Hey mede-lotgenoten,
Ik zou graag jullie mening horen over hetvolgende... Het is nu 10 maand geleden sinds hij me verliet voor een ander waar hij nog steeds mee samen is, en een lange reis mee heeft geboekt op het einde van dit jaar. Het ziet er naar uit dat het goed zit, en lang zal duren. Ook lijkt hij al ingeburgerd bij haar familie. Wij hadden een goede relatie van 5 jaar en woonden 4 jaar samen. Nu pas begin ik te begrijpen wat de pijnpunten in de relatie waren, die nooit besproken zijn geweest. De breuk kwam heel plots, en is abrupt verlopen, met maar weinig contact.
Ik ben nog in 'behandeling' bij een therapeute, en ze zei me dat ik in dezelfde vicieuze cirkel blijf hangen, en dat niemand anders dan hij een antwoord kan geven op vragen die blijven spoken door mijn hoofd. Bijvoorbeeld:
- Waarom vond hij het niet de moeite om te vechten voor de relatie, en koos hij voor het nieuwe, maar ook onbekende?
- Wanneer zijn zijn gevoelens voor mij dan beginnen veranderen, en wat was de aanleiding?
- Waarom zei hij dat hij me nooit zou verlaten toen ik aanvoelde dat er iets mis was? waardoor ik dus altijd dacht dat ik spoken zag omdat hij me altijd geruststelde..
- Waarom denkt hij dat hij niet 100% gelukkig bij me zou blijven? Wat is de reden?
Dus stelt mijn therapeute voor om een gesprek met hem voor te bereiden...
Wat denken julllie hiervan? Zou hij, nu er ook voor hem bijna een jaar voorbij is, eerlijke antwoorden durven geven? Wat als hij niet echt een reden heeft, buiten de verliefdheid die hem overviel? Wat als hij hele harde antwoorden geeft? Wat als hij zegt dat het hem spijt? Etc etc
Antwoorden krijgen
Hoi Muisje,
Ik begrijp dat je in een vicieuze cirkel zit omdat je nog steeds zit met vragen ed. en dat je daardoor de relatie (nog) niet kunt afsluiten.
Je partner heeft jullie relatie beëindigd zonder het 'achtertse van z'n tong' te laten zien. Hij heeft daardoor een zgn. 'open-einde' laten ontstaan omdat hij niet eerlijk naar jou is geweest. Ook denk ik dat hij je heeft willen beschermen en daardoor niet de 'harde' waarheid heeft willen vertellen, daardoor heeft hij het echter alleen maar erger gemaakt. De methode die hij heeft toegepast kun je het beste omschrijven als: zachte heelmeester maken stinkende worden.
Je vraag of het raadzaam is om na een jaar nog contact op te nemen om antwoorden te krijgen op je vragen zou ik gevoelsmatig met nee beantwoorden. Ik denk dat hij hier geen trek meer in heeft, voor hem is de zaak immers afgedaan en hij is verder gegaan. Daarbij denk ik: waarom zou hij nu wel openheid van zaken geven, waarom nu wel eerlijk zijn? Hij heeft er geen belang meer bij. Ook denk ik dat een eventueel gesprek weer veel vragen gaat oproepen....
Kijken wij even naar de feiten. Hij is van je afgegaan en is een nieuwe relatie aangegaan. Hij is niet meer bij je teruggekomen....je moet dan accepteren dat hij geen liefde meer voor je voelt en dat het over is. Stap over je vragen en onduidelijkheden heen en ga verder. Ik weet dat dit heel moeilijk is, ik zit zelf ook nog met vragen ed. en met ons vele hier op deze site. De liefde is mooi en heerlijk maar de keerzijde is hard en heel pijnlijk.
Stop je energie niet meer in je ex-relatie maar in jezelf en je eigen toekomst, probeer het af te sluiten en kijk niet meer om.
Sterkte!
BlueEyes
Gelijk
Hey
Ik las net hier het bericht van blue eyes en id het is zo. je moet nu vooral de nergie in jezelf stefen en niet in hem. (Zit hier sterk te wezen maar heb er in de parktijk zelf ook nog moeite mee).
Stel dat hij id je zou zeggen ik heb geen liefde meer voor je, ok heb je ene antwoord maar de realitiet blijft nl dat je alleen achter blijft en alleen verder moet en verder moet werken ana jezelf.
