het op een andere manier probeert.
Gewoon zeggen dat je haar gezeur zat bent en je haar niet meer wil zien, nooit.
Als je geen aandacht schenkt aan iets verdwijnt het vanzelf.
Jouw obsessie met een vrouw die eerlijk zegt: jij bent niks voor mij vind ik zorgelijker dan haar gedrag. Wie heeft die diagnose gesteld, narcistisch? Jij zelf zeker....
Kappen met dat gejammer en zelfmedelijden en vooral denken dat je perfect bent voor haar: dat is pas narcistisch (hoe kan iemand mij nou NIET willen, ik ben zo'n leuke man!!!) doe ff normaal, weet niet hoe oud je bent maar als je een zoon had die zo achter een grietje aanloopt zou je je opvreten ws. Keer op keer zeggen: laat die trut toch achter je, je laat je gebruiken. Wat zegt je psycholoog eigenlijk? Zit je niet omdat je zo normaal bent he, maar omdat je behoorlijk de weg kwijt bent.
Klinkt hard maar zo is het wel... jij bent het probleem, degene die HAAR wil dwingen dingen te doen die ze niet wil. Ze MOET MOET MOET snappen dat ze bij jou moet blijven anders is ze gek.
Stuur haar weg en doe niet zo kinderlijk met je 'ik kan niet anders'. Je wil niet anders en blijft maar als een puppie wachten tot je weer iets voor haar mag kopen...of doen, en dan mokken als ze zegt: ik ben niet verliefd op je, ik ga weer verder...
Vertel je ook aan de psych dat je zo doet of klaag je alleen maar over alles?
Laat je psych anders dit verhaaltje eens lezen, heeft ie meer aan.
Doet ff zeer, het idee opgeven dat ze jouw ware is, is ze niet en dan weer doorrrr.
Ga ook eens daten, of blijf gewoon alleen tot je niet meer zo labiel bent. Gewoon doen, stoppen met jammeren. Niet aantrekkelijk... gratis etentjes als je toch niks beters te doen hebt wel. Klagen dat je ZELF geld uitgeeft aan haar... man man man.
Get a grip and a life! Sterkte ermee.