Voel me weer rot...
Ik zie het licht echt niet meer....
Het duurt al zolang nu.....
Wanneer gaat dit ooit over?????
Voel me hoelanger hoe meer hopeloos worden...
ik wil graag terugverwijzen naar de reactie van Sanna van gisteren op je andere blog, ik vond dat zo'n geweldige reactie en zegt het wat mij betreft helemaal! Jij hebt alles gedaan voor hem, al wat je terug krijgt is stomme telefoontjes, uit jouw blogs maak ik op dat hij reageert als een kind! Maar jij bent degene die dat laat gebeuren, jij laat hem nu jouw dag bepalen. Sta dat niet toe, neem vandaag het heft in eigen handen!! Je houdt nu van hem maar is dit de man van wie jij echt WILT houden? Zoals hij reageert tegen jou, hij weet dat jij veel om hem geeft en daar maakt hij gebruik van om te krijgen wat hij wil, maar teruggeven doet hij niets!
Sanna schreef daarom: gooi zijn nummer weg, beantwoordt zijn oproepen niet meer en laat hem gaan. Niet voor hem, maar voor jezelf. Je moet verder, het leven wacht. En geloof me, het wordt veel mooier dan je ooit had durven dromen. Als je maar een beetje lief bent voor jezelf! En onthou dit: "Geen man is je tranen waard, en degene die dat is, laat je niet huilen."
Dat zijn zulke ware woorden!
Ga naar buiten, leef voor vandaag, denk even niet aan morgen of vraag je steeds af hoe lang het nog gaat duren. Ga vandaag iets doen wat je echt leuk vindt. Of moet je werken, werk met aandacht en probeer plezier te vinden in de dingen die op je wachten. We weten allemaal hoe verdomd moeilijk dat kan zijn, maar al gaat het met vallen en opstaan, de knop moet bij jou om, dat je niet meer de schuld bij jezelf blijft zoeken.
Heel veel sterkte meid onthou we gaan allemaal door hetzelfde, bij mij is het vaak ook een echte worsteling om de dagen goed door te komen..
Ja dit hoort erbij, hoe hard het ook klinkt. Hier moet je doorheen en ja hier ga je ook doorheen komen.
Hoe?
Door 1 been voor het andere te zetten, elke dag weer.
De tijd doet heel veel heelwerk en jij mag het de tijd geven.
Raak niet teveel in paniek als je pijn voelt. Het is in deze maatschappij soms zo ongeoorloofd om ongelukkig te zijn.
Nou het mag dus wel! En hoe eerder je dat accepteert hoe eerder je zult ervaren dat er een heel klein lichtje aan het einde van die tunnel schittert.
Maar nogmaals de wijsheid van mijn oude vader:
Hoe eet je een olifant?
Hapje voor hapje.
Hey lieverd! Wat een zware terugval weer even he. Onthoud wel dat het niet meer is dan dat... een terugval waar je uit gaat komen. Ik lees al een heleboel goede adviezen en veel kan ik er ook niet aan toevoegen als ik eerlijk ben. Belangrijk is idd dat jij bepaald hoe men met je omgaat. Jij mag en moet denk ik de verantwoordelijkheid nemen en zeggen tot hier en niet verder! En weet zeker dat je sterk genoeg zult zijn!!
lieve Hanneke
ik wil graag terugverwijzen naar de reactie van Sanna van gisteren op je andere blog, ik vond dat zo'n geweldige reactie en zegt het wat mij betreft helemaal! Jij hebt alles gedaan voor hem, al wat je terug krijgt is stomme telefoontjes, uit jouw blogs maak ik op dat hij reageert als een kind! Maar jij bent degene die dat laat gebeuren, jij laat hem nu jouw dag bepalen. Sta dat niet toe, neem vandaag het heft in eigen handen!! Je houdt nu van hem maar is dit de man van wie jij echt WILT houden? Zoals hij reageert tegen jou, hij weet dat jij veel om hem geeft en daar maakt hij gebruik van om te krijgen wat hij wil, maar teruggeven doet hij niets!
Sanna schreef daarom: gooi zijn nummer weg, beantwoordt zijn oproepen niet meer en laat hem gaan. Niet voor hem, maar voor jezelf. Je moet verder, het leven wacht. En geloof me, het wordt veel mooier dan je ooit had durven dromen. Als je maar een beetje lief bent voor jezelf! En onthou dit: "Geen man is je tranen waard, en degene die dat is, laat je niet huilen."
Dat zijn zulke ware woorden!
Ga naar buiten, leef voor vandaag, denk even niet aan morgen of vraag je steeds af hoe lang het nog gaat duren. Ga vandaag iets doen wat je echt leuk vindt. Of moet je werken, werk met aandacht en probeer plezier te vinden in de dingen die op je wachten. We weten allemaal hoe verdomd moeilijk dat kan zijn, maar al gaat het met vallen en opstaan, de knop moet bij jou om, dat je niet meer de schuld bij jezelf blijft zoeken.
Heel veel sterkte meid onthou we gaan allemaal door hetzelfde, bij mij is het vaak ook een echte worsteling om de dagen goed door te komen..
liefs,
Ja dit hoort erbij, hoe hard
Ja dit hoort erbij, hoe hard het ook klinkt. Hier moet je doorheen en ja hier ga je ook doorheen komen.
Hoe?
Door 1 been voor het andere te zetten, elke dag weer.
De tijd doet heel veel heelwerk en jij mag het de tijd geven.
Raak niet teveel in paniek als je pijn voelt. Het is in deze maatschappij soms zo ongeoorloofd om ongelukkig te zijn.
Nou het mag dus wel! En hoe eerder je dat accepteert hoe eerder je zult ervaren dat er een heel klein lichtje aan het einde van die tunnel schittert.
Maar nogmaals de wijsheid van mijn oude vader:
Hoe eet je een olifant?
Hapje voor hapje.
Knuff
hey
Hey lieverd! Wat een zware terugval weer even he. Onthoud wel dat het niet meer is dan dat... een terugval waar je uit gaat komen. Ik lees al een heleboel goede adviezen en veel kan ik er ook niet aan toevoegen als ik eerlijk ben. Belangrijk is idd dat jij bepaald hoe men met je omgaat. Jij mag en moet denk ik de verantwoordelijkheid nemen en zeggen tot hier en niet verder! En weet zeker dat je sterk genoeg zult zijn!!
Anyway..denk aan je. Dikke knuffel