... dat herken ik maar al te goed. Na een relatie van 19 jaar (mijn halve leven) moet ik alleen verder, en dat valt heel zwaar. Herken veel van wat je zegt, bijna alle vrienden en familie hebben een relatie en hun eigen bezigheden, zeker in het weekend. Vooral de zaterdagavond valt mij ook zwaar, overdag gaat het wel want ik heb een paard (samen met iemand anders) en dat is goede bezigheidstherapie. Gisteravond onverwacht met een stalgenoot bij mij thuis gekookt, was gezellig, maar vanaf half 10 weer alleen thuis en dan ... zucht, na 5 weken lukt het mij echt nog niet om die knop om te zetten, denk steeds aan hem, wat ging fout e.d. En ik ben het met je eens, in je eentje op stap zou ik ook niet doen, ben sowieso al tijden niet uitgeweest.

Maar het wordt vandaag fantastisch weer, hoewel ik vanmorgen al weer in tranen rondliep thuis, ben ik vastbesloten er van te genieten. Moet zeggen dat ik wel plannen heb voor vandaag, dadelijk eerst naar het paard en vanmiddag afgesproken met een vriendin (de enige vrijgezelle van het stel) om een terrasje te pakken, terwijl ik gisterochtend nog het vooruitzicht had van een eenzaam weekend.

Lieve Missy, hou je taai en misschien gewoon een stukje in het zonnetje wandelen, proberen te genieten van het voorjaar, de gekke sprongen van de lammetjes in de wei maken mij altijd aan het lachen, en de zingende vogels. Enige moeilijke hieraan vind ik al die verliefde stelletjes buiten, dat valt zwaar maar wie weet, loop ik volgend voorjaar ook wel zo (nu nog ff niet), en geldt voor jou hetzelfde!

Wat ik herken in deze verhalen is,dat je n?ɬ° een breuk idd
h?ɬ©?ɬ©l v?ɬ©?ɬ©l kenissen ?ɬ??ɬ?k kwijtraakt!Heb het id?ɬ©?ɬ©,dat velen n?ɬ?et weten dan,hoe ze met je om moeten gaan in een ni?ɬ©uwe
situatie die is ontstaan.En dat is jammer,want juist d?ɬ°n heb je ze nodig voor steun en begrip!Het beste is dan,iets h?ɬ©?ɬ©l nieuws te ondernemen,waar je weer nieuwe contacten kunt opbouwen.Bij mij werkte dat.Iets h?ɬ©?ɬ©l nieuws(voor mij dan)waar ik tegenaan liep,was,dat ik amper de straat op durfde.
Was bang,dat ik op straat vreemd aangeken werd,omdat ik er all?ɬ©?ɬ©n liep(wat ik niet gewend was).Maar het overkwam mij w?ɬ©l!Achter?ɬ°f ging ik beseffen dat het pure onzin was!Maar op het mom?ɬ©nt,was dat h?ɬ©?ɬ©l frustrerend!En het heeft ook b?ɬ©st wel lang geduurd.Vandaag,een schitterende dag!Ik ga er een onvergetelijke dag van maken!!!
Suc6 ?ɬ°llemaal,
Hmvrpm78

Thnx,voor je reactie!
Uit je reactie blijkt,dat ik (gelukkig) n?ɬ?et
de enigste ben,die hier mee zit!Heb op deze site
weer wat z?ɬ©lfvertrouwen terug gekregen!
Hmvrpm78

Ik heb hetzelfde gevoel en het wordt juist versterkt doordat ik weer moet denken aan mijn ex, hoe zij zich voelt en wat ze nu doet. zou ze al genietend in de armen van een andere jongen liggen? Na de breuk heb ik nooit meer iets gehoord, ook al schijn je dat te kunnen verwachten juist bij mijn ex die denkt nu iedereen behoorlijk beschadigd is door haar verleden. Toch heb ik daar nu wel vrede mee, maar het doet zo'n on gelooflijke pijn, alsof je nooit hebt bestaan voor ze, alsof ze je vergeten zijn en zelf vrolijk doorleven.
Al die vragen elke dag weer in je kop, vooral met dit mooie weer? Zou zij werkelijk genieten van haar leven nu, terwijl ik altijd de liefste in de wereld was voor haar?

Als ik jullie verhalen lees, heb ik misschien nog geluk gehad, omdat ik haar gedrag kan verklaren uit borderline(nu wel officieel vastgesteld door psych), maar jullie hebben te maken met mensen die normaal zijn, of althans niet geesteziek.
Alhowel ik zeker weet Missy, dat als iemand je zomaar verlaat en zo lelijk tegen je doet, dat je hard tegen jezelf af en toe moet zijn, ze hebben niet echt gehouden van of weten niet wat dat precies is, zijn zelf bezig met een zoektocht, in ieder geval hebben ze ons zeker niet de liefde gegeven die we verdiend hebben.

Ik wou dat onze exen hetzelfde gevoel ten toon hadden kunnen spreiden, als wij hier op ldvd, omdat wij dan beter afscheid hadden kunnen nemen van ze.

