Hey allemaal,

Pfff....wat een rotdag qