Na 20 jaar !!!

afbeelding van Gast

Beste Allemaal,

vreemd om te praten tegen mensen die je niet in de ogen kunt kijken...
niet wetende welke personen schuil gaan achter de gebruikersnamen....
geen omschrijving van lengtes, gewichten, huidskleur, geloofsovertuiging etc..
en toch allemaal (of sommige misschien er al uit) in hetzelfde schuitje terechtgekomen.

Is het zo dat de meeste verhalen gaan over mannen die hun vrouw/vriendin bedriegen en vervolgens dumpen?
of gaat het hier meer over "hoe om te gaan met de ontstane situatie" zonder een oordeel te vellen?

de site is nieuw voor mij..simpelweg omdat ik dacht dat deze hele situatie mij nooit zou overkomen.
hoe fout...hoe naief....hoe confronterend....

vond het behoorlijk klote om er achter te komen, dat alles wat je opgebouwd hebt, niets voorstelt voor de partner.
zij gaat voor haar eigen geluk en alles afdoet met "ik ben dood voor jou van binnen", "het is maar een huis" en "IK ben niet gelukkig"...
zo hard als het om mijn dak viel van "IK ben al een jaar aan het proberen mijn gevoelens voor jou terug te krijgen", des te harder was het feit dat ze er ondertussen al een scharrelavontuur gestart was met een ander...

ik las bij vele verhalen dat het beter is om afstand te houden.....
iedereen weet toch ondertussen wel dat dat in eerste instantie onmogelijk lijkt...

Verdriet, woede, weer verdriet, WRAAK, bezinning, en weer verdriet,acceptatie.....
op zo'n moment zit je toch in een rollercoaster van emoties, emoties die je nog niet eerder meegemaakt hebt, simpelweg omdat je ervan uitging dat alles helemaal top is.

de rompslomp van scheiden, huis te koop zetten, ouderschapsplan staan nu op een laag pitje.
na 3 maanden geleden vertrokken te zijn, is zij nu niet in staat om beslissingen te nemen, mijn onder ogen te komen of te spreken (alleen maar via what's app) en staat op de wachtlijst bij verschillende psychologen.

als ik nu op de ontstane situatie terugkijk...lijkt het net of ik van het "slachtoffer"opeens een overgang gemaakt heb naar "dader!!"

waarom niet kunnen praten met mij, waarom moet ik afstand houden, waarom mag ik niet proberen om duidelijkheid te krijgen op vragen......

komt tijd, komt raad........maar vervelend blijft het wel.
zeker als er kinderen bij betrokken zijn!!

afbeelding van Mariah

Welkom ErveeVee

Welkom hier ..
De rollercoaster het ongeloof de wraakgevoelens helaas hoort dat er allemaal bij als de ander besluit om weg te gaan.
Ieder hier heeft een ander verhaal.

Maar ldvd is verschrikkelijk pijnlijk als je er middenin zit.
Of je nu een man of vrouw bent.
20 jaar is lang.

Ik wens je sterkte in het verwerken.
Liefs Mariah

afbeelding van Jester

@ Eveervee

Allereerst een warm welkom op deze site, en een wenselijk stukje hulp en of ondersteuning vanuit deze 'huiskamer' vol met lotgenoten in de één of andere hoedanigheid.

Je verhaal omschrijft een trieste toestand waarin je bent verzeild, de schreeuw vanuit de flipperkast van je gevoel, verstand en emoties is overduidelijk, en begrijpelijk.

Zonder de wijze muts op te willen zetten, ga ervoor zitten, en ga aan de gang met alles wat je op dit moment verscheurd, alles tegelijk,
doe dit in de vorm van kijken, of waarnemen...

het verdriet, de pijn, de woede, de haat, de onmacht, het ongeloof, en alles wat er verder aan krachttermen aan kan worden toegevoegd...

Ga er eens 'rustig' voor zitten, en kijk, observeer dit alles, en, (de essentie in het beginnen met het proces) doe er niets mee...

Alles wat je nu ervaart mag er zijn, is op dit moment wie je bent, accepteer dat alles, omdat er geen fout, en geen goed is in deze...
Het hoort allemaal bij jou voor dit moment...

En dan kom ik op het woordje moment uit, want dat is waar jij nu bent, in dit moment,niet meer, en niet minder...
Daar is waar jij bent, en wie jij bent, accepteer in dat moment dat je verdriet voelt enz....

Als je daar in slaagt, ben je op weg naar een stuk herkenning in en van jezelf, en je onvermogen om het allemaal te bevatten.

En, met oefenen in dit kijken, waarnemen, is de volgende stap bijna automatisch dat er erkenning komt, vanuit je eigen gevoel, erkenning dat het allemaal waar is, en allemaal exact is wat je voelt en ervaart...

Dit is het begin wat ik je kan en wil meegeven, op weg naar een vorm van heling...

Houd je sterk, en blijf relativeren, per moment leven, en probeer je denken te zien, niet te beleven....

Warme groet...
John.