Ik leerde u kennen voor 5 maand ik zag iets speciaals aan jouw,
Je gaf me wat ik een lange tijd niet gevoeld had...
Alles ging zo goed toen je ineens begon te veranderen...
Maar ik hield nog elke dag meer en meer van jouw...
Ik zag mijn toekomst in jouw en dat wist je....
Ik deed alles wat ik kon voor jouw...
Liefde, aandacht, cadeautjes, en toch verdiende ik jouw aandacht niet.!!!
Dat deed me elke dag pijn,ik zag elke dag af omdat ik uuren moest wachten voor een sms of vooraleer ik jouw kon bereiken...

Ik bleef ma geloven dat het goed komt... Want toen ik je zag je gaf me wat ik nodig had.
Ik wou gwn dat jij mij begreep dat ik aandacht nodig had om mij goed te voelen... Maar da kreeg ik niet van jouw en je begon mij saai te vinden omdat ik nie meer zoals int begin was...!!!

Je lief meer weg van mij...!
Op een normale avond kwam ik je halen , terasje doen... Terwijl het praten werd je direkt anders terwijl ik het niet wist wrm...
Ik bleef ma vrage wat er scheelt je antwd gwn niet eens... En zei zet mij thuis af... Ik deed het... Je zei ik bel je straks en leg u uit, ging buite sluite de deur van de auto af... En blokeerde mij op alles fb ... Sms ... Bellen... Whatsapp... Ik kon u nie bereiken... En kzit verdomme met vrage in mijn kop WARROM ...??? Ik wou gwn een antwd WARROM verdien ik dees..??? Wat was er zo mis ineens om mij te negeren en los te laten... Nu zit ik hier aanu te denken en da doet verdomme veel pijn... De tranen rollen naar beneden en ik kan ze ni stopen want mijn pijn is zo hard dat ik het niet meer aankan omdat ik het niet weet wrm...

Heb je nooit bedrogen heb je nooit gelogen... En toch zo afzien en genegeerd worden doet pijn....

Ik miss je ... En ik hou van je ik hoop dat je trg komt....