Mijn ex bezorgt me ook nog dagelijks vragen waarvan ik me blijf in verdiepen. Hij heeft me destijds meegedeeld dat hij me nog graag zag, gevoelens had, maar nu geen verplichtingen of relatie wou. Meermaals heb ik al aangegeven dat ik het eventueel nog wou proberen en er terug voor te gaan maar hij wil het niet. Hij is er zo van overtuigd dat het nu weer niet zal werken dus nee geen erlatie meer voor hem. Als ik met hem contact zoek lijkt het soms of het hem stoort. Dus toen ik op een bepaald moment dacht ok als we mekaar zien dan maar even afstandelijk en kort kwam hij vragen waarom ik nu zo afstandelijk deed.
Afgelopen weekend was het hier een feestelijkheid in het dorp. Hij was er ook met zijn kids dus om mezelf niet weer pijn te doen, heb ik bewust gekozen hem ergens te ontwijken. Ik zag hem in de verte zitten dus ben gelijk andere kant gegaan. Blijkbaar heeft hij dat ook gemerkt. Dus toen ik voor de match van zijn oudste stuurde de dag erna dat hij geluk had met het weer en ze gelukkig geen modderpartij hadden kwam hij uit de hoek.
Blijkbaar was hij boos aan de ene kant dat ik hem had genegeerd volgens hem en waarom ik dan nu vriendelijk was.
Ik heb nog bijna dagelijks contact met de kids via gsm of msn of hyves dus dit was puur vriendschappelijk.
Weet je weer zat ik te zoeken wat scheelt er nu, waarom zo en waarom dat en voor ik het wist was mijn rust in mezelf weer helemaal weg !
Ik snap soms de houding van mijn ex niet. Voor mezelf heb ik hem gemeld dat ik zijn keuze respecteer en dat ik er moet vanuit gaan dat we dus geen koppel meer kunnen zijn. maar dat alles bij mij nog niet zonder gevoelens is en ik nog moet leren loslaten en dat me dat nog niet altijd goed lukt. Hij geeft me signalen dat hij er wel helemaal klaar mee is maar soms denk ik dan waarom dan zo boos als ik je negeer om mezelf ergens te beschermen.
antwoorden van exen
De anderen hier hebben al hele goede dingen geschreven waar ik het mee eens ben. En ja, zo'n abrupt einde lijkt me nog het moeilijkste. Maar ook bij breuken waar wel tijdens en na een breuk gepraat is, denk ik dat deze vragen blijven. Tenminste, bij mij we. En als ik kijk naar al mijn breuken in mijn leven (ahum) dan denk ik dat ik bij geen van die de echte antwoorden heb. Ik weet ook niet of die zo makkelijk te beantwoorden zijn. Voor het gemak heb ik jouw vragen gecopieerd, en eens bij mezelf bedacht hoe de antwoorden zouden kunnen zijn. Of antwoorden die ik ooit van exen gekregen heb, of zelf gegeven heb. Ik zeg niet dat het bevredigende antwoorden zijn, juist mss niet!
- Waarom vond hij het niet de moeite om te vechten voor de relatie, en koos hij voor het nieuwe, maar ook onbekende?
Mogelijk antwoord: omdat de gevoelens veranderd waren. Niet jouw fout, het gebeurde gewoon. Ik heb al een tijdje gevochten en geprobeerd, maar het lukte gewoon niet meer. Het onbekende kwam op mijn pad....
- Wanneer zijn zijn gevoelens voor mij dan beginnen veranderen, en wat was de aanleiding?
Mogelijk antwoord: Dat is niet pcies vast te leggen. Is een proces. Gebeurt niet van het ene op het andere moment. Er was geen specifieke aanleiding. Mss kwam het wel omdat ik zelf veranderde. Een mens is nu eenmaal niet statisch.
- Waarom zei hij dat hij me nooit zou verlaten toen ik aanvoelde dat er iets mis was? waardoor ik dus altijd dacht dat ik spoken zag omdat hij me altijd geruststelde..
DIT IS EENTJE DIE IK TROUWENS HERKEN!! HEB IK OOK NAMELIJK.
Mogelijk antwoord: Ik wilde je niet verlaten. Ik wilde ook een relatie met je. Misschien had ik toen al wat andere gevoelens, maar die wilde ik niet uitvergroten. Ik wilde die wegstoppen, en werken aan de positieve. Alleen, dat is niet gelukt.
- Waarom denkt hij dat hij niet 100% gelukkig bij me zou blijven? Wat is de reden?
Mogelijk antwoord: Dat kan niemand weten, nooit niet. Maar het gevoel was anders geworden.
