Bijna 4 maanden geleden maakte mijn ex het onverwachts uit. Ik had het totaal niet aanzien komen omdat hij, de periode dat hij twijfelde, niet heeft laten merken. Ik kwam er de dag dat het uitging per ongeluk achter en een paar uur later was het uit. Ik was er kapot van. Die jongen was alles voor me. Ik zag ons echt samen oud worden. Hij had ook niet echt een duidelijke reden voor de breuk. Hij hield gewoon niet meer van me.

Het is nu bijna 4 maanden uit met mijn ex. Ik heb er veel pijn van gehad de eerste 2 en halve maand. Ik heb vanaf begins af aan zijn fb profiel "ontvolgd" zodat ik hem niet hoefde te verwijderen maar ook niets van hem op mijn tijdlijn hoefde te zien. Heel toevallig zag ik afgelopen week toch het één en ander van hem verschijnen doordat hij getagd was in een bericht van een vriend.
Ik las en zag dus opnieuw foto's van hem voorbij komen, zijn leuke humor waarmee hij bepaalde dingen zegt en dat hij dingen doet waar ik normaal gesproken bij zou zijn geweest als we nog een relatie gehad zouden hebben. Ik voelde gelijk die sterke gevoelens die ik heb gehad tijdens de relatie weer en te gelijkertijd het verdriet omdat ik me realiseerde dat we nooit meer bij elkaar zullen komen. 3 van de 5 nachten die nu sinds dat ik het zag voor bij zijn gegaan heb ik weer over hem gedroomd. Ik droomde dat we gewoon weer bij elkaar waren en de leuke dingen deden die we vaak samen deden. Het is fijn om te dromen maar zodra ik wakker wordt levert het natuurlijk een hoop verdriet op.

Ik ben het zo zat om die gevoelens voor hem te hebben en dat ze gewoon maar niet weg gaan. Ik wil er echt vanaf want als hij me terug had gewild was hij wel terug gekomen. Ik gaf hem tijdens dat hij het uitmaakte namelijk de keus om terug te komen als hij dat wilde. Maar dat heeft hij dus niet gedaan.

Ik heb hem sinds 2 weken na dat het uit was volledig met rust gelaten. Dit leek mij het beste. Ik wilde geen stalkende ex zijn en constant hem blijven vragen of hij er echt niet nog is over na wilde denken werkt alleen maar averechts.

Dat het me nog steeds pijn doet dat het voorbij doet ergert me.. Ik heb gewoon weer mijn leven opgepakt en ben verder gegaan. Maar blijkbaar heeft dat dus nog steeds nergens toe geresulteerd.

Heeft iemand tips voor mij?