Ik vraag me ook echt af Missy hoelang alles nog zal duren, mijn relatie van 3 jaar is nu 4 maand uit, maar de diepe pijn is nu wel weg, maar het verder een leven met hoop opbouwen lukt me niet meer, ik ben verdoofd, niets is meer leuk, ik probeer van alles, maar kan niet alleen zijn, de eenzaamheid is te erg.
Ik ben het zo zat me zo te voelen, maar weet dat ik erdoor heen moet, er is geen andere weg, dus ergens in mijn hart hoop ik dat het ooit weer goedkomt met me, dat de zon weere cht schijnt, dat ik rust in mijn hart heb en kan genieten van alles om me heen en vooral van mijn eigen warmte en liefde voor mezelf, maar dat is nu heel ver weg.

Het enige wat we kunnen doen is inderdaad doorgaan, dingen doen, leuke dingen die ook al lijken ze nu helemaal niet leuk, te doen om langzamerhand die warmte weer bij onszelf te voelen.

Enige lichtpuntjes nu zijn voor mij, contact met Hetmenneke, vandaag op terras gezeten met hem en in de zon over onze exen gefilosofeerd, omdat het ook zo extreem was bij hem.
Contact met mijn lieve familie en de sprtschool waar ik op gegaan ben, wat me echt een beetje op de been houdt

Sterkte Missy en allemaal hier met iets wat me allemaal blijkbaar in ons leven moeten meemaken om verder te kunnen en misscien de liefde te ontdekken die op een veel hoger plan ligt voor ons, dan wij ooit zullen vermoeden

Hoe was je zondag Missy? Ik hoop dat het je is meegevallen, het was iig heerlijk buiten, ik heb zelfs verbrande konen.

Voor mij was het voor het eerst een weekend zonder plannen. Het is mij erg meegevallen, sterker nog, ik heb wel een beetje genoten van het geluid van de stilte en van mijn eigen gedachten.

Vrienden maken... is inderdaad lastig, maar ze komen wel Missy, je bent nog zo jong en je bent duidelijk leuk en slim. Probeer anders ook eens wat leuke dingen te gaan doen. Zingen, toneel, een cursus, weet ik het, iets dat jij leuk vindt. Dan kom je ook tussen mensen die dezelfde dingen leuk vinden als jij.

Eigenlijk doe je het hartstikke goed volgens mij. Niet vergeten ook een beetje trots op jezelf te zijn. Na een optater opkrabbelen is niet altijd leuk en niet altijd makkelijk. Maar je doet het wel! En goed ook!

Zondagsknuf van Boa.

Ik begrijp jouw verhaal ook als geen ander, die eenzaamheid op de zondag. Ik kom die dag zo ontzettend moeilijk door.

Ook ik weet niet of de zon voor mij ooit weer echt gaat schijnen, maar teddebear, we moeten wel de hoop houden. En ik merk dat jij dat al wel doet,door je laatste zin, dat we dingen in ons leven moeten meemaken, om verder te kunnen, en misschien de liefde weer te ontdekken. Ik hoop voor ieder van ons hier, dat de liefde weer eens om de hoek komt kijken, en je denkt : goh het is toch ergens goed voor geweest.
We zullen ondanks alles denk ik toch wel altijd een beetje om onze exen blijven geven, je hebt tenslotte iets moois gedeeld samen.

Wat leuk trouwens om te lezen, dat je met hetmenneke op terras gezeten hebt! Kijk daar is de site dan ook weer goed voor! Zo onder het genot van misschien een koud biertje, kun je dan je verhaal bij elkaar kwijt, en de ander begrijpt je dan ook nog eens.

Jou ex had borderline schrijf je, dat zal ongetwijfeld moeilijk geweest zijn, mijn stiefvader heeft het ook, ik weet hoe de stemmingswisselingen soms kunnen zijn. en hoe on begrepen de ander zich dan kan voelen. Mijn moeder en stiefvader zijn onlangs dan ook gescheiden.

Ik wens jou de komende tijd ook veel sterkte toe, probeer de tijd door te komen, geniet van het mooie weer!

Liefs missy

Hey missy,

Ik herken ook precies je verhaal! Bij mij zijn de weekenden ook dramatisch. Ik ben hem vrijdag tegengekomen op stap. eerst liep ie me straal voorbij en vervolgens stond ie 10 min later naast me. Ik wist niet waar ik moest kijken en hoe..uiteindelijk ben ik ook huilend naar buiten gelopen met mn vriendinnen achter me aan.. Maar de weekenden waarin je normaal iets samen deed zijn zo ontzettend moeilijk.. Die leegte die je voelt is zo ontzettend moeilijk en gewoon KUT!
ik zie er nu al tegenop als dadelijk mijn wedstrijdseizoen is afgelopen en wat ik dan toch moet doen op de zondag..Maar ik heb een vader met wisselende diensten dus de weekenden zit mn ma vaak alleen. En na een relatie van 5,5 jaar ga ik de schade die ik haar heb toegecracht door meer bij hem te zijn als thuis, eens met haar inhalen!!

Maar je bent niet alleen!!

x marieke