Dit is een triest verhaal. Haal al het mogelijke uit die relatietherapie, probeer helder te krijgen wat zij nodig heeft, wat er nu voor haar ontbreekt. Er zal toch iets doorbroken moeten worden. Gezien je verhaal heb je genoeg om voor te knokken. Zorg dat je jezelf later, hoe dan ook, niets kan verwijten.
Ik hoop voor je dat het goed komt, en vergeet jezelf niet in het hele verhaal.

soms is het gras achter de heuvel groener. staat ze dus open voor een nieuwe relatie. stelt ze zich de vraag is dit het nou? als ze voor zichzelf die beslissing gemaakt heeft is er nog maar moeilijk een weg terug, want bedenk dat ze over het moment om het jou te vertellen ook lang heeft nagedacht, ze gaat niet over één nacht ijs. en ja je hebt gelijk, in jou geval denk ik een verschijnsel van onze welvaartsmaatschappij. ik heb alles, nou ja bijna alles, opnieuw verliefd worden lijkt me ook wel wat, uitgekeken zijn op je partner, gewoon weer de markt op.

Hallo Adrie,

wat naar voor je om dat zo ineens te horen! IK begrijp dat je erg verbaasd bent uit je mail maar waren er geen tekenen in die 15 jaar of minstens de laatste tijd? Verder is er onlangs iets heftigs gebeurd waarom ze misschien tot die besluit is gekomen? Een ander vraag die je jezelf moet stellen is; hoe gingen jullie eerst met elkaar om en hoe nu en hoeverre is dat veranderd?

Vrouwen kijken vaak anders dan mannen naar dingen. Waar mannen het belangrijk vinden om vooral concrete dingen te bereiken; qua materie(zoals jij beschrijft bot, huis) kijkt een vrouw meer naar de emotionele kant. Hoe behandelt die mij, de kinderen? Spendeert die tijd thuis en als hij er is, is hij er dan ook?

Hoe dan ook; praat met je vrouw, zonder extra woede en probeer erachter te komen of dit niet iets vluchtigs is.

Het is een goed stap om met een relatietherapeut te gaan praten, een derde kijkt vaak objectiever ernaar en zegt het zoals het staat.

Succes ermee!