Titchak,

Nee, er is geen gemakkelijke oplossing. Ze moet het zelf zien, als het echt zo is als jij zegt... want het is wel jouw ex, dus misschien zie je de dingen net iets gekleurder daardoor.. en mensen zijn soms geneigd om met je mee te praten. Maar als het echt de verkeerde man voor haar is die niet deugt en waardoor zij helemaal veranderd is, dan kan maar 1 persoon dat inzien: dat is zijzelf.
Zij is nu niet vatbaar voor meningen van anderen maar zeker niet van jou! Jij bent de laatste van wie ze wat zou aannemen, want jij bent haar ex en zeker in haar ogen niet objectief.
Laat haar haar eigen fouten maken, als dit een fout is.
Dit kan nooit alleen door een vriendin komen: zij is er kennelijk zelf vatbaar voor. Dat ze jou niet meer wil komt ook niet door een vriendin, ook al is dat prettig voor jou om dat te geloven, het is haar eigen keus ben ik bang..

Ik begrijp wel hoe graag je haar terug naar "normaal" zou willen hebben, maar dat is echt niet aan jou op dit moment. Je kan het alleen maar accepteren.

Sterkte,
Geraldine.

Ik en iedereen in onze omgeving herkennen haar niet meer, inclusief haar ouders en broers. Ik weet niet wat er in haar hoofd omgaat. Die zogenaamde "vriendin" heeft heel veel schuld aan dit alles. Ik ben er zeker van. Mijn "ex" is vatbaar en manipuleerbaar, altijd al geweest. Ze heeft al "slechte" vrienden gehad, die haar van alles doen geloven. Na een tijdje heeft ze die wel door en ik hoop dat ze het nu ook snel doorheeft. Ik kan er niets aan doen maar ik blijf hopen. Ik ga waarschijnlijk een lange tijd wachten op haar, wachten tot ze het beseft en dan voor haar klaarstaan. Om te steunen, om te troosten, gewoon omdat ik ze ongelofelijk graag zie. Het is misschien verkeerd maar dit is wat ik voel. En ik ben er zeker van dat we het vroeg of laat een tweede keer proberen. Ik wil, dat als ze terugkomt, haar zeggen dat ik tijd nodig heb. Haar laten voelen wat ze mij heeft laten voelen maar ik weet dat ik dat niet ga kunnen. Ze heeft nog fouten gemaakt maar ze is er altijd op terug gekomen en ze volgt uiteindelijk altijd de raad van haar ouders op. De ene keer wat sneller als de andere maar uiteindelijk komt het weer goed. Daarom geloof ik nog in ons. Ze luistert nu niet naar haar ouders maar dat zal wel komen. Ze zal het inzien. Hoop ik. Ik weet niet of ik er verkeerd aan doe met dit te denken en te blijven hopen maar ik moet wel. Ik moet voor haar. Voor als ze me nodig heeft. Ik kan niet het contact verbreken, ik zie haar er nog te graag voor.