Morgen ben ik jarig. Ik zie er nu al heel erg tegenop. Het is dan ook precies een maand geleden dat ik het laatste smsje van mijn ex kreeg met de tekst 'ik laat je nog wel weten wanneer we een keer kunnen afspreken...'

Hoe dan ook zal morgen pijn doen. Of ik nu wel of niks van hem hoor. Als ik wel iets van hem hoor zal het een 'leeg' en afstandelijk smsje of kaart zijn. Dat zal pijn doen. Want na 5 jaar is het zo raar om zoveel afstand te voelen tussen jou en degene van wie je nog zoveel houdt. Het geeft dat ook iets heel definitiefs aan. Hij is er echt klaar mee en heeft mij losgelaten.

Als ik niks van hem hoor zal dat net zoveel pijn doen. Ook in dit geval geeft het een definitieve breuk aan.

Ook al wéet ik na 2 maanden wel dat het definitief over is. Het voelt nog steeds zo verschrikkelijk vreemd.

Aangezien hij nog steeds niet heeft gezegd wanneer we elkaar kunnen zien voor een laatste gesprek ga ik hem hier toch naar vragen. Mijn verjaardag was m'n laatste ultimatum. Ik zie er nu ook al tegenop om hierover contact met hem te zoeken. Ben zo bang weer door hem gekwetst te worden. Misschien krijg ik niet eens een reactie, misschien wel maar niet één waar ik op had gehoopt.

Bah...heb nog nooit zo tegen m'n evrjaardag op gezien...