ik wilde dit toch even kwijt omdat ik er helemaal door zit, ik heb me nog nooit zo gekwetst gevoeld. en ik heb een nood om er over te babbelen.
in het 4e middelbaar was ik verliefd op een jongen, ik kende hem niet maar toch was ik verliefd, ik geloof nog steeds in liefde op het eerste zicht. we leerden elkaar kennen door een gemeenschappelijke vriend. en na een paar maanden hadden we onze eerste kus. na maanden sms'n waren we samen. maar na een paar maanden liet hij me weten dat hij het uit wou. hij was verliefd op een ander meisje (mijn vriendin) na 5 u bellen s'avonds. veranderde hij toch van gedacht en koos hij terug voor mij. de dag erna spraken we af en smeekte hij om hem terug te nemen. Ik had het dan al moeten weten hoeveel 'trouble' ik nog met hem zou meemaken. Maar goed, ik vergaf hem omdat ik hem zo graag zag.
de maanden erna was alles goed. na 4 maanden ging ik voor het eerst naar hem thuis. En alles verliep goed. Zijn ouders en zus waren heel lief voor mij. maar vanaf de 6e maand kreeg hij 'dipjes'. we belden iedere avond en dan was het midden in een gesprek bv plots stil aan zijn kant . hij klapte volledig toe en ik kreeg er niets meer uit. Iedere keer zag ik er in af maar ik bleef in hem geloven dat hij beter was. Ik praatte uren tegen hem tot hij plots weer openbloeide, heel raar.
na 1 jaar voelde ik dat er iemand anders was. Tot ik in zijn gsm keek en ik zag dat hij berichten zond naar een meisje waar hij vroeger verliefd op was. Met daarin : ik wil bij jou zijn , ik zal (mij) laten vallen voor jou maar dan wil ik wel zekerheid. iets wat zij hem niet kon bieden. Toen ik dit las heb ik het uitgemaakt. maar hij smeekte terug om hem niet te laten vallen. dus vergaf ik hem weer. Ik bleef geloven dat hij een beter persoon was. en gaf hem steeds opnieuw kansen.
ook toen iedereen me vertelde dat hij me zou bedrogen hebben geloofde ik hem die beweerde dat er niets gebeurd was.
Na 1 jaar en 4 maanden maakte hij het uiteindelijk gedaan, 1 week voor mijn verjaardag . we hadden net gezellig kerstmis gevierd en alles zat goed, dacht ik toch. Maar na 3 weken hem te negeren na de breuk. Smeekte hij terug om hem terug te nemen , hij zei dat hij er niet goed had over nagedacht, dat hij me graag zag. Maar deze keer liet ik niet met mijn voeten spelen. ik wilde hem laten afzien voor wat hij me had aangedaan. En hem dan later terug te nemen. Maar na een paar maanden had hij al een ander. plan mislukt dus. Toen hij het moeilijk had was ik er altijd voor hem. als er bv problemen waren fzo met zijn lief belde hij naar mij. na een maand was het dan ook gedaan met zijn lief. en na 6 maanden na de breuk hebben we besloten het nog eens te proberen .
Nu waren we al terug 6 maanden samen. en Kerstmis stond weer voor de deur, een tijd waar ik zo naar verlangde om met hem door te brengen. in de laatste 2 maanden had ik het wel wat moeilijk omdat ik problemen had thuis, mijn richting was te moeilijk , en ik kreeg puisten waardoor ik niet meer buiten wilde komen . Ik durfde het niet te zeggen aan hem omdat ik bang was dat hij me zou uitlachen. Maar nu 6 december heeft hij het terug gedaan gemaakt. en deze keer is hij er zeker van.
Ik ben er echt kapot van , ten einde raad. hij was mijn grote liefde. ik hem altijd in hem geloofd , hem verdedigd als hij een fout maakte,... en nu maakt hij het gedaan in de periode dat ik hem het meest nodig had. ik denk vaak aan zelfmoord. maar ik weet dat dat geen oplossing is. Mijn examens doe ik nu niet mee (ik zit al in het hoger). ik zit echt in de put. ween iedere dag door, eet of drink niets meer. en nu ben ik nog eens ziek ook. Terwijl hij doodleuk met een ander meisje bezig is help
Ik begrijp je bent
Ik begrijp je bent verdrietig. Een ding wat ik geleerd hebt geef nooit op voor een man. Als je niet bent is hij verder gegaan met zijn leven. Zou je altijd naam dragen ze stierf voor een vent. Hou van je zelf het leven is kort. Vanzelf komt je iemand tegen. 1e wat je moet doen aan je zelf werken en hou van je zelf. Iemand neem je hoe je bent.. liefde verdriet heeft iedereen meegemaakt. En toch komen velen door heen. Succes verder.
Zoek professionele
Zoek professionele hulp!!!!
Ga naar de huisarts, een psycholoog.....laat jou gedachten niet met je aan de haal gaan....nu ben je nog sterk...maar wanhoop kan rare dingen met je doen......wees dat voor!
Denken aan zelfmoord is niet niets....dat kan horen bij een depressie, maar het is niet goed als je zulke gedachten hebt...ik zeg niet dat als je er aan denkt dat je het ook gaat doen....maar het is wel zo dat je dus in een zeer negatieve gedachten spiraal zit......daar moet je uit zien te komen.....en vaak is daar hulp "van buitenaf" voor nodig!
Sterkte.
Depressie.
Klopt ik had vanochtend precies hetzelfde. En de tabletjes lagen binnen hand bereik ben gelijk naar de dokter gehaast. Heel veel sterkte voor jou en ik hoop dat het snel beter gaat. Maar bij mij zijn het meestal een Tonige momentjes.