Hoi beste lotgenoten.
Ik heb ruim een jaar niets geschreven hier omdat ik steeds de illusuie heb gehad dat het goed zou komen.
Ik zal even bij het begin beginnen. Begin 2011 hebben mijn ex en ik besloten om er een punt achter te zetten. We hebben 2 kinderen en volgens haar was het gevoel niet meer goed.
Dit heb ik eigenlijk altijd in twijfel getrokken en ben eigenlijk nooit gestopt met contact met haar te hebben.
Ik had eigenlijk altijd 1 voorwaarde aan onze zogenaamde vriendschap dat iets doen met een ander voor mij het signaal was om definitief afscheid te nemen. In die tijd hebben we regelmatig afgesproken om afstand te nemen. Maar dan was er altijd 1 van ons die weer contact opnam met de ander. Ook moesten we natuurlijk contact houden ivm de kinderen. Ook sprak ze regelmatig uit dat ze wel van me hield maar niet op de goede manier. Ik dacht dan iedere keer van dat het wel goed kwam. Maar alles is minder waar nu blijkt. Ze heeft de laatste tijd veel contact met een gescheiden moeder die druk bezig is een nieuwe liefde te vinden. Nu is mijn ex altijd makkelijk te beinvloeden door anderen (Oprah, Dr. Phil en iedereen die zegt dat het een makkie is).
Door deze vrouw heeft ze een 1 ouder vakantie geboekt naar Spanje.... En jullie raden het al ze heeft daar een man leren kennen en heeft daar iets mee gedaan. Wat wilde ze niet toegeven maar iig gezoend. Nu heb ik het altijd in mijn achterhoofd gehad dat het ging gebeuren maar dat maakt de klap in mijn gezicht niet minder hard. En wat me het meeste stoort is dat zij lag te vozen terwijl mijn kinderen buiten lagen te slapen op afstand op de camping. Mijn kinderen zijn trouwen 7 en 10 jaar oud. Bovendien is ze regelmatig dronken geweest op deze vakantie terwijl mijn kinderen gewoon op de camping (wel met een begeleider) achterbleven. Terwijl we duidelijk afgesproken hadden dat ze (ik drink niet) nooit dronken zou worden als ze samen met de kinderen zou zijn. Ik ben het laatste stukje vertrouwen in haar kwijtgeraakt en wil haar eigenlijk nooit meer zien en ben super verdrietig. Tenslotte hou ik wel van haar. Nu had ik met haar afgesproken om haar woensdag met de kinderen op te halen als ze terugkomt. Ik wil mijn kinderen dolgraag zien maar haar eigenlijk niet.
Ik voel mijzelf echt verrot en wil graag met jullie het hele verhaal wel delen maar doe dat later nog wel..Voor nu ben ik te emotioneel om door te schrijven want ik weet het pas 2 uur ;-(
Gr,
Roland
niet waard
we moeten NU ook aan ons zelf denken en niet aan hen, ze zijn het niet waard!
Ze gebruiken onze gevoelens omdat ze zelf onzeker zijn. Hun leven gaat voort, dat van ons lijd daar verschrikkelijk onder . Wij zelf kunnen daar korte mette mee maken want wij laten toe dat ze dat met ons voeten spelen. Sterkte, we nemen het heft in eigen handen !!
Klopt
Ben het met je eens Maria... Het wordt steeds eenvoudiger om afstand te nemen;-)
Re:
Wat een staaltje onverantwoordelijk gedrag, waarom zijn de kinderen bij haar?
Co-ouderschap
We hebben co-ouderschap;-)
Re:
oké, heb ik ook....
Bij ons is het zo dat de kinderen het mogen bepalen... we hebben hun belang bepalend laten zijn..
Goed geregeld
Bij ons is het iets anders.
Zij heeft de eerste 3 weken en ik de tweede 3 weken.
We bepalen zelf waar we naartoe gaan.