Wat mooi dat jij je verdriet nu kan 'zien/voelen' als mooi verdriet. Dat het niet meer zo overweldigend is als in het begin. Haal daar voor mezelf ook weer wat hoop uit...
Bij mij is het nu 1,5 maand over (na een relatie van 5 jaar). Voor mij voelt het nog heel onnatuurlijk. Alsof dit allemaal niet klopt en de wereld op z'n kop geleefd wordt ofzo. Mijn verdriet is nog steeds heel intens. En ook bij mij is hij nog geen dag uit m'n hoofd geweest. Nog geen minuut ben ik bang!

Hij heeft al het contact met mij verbroken. Na 5 jaar vind ik dat wel heel moeilijk te accepteren en heb het daar ook heel erg moeilijk mee. Ik begrijp ook eerlijk gezegd niet dat hij dat zomaar kan. Ik ben maar aan het analyseren en analyseren...hoe houdt hij dit vol?? Ik heb wel aangedrongen op een laatste gesprek. Om het 'af te ronden'. Hij mailde eerst dat hij daar nu totaal geen behoefte aan had en dat hij dat wel zou bekijken als we weer een tijdje verder waren. Na wat later aandringen smste hij dat hij het toch wel wilde en me nog zou laten weten wanneer we zouden kunnen afspreken. Dat is nu 2 weken geleden. Ik vermoed dat hij er nog een behoorlijke tijd overheen wil laten gaan. Ik ga hem in ieder geval maar niet onder druk zetten. Werkt alleen maar averechts denk ik.

Toch is het allemaal (nog steeds) moeilijk te bevatten. Hij was z?ɬ? gek op mij, hij deed alles voor me. En opeens na 5 jaar geeft ie aan dat hij bepaalde gedragspatronen van mij zat is. Dat ik hem tekort heb gedaan (dat is wel waar zie ik nu) en dat hij niet meer met me verder kan. En van de 1 op andere dag is er helemaal geen contact meer. Maar ik moet proberen er niet te veel meer over na te denken, het te proberen te analyseren. Ik moet het gesprek afwachten en hem loslaten....hoop echt dat het me gaat lukken en dat ik me over 2 maanden beter voel.