Nogmaals, ik snap je vragen. Ik heb die nu ook nog bij mijn huidige ex. Maar als ik diep van binnen kijk weet ik dat de meeste bij mijn vorige ex ook nooit beantwoord zijn. Maar dat doet er niet meer toe, het is gewoon uit. Die relatie heb ik echt af kunnen sluiten, en dan zijn de vragen ook weg.
Ik wil je niet demotiveren met je antwoord. En op zich zou een gesprek niet verkeerd zijn. Maar verwacht geen bevredigende antwoorden.
Succes!
Muisje
Hoi Muisje,
Heb me echt proberen in te leven aan de hand van een oude relatie, ongeveer vergelijkbaar in tijd en mss in intensiteit. Ik denk juist wel dat het zinvol kan zijn zoiets, maar je moet je een paar dingen van tevoren realiseren. Je loopt een paar risico's
- hij weigert je te woord te staan
- hij geeft ontwijkende of oneerlijke antwoorden
- hij is eerlijk en kwetst je tot op het bot
en zo zijn er nog een paar. Als ik in jouw schoenen zou staan zou ik zeker willen weten dat je al die reacties kunt handelen. Dat niets je meer volledig onderuit kan schoppen. En anders ermee wachten tot je dat wel kunt.
Veel vragen verdwijnen uiteindelijk. Maar je kunt je afvragen of verwerking niet vreselijk veel langer duurt als je alles uit jezelf moet putten. Als ik het nu over zou kunnen doen met mijn voorlaatste relatie, zou ik het gesprek aangaan. Dat heb ik niet gedaan en het heeft me ontzettend lang gekost om over hem heen te komen en nog veel langer om in het reine te komen met alle brokstukken die ermee gepaard zijn gegaan. Oa denk ik dat het een grote oorzaak was voor mij om in een absoluut foute en destructieve relatie te stappen, waar ik nooit aan had moeten beginnen. Liefdesverdriet is ontzettend heftig. Al staat het niet zo bekend, het is zo ingrijpend en zo afschuwelijk en kan zo lang duren....
Therapeuten hebben het wel eens over herbeleving. En ik denk dat het je een hoop kan opleveren. Maar je moet wel voldoende eelt hebben....
Veel succes muisje, hoop dat het goed gaat wat je ook kiest. Je weet het zelf uiteindelijk het beste, diep van binnen, als je eerlijk kijkt heb je het antwoord al. Ws weet je het antwoord ook allang, maar ben je er zelf nog tegen aan het vechten. Zo vergaat het mij vaak bij lastige beslissingen iig.
Good vibes your way,
Looney
Antwoorden
Hoi Muisje,
Jou vraag heeft me aan het denken gezet...Ik heb nl zelf mijn relatie een jaar geleden verbroken en daar heb ik het nog steeds moeilijk mee. Mijn ex zat ook met veel vragen. Ik heb die proberen te beantwoorden, maar hij vond dat niet genoeg. Hij snapte het nog steeds niet. En dat liet mij dan weer met een gefrustreerd gevoel achter want ik heb echt wel mijn best gedaan om het duidelijk te maken.
De antwoorden die ik gaf lijken eigenlijk een beetje op de antwoorden die Panic hierboven geeft.
Wat ik eigenlijk wil zeggen: sommige dingen zijn moeilijk te begrijpen. Waarom gaat een liefde over? Mijn ex is een hele leuke, slimme en lieve man. Waarom was dat niet goed genoeg voor mij?
Degene die de relatie verbreekt zit vaak ook met allemaal vragen, vragen over zichzelf.
Ik weet niet of jou ex kritisch naar zichzelf kijkt en zich afvraagt waarom hij verliefd is geworden op een ander terwijl hij nog een relatie met jou had.
Dat het zo gegaan is zegt volgens mij meer over hem dan over jou. De kans is dan ook groot dat het nog een keer gebeurt op deze manier (als je er behoefte aan hebt kan ik je wel wat boeken aanraden over dit onderwerp).
Ook heeft jou ex ervoor gekozen alles zelf op te lossen in zijn hoofd, en niets met jou te bespreken. Jou niet bij zijn twijfels en gedachten te betrekken. Eigenlijk heeft hij dat wat het volgens mij het belangrijkste is in een relatie nagelaten: samen delen...ook je twijfels en onzekerheden.
Daar heb jij geen enkele invloed op gehad en dat geeft je achteraf natuurlijk een machteloos gevoel.
Dus een gesprek? Moeilijk. Wat wil je ermee bereiken? Klopt het dat je denkt meer duidelijkheid te hebben en daardoor meer grip op de situatie? Dat het daarna minder pijn doet?
Daar ben ik heel benieuwd naar.