Ik had vanaf Zondag een paar goede dagen,voelde me sterk,dacht wel aan hem ,maar zonder apatisch en verdrietig te zijn,kon weer lachen, maar vandaag,vandaag is kut,WAAROM ?? omdat ik goed bezig ben maar het voelt zo zwaar kut zo definitief ik heb nl het baantje waar ik hem 1x in de week zie opgezegt, omdat het beter voor mij is hij geeft signalen af waar ik maar hoop door blijf houden en niet los kan komen ik ben daar vandaag voor het laatst geweest(normaal op Vrijdag) ik had tijd over en dacht je bent nu toch bezig met de navelstreng door te knippen(had gisteren een kaart van hem verscheurt zonder te lezen,oude smsjes verwijderd)Maar goed zijn nicht waar ik dus werk was er nog niet dus ik heb bijna een uur met hem aan een tafeltje zitten kletsen dit ging van hem uit,ik ben dan net Lady Gaga met een Poker Face,maar het is zo duidelijk dat er van beide kanten nog zoveel gevoel zit,als hij klaar met mij is waarom komt hij dan toch Zondag met zijn zus bij mij aan de waterkant zitten? Hij had toch geen tijd en wilde toch geen kontakt?Waarom vraag hij vandaag met wie ik op vakantie gaat midden in een ander onderwerp ?En zie de opluchting op zijn gezicht als ik mijn beste vriendin haar naam noemt.Waarom kan hij geen vrienden zijn terwijl hij dit in de 1e week dat het uitwas wel graag te willen ,en toen ik het hem vandaag vroeg waarom niet keek hij me zo indringend aan en zei ,het is goed zo ,maar hij had duidelijk geen Poker Face op ook niet toen ik zei dat ik had opgezegd en dat het mijn laatste dag was.De vorige keren probeerde hij me duidelijk jaloers te maken en nu zei hij vandaag ,toen ik zei ik wens je veel geluk en liefde toe dat je het mag vinden,toen zei hij ik wil geen relatie ik doe het rustig aan(waar zijn je uitspraken gebleven over al die leuke meiden die je tegenkwam?)En weer die Mind Fucker we komen mekaar toch wel weer ergens tegen,Waarom doet ie dit nou,net nu ik sterker dacht te zijn?Was hij maar niet ziek(persoonlijkheidsstoornis)dan hadden we een mooie toekomst kunnen hebben,maar ja WAS,HAD,ik moet duidelijk gewoon doorgaan met mijn leven de knoop is doorgehakt,maar het doet zo een pijn hem niet meer te zien,en toch toch nog die hoop dat als hij mij niet meer ziet,niet meer hoort MISSCHIEN DAT..............