dit stukje kwam ik laatst tegen hier op de site! en wil diegene dan ook erg bedanken!
ik vindt dat het nog wel een keer gepost mag worden, want het is echt een mooie vergelijking!

een nieuwe liefde in je leven:

Je loopt door de showroom en ziet daar plots die prachtige, in het licht schitterende nieuwe auto staan met wel honderd knopjes op het dashboard.
Je weet meteen, dat word hem!
Blij als een kind rij je door de stad en hoopt dat iedereen goed kan zien wat voor een mooie auto je wel hebt.
Je bent uren bezig met het uitproberen van al die knopjes en staat versteld van de technologie dat jouw nieuwe blitse karretje allemaal heeft.
Zelfs ’s avonds, als hij in de garage staat probeer je nog snel wat van die knopjes uit om te ontdekken waar ze allemaal voor dienen.
Dan ga je je bedje in maar voor je slaapt droom je toch nog even van dat blitse speelgoed in de garage.
Nog een heel lange tijd ben je blij en trots op je inmiddels al wat oudere wagen.
Je weet ondertussen al waar al die knopjes voor dienen en kan ze zelfs blindelings vinden.
Op de carrosserie staan al een paar krassen en hier en daar een klein blutsje, maar toch ben je nog best tevreden met je karretje.
Op een dag rij je nog eens naar die showroom waar je je auto had gekocht en komt tot de ontdekking dat er een nieuw model is uitgekomen.
Je staart uren naar die golvende lijnen en het nieuwe dashboard heeft wel vijftig knopjes bij gekregen.
Je houd nog steeds van je oude wagen maar het blinken van die nieuwe lak en die vijftig extra knopjes doen je twijfelen.
Een week later besluit je dan toch te gaan voor het nieuwe model en geeft je oude karretje in bij de autodealer.
Je voelt je weer zo blij als een kind en je hebt weer een hoop knopjes te ontdekken.
Na een tijd heb je weer alles onder de knie en je vind al die knopjes weer blindelings.
Je komt zelfs tot de conclusie dat de meeste van die knopjes totaal geen nut hebben en, die dat wel een nut hebben, ook op je oude karretje stonden.
Die nieuwe eco-motor die ze erin gestoken hebben heeft zo ook z’n foutjes en heeft zelfs een paar pk moeten inleveren op het oude model.
Je begint nu stilletjes aan een beetje spijt te krijgen en verlangt een beetje terug naar je oude wagen.
Die deed het nog prima en had verdorie meer pk’s. Dat prachtige interieur en die functionele knopjes mis je nog het meest.
Je oude blitse wagen van toen is echter al verkocht aan iemand die niet zoveel eisen stelde aan een wagen als jij maar toch versteld stond van al die klassieke mooie lijnen en prachtige interieur, en dat aan een zacht prijsje in de tweedehands afdeling van jouw garagist.
Die persoon is nu heel trots op die blitse wagen en rijd nu langzaam door de stad zodat iedereen hem kan zien, terwijl jij bij de garagist zit met alweer een technisch probleempje aan één van de nieuwe knopjes in je nieuwe wagen en je stilletjes terug denkt aan dat blitse karretje waar je zo veel plezier aan hebt gehad.