ik heb een nieuwe vriendin. leuke meid. ben voorzichtig. we doen leuke dingen. we gaan uit in het weekend, lekker uit eten, kruipen bij elkaar in een tentje op een camping, dat soort dingen, dus helemaal toppie.

ik zat met mijn nieuwe vriendin op een terrasje, beetje knuffelend, zonnetje schijnt, witbiertje erbij, helemaal perfect .......totdat plotseling zag ik mijn ex voorbij lopen met haar nieuwe vriend. ze wilden blijkbaar ook op het terrasje gaan zitten maar bedachten zich en liepen allebei met hun gezicht stoïcijns recht voor zich uitkijkent voorbij. ik bleef gewoon kijken, had iets komisch.

ik had haar ongeveer een half jaar niet meer gezien. we hadden afgesproken nooit meer naar elkaar te kijken of iets tegen elkaar te zeggen. nu na een jaar komt dat bij mij een beetje kinderachtig over, kan haar weer gewoon aankijken. hoef niks tegen haar te zeggen, alles is gezegd.

de hele afsluiting van mijn vorige relatie was klote gegaan, maar what the heck, dat is het verleden. ik ben iemand die leeft in het heden en voelde mij heel goed op dat moment en kon met een glimlach naar haar kijken.

de bitterheid die ik had in mijn blogs is verdwenen, vervaagd, ongelooflijk hoelang mijn breuk met mijn ex alweer geleden lijkt, is pas een jaar maar lijkt jaren.

mijn nieuwe vriendin is vol levenslustigheid, ze maakt indruk op me, doet me goed.