Na 2 jaar nog steeds vervelend

afbeelding van Jekyll

Ik wil eens kijken of het helpt dat ik over mijn liefdesverdriet ga schrijven..... alhoewel of het liefdesverdriet is weet ik niet zeker maar wat ik wel weet is dat het pijnlijk is en erg pijnlijk ook.

Ik ben inmiddels 2 jaar gescheiden en aan dit huwelijk kwam een eind omdat we "uit elkaar gegroeid waren", zij had een oude schoolvriend ontmoet die leuker was als mij, ik was in het weekend altijd weg en ben 2x bij een ander meisje geweest.
In de tijd dat we bij elkaar waren heb ik voor mijn gevoel mijn eigen leven niet geleefd om alleen maar om aan haar dingen te voldoen. Tja dan zegt nu iedereen "daar ben je toch ook zelf bij", ja dat klopt maar ze zeggen dat liefde blind maakt. 16 jaar lang heb ik dingen gedaan waar ik het soms helemaal niet mee eens was maar waar de kinderen als troef of manipulatiemiddel werden ingezet.

Nu ben ik na de scheiding echt in een zwart gat gevallen.... ik zag mijn kinderen plots van iedere dag nog 1x in de 2 weken, ons huis verkocht, zij trok bij haar nieuwe vriend met de kinderen, 3 weken later zat ze weer met de kinderen bij haar moeder en was het vriendje weer passe. Nu al deze ellende weer een beetje achter de rug is dacht ik weer een beetje in rustiger vaarwater te komen maar ik blijf me het mezelf aantrekken als de kinderen weer eens met een verhaal over de moeder thuiskomen. Inmiddels komt vriendje nummer 2 over de vloer.... en deze is een blijvertje zegt ze.

Ik heb zo min mogelijk contact met haar want ik flipte als ik het zoveelste sms-je kreeg over de grootste onzin die er bestaat. Ik kan nog steeds niet normaal met haar praten want ik verwijt het haar dat ik mijn leven totaal niet heb kunnen leven.
En ze hoeft van mij echt niet binnen te blijven zitten maar als je als moeder van 2 kindjes nog steeds hardcore feestjes afloop heb je in mijn beleving toch ergens de trein gemist. Het is voor mijn kindjes te hopen dat ze nu zich naar haar leeftijd gaat gedragen want anders zie ik het somber in.

Ik weet dat het een onsamenhangend verhaal is maar ik wil het gewoon van me afschrijven.

afbeelding van 2 Love 2

Citaat: ik was in het weekend

Citaat:

ik was in het weekend altijd weg en ben 2x bij een ander meisje geweest.

Bedoel je dat je tijdens de relatie 2 keer een affaire met een andere vrouw hebt gehad?

afbeelding van Jekyll

als een affaire 2 nachten met

als een affaire 2 nachten met hetzelfde meisje inhoud

afbeelding van 2 Love 2

oke...

Jekyll schreef:

als een affaire 2 nachten met hetzelfde meisje inhoud

Tijdens de relatie?

afbeelding van Jekyll

Ja

Ik kwam een meisje tegen die me echt ingepakt heeft met slingers en toeters... ze dronk zichzelf moed in om mijn haar nummer te geven en ik, met mn stomme kop, heb het aangepakt en haar mijn nummer gegeven. Ik heb er toen een week of 2 niets mee gedaan maar uiteindelijk toch de stoute schoenen aangetrokken en een sms gestuurd.

In de relatie met mijn vrouw was het al een tijd wat minder en ik kreeg van haar totaal geen affectie en liefde meer, en als iemand zich dan zo aanbied op een presenteerblaadje en thuis is t niets dan moet je verdomd sterk in je schoenen staan.

We hebben een maand of 2 heen en weer ge-sms't en daarna een keer afgesproken. Ik ben daar toen naartoe geweest en na een avond borrelen ben ik tot vroeg in de morgen bij haar gebleven. Na deze nacht voelde ik me vet schuldig en heb niet meer ge-sms't naar haar en zij stuurde ook niets. Ik ben toen een maand of 8 redelijk los gegaan en was ieder weekend weg. We hebben toen geen contact meer gehad maar de relatie met mijn vrouw verbeterde niet echt. Ik ging veel stappen en was nachten van huis maar niet bij andere vrouwen. Tot na een maand of 10 ze weer contact zocht via msn. We hebben toen nog een keer afgesproken en daarna is alles in een stroomversnelling gekomen.
Ik kwam erachter dat mijn vrouw contact had met een oude schoolvriend en wist natuurlijk uit ervaring waar dat op uit zou draaien. Ik wilde dat ze dat contact verbrak maar dat wilde ze niet. We hebben toen nog 2 weken aangeklooid maar het voelde gewoon niet goed meer. Ze wilde dat ik zolang even het huis uit ging zodat zij kon kijken of het wat werd met die ander en als dat niet lukte mocht ik terug komen, tja daar voelde ik me net iets teveel voor dus heb mijn spullen gepakt en ben ik gegaan.
Ik heb toen dat andere meisje opgebeld en gezegd dat ik ging scheiden, krijg ik te horen "dat is vervelend" en daar was het eigenlijk wel mee gezegd.

Wat ik zie als ik het zo typ dan was ik wel behoorlijk egoistisch, daarom denk ik dan ook dat het goed is om er eindelijk over te praten.

afbeelding van 2 Love 2

Ik denk dat het meisje een

Ik denk dat het meisje een symptoom was, dat er al iets fundamenteel fout zat in de relatie.
Het feit dat je ook nachten van huis was, versterkt dat beeld.

Het is inmiddels 2 jaar geleden...

Verlang je nog naar je ex?

afbeelding van Jekyll

Dat is een goeie

naar mijn idee niet, ik heb zo min mogelijk contact omdat ik me er gewoon niet goed bij voel om contact te hebben... en als we elkaar dan eens aan de telefoon hebben is het van mijn kant toch alleen maar verwijten maken en een grote mond geven omdat ik vind dat ik veel te lang heb doorgelopen (reageer mijn fout af op haar). Het is dan ook krom want ik moet juist blij zijn dat ik nu kan doen wat ik altijd al heb willen doen.

Wat ik wel vervelend vind is dat mijn kinderen weer geconfronteerd worden met een nieuwe kerel want dit is de 2 in 2 jaar tijd.... mijn familie denkt dat ik nog steeds veel om haar geef en haar niet los kan laten maar zo voelt dat niet bij mij... het maakt me niet uit wat ze doe, zolang mijn kinderen maar een beetje buiten schot blijven.

Waar ik wel van terug ben gekomen is dat ik toch meer gevoel blijk te hebben als dat ik dacht, ik dacht daar stap ik even overheen maar dat valt nog vies tegen. Het voelt toch een beetje dat ik gedumpt ben, of is dumpen wat anders