na 5 weken totaal geen contact meer te hebben gehad kom je elkaar dan zomaar op n vroege morgen tegen.......dat was akelig........!
ik was aan de wandel met mijn hond,werdt verblind door t zonlicht maar zag n gestalte staan in de schaduw aan t einde vd straat.toen ik dichterbij kwam zag ik dat hij t was,hij wachtte op mij.
wat er dan allemaal door je heen schiet.....uiteraard wonen we in n kleinere stad en ook nog maar 100 m van elkaar uit de buurt,dus dat moment zou wel n keer komen.
mijn hond was knettergek toen ze hem zag(ja diertje snapt der niks van he,6 mnd intensief contact gehad en toen helemaal niets meer)dus ze trok als n gek naar hem toe,kwispelend,helemaal uit haar doen..........maarja dat gaf een leuke openingszin van mij: nou hier is er iemand blij zeg!(terwijl ikzelf door de grond wilde zakken!)
nou zijn 1e vraag: hey hoe gaat t met jou?
ik zeg goed hoor,en met jou? mwaa gaat zo........(dus niet echt goed???)
ben daar niet op ingegaan,schrok beetje van dat antwoord..........
vroeg gelijk hoe zijn vakantie was geweest(die we samen geboekt hadden maar hij na de breuk met n vriend heeft gedaan)oja was wel goed,beetje regen,mooie omgeving en veel wind,maar hoe is t dan nu met jou???
ik dacht ja kom op,2e x nu dat je me dat vraagt,wat wil je horen????
ik zei ja goed he,ff rustig aan enzo...........
godzijdank kwam er n bekende voorbij met hond,die bleef ook staan en wilde ff kletsen,toen merkte ik wel dat hij me van top tot teen bekeek.........
na diens vertrek zei ik ,nou ik moet er vandoor,het beste he!
vondt t maar raar,eerst staat hij te wachten,hij had ook door kunnen lopen toch nadat hij me gezien had,en dan 2 x toe vragen hoe t met me gaat..........
hij is degene die niet meer verder wilde 5 wkn geleden,en ik heb daar zeer intens verdriet van gehad.
sindsdien ook hard aan mezelf gewerkt,zowel uiterlijk als innerlijk,anders kapsel,paar kiloos weer minder,heb geaccepteerd dat als iemand niet meer wil je daar vrede mee moet hebben,veel leuke dingen gedaan,en heerlijk tot rust gekomen ...........
en toch ben je dan ff weer helemaal terug bij af na zo,n ontmoeting.......
heb de hele dag aan hem gedacht.............durfde hem ook niet echt in zijn ogen te kijken,bang gewoon,bang voor verliefde oude gevoelens,bang voor ......ja wat? weet t niet............
had ik langer met hem moeten praten?moeten vragen waarom t niet zo goed met hem ging?
zou hij spijt hebben nu van zijn beslissing?
en wil ik dat nog weten?