Na 6 jaar is het echt?afgelopen

afbeelding van D.K.

Zes jaar geleden heb ik haar ontmoet,ze kwam over
als een onzeker meisje.Vanaf die dag was zij helemaal verliefd op mij.
Ik eigenlijk nog niet op haar.Na elkaar regelmatig te zien.Begon er bij mij ook wat te veranderen.Na ongeveer een jaar woonden we samen.En ik begon te merken dat zij niet erg positief in het leven stond.Ze had een erg onbvredigd gevoel van binnen.Alles(zo leek het haar)zat tegen.Ze kon geen werk vinden,met haar vader had ze geen contact meer,haar moeder stond niet voor haar klaar.Haar ouders waren gescheiden.In onze relatie wilde ze dingen anders.Ik kon haar niet tevreden krijgen.Ze bleef daags maar in haar bed liggen tot een uur of 3 's middags.Als ze eruit was,was ze de helft van de tijd ook nog eens chagerijnig.Ik merkte dat in plaats van haar leven beter te maken, dat ze mij steeds verder in een dal trok.Op een gegeven moment na het 1 en ander te zijn voorgevallen.Barste de bom bij mij en heb ik de relatie beeindigd.We zijn toen uit elkaar gegaan.Van af die dag had ik het erg moeilijk met mijn leven.Ik ging door een hel.Het kwam wel toen wel goed uit voor mij,dat ze me constant belde,brieven stuurde,sms'te enz.enz.
Ze zij dat het beter met haar ging,ze had weer werk,een eigen huisje,ze stond positiefer in het leven zei ze.Ze deed er alles aan om het tot een goede relatie te krijgen.
Na een poosje waren we weer bijelkaar,wel woonden we gescheiden.
Ik merkte na een tijdje,dat er bij haar niet veel veranderd was.
Sterker nog,na een tijdje begon ze mij ook nog eens de schuld te geven van gebeurtenissen in haar leven.Terwijl ik eigenlijk altijd voor haar klaar stond.Heb haar zelfvertrouwen gegeven.
Nu waren de rollen omgedraaid.Zij maakte het uit,want volgens haar waren er nog steeds dingen in onze relatie waar zij zich aan irriteerde.
Na een paar dagen waren we weer bijelkaar.Ik merkte ondertussen dat ik hier kapot aan ging,want ik wilde helemaal gaan voor deze relatie.Ik merkte dat zij er steeds anders over ging denken.Onder tussen had ze contact gemaakt met haar buurman en daar zat ze regelmatig.Ze wist mij te overtuigen dat hij voor haar alleen een goede vriend was.Maar ze zat er steeds vaker en dat werd ook 's weekends.Terwijl ik alleen thuis zat.Ik ging hier kapot aan.Terwijl er later wel is gebleken dat ze (nog)niks met hem had.Gewoon het idee.Ja toch?
Vorige week zei ze tegen me dat ze liever bevriend is met hem, dan een relatie met mij.Ik weet dat ze dat niet meent.Ze word van alle kanten omgepraat vooral door haar moeder waar ze weer contact mee heeft.Wij lagen elkaar niet.En natuurlijk ook door haar buurman,die wel heel graag wat met haar zou willen beginnen.We zijn nu inmiddels bijna een week uit elkaar,mijn hele wereld is ingestort,dagelijks stuur ik haar nog berichten.Waarop ik enkel een keer reactie krijg van'.Ik hou ook heel veel van jou.
Ik hoop nog steeds dat het nog weer goed komt.Ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan.Ik word hier gek van.

afbeelding van ptm

Stop ermee!!

De vergelijking met mijn situatie is wel héél erg griezelig!
Já helemaal herkenbaar!
Beste DK,NU stoppen hóór!!
Dezélfde situatie heb ik bijna 4x zolang gehad en uiteindelijk ga jezélf er kapot aan,hoevéél je ook van haar houd!
Geloof me,deze situatie houd je niet vol!!!!
Hmvrpm78

afbeelding van D.K.

Bedankt

Beste hmvrpm78,
nog bedankt voor je reactie hoor,
ik had al een paar daen niet op m'n mail gekeken.Ze zag het even weer zitten voor een paar dagen.Maar vanavond vertelde ze me weer dat ze met haar gevoelens in de knoop zat.
Mijn vraag aan jou is: Zou dit dan nooit over gaan denk je?
Zou er zo maar ineens echt een ander zijn?
Of zou ze altijd blijven twijfelen aan mij?
Wat is jou ervaring hmvpm78?
Zou ik haar dan toch kunnen vergeten?
m.v.g. D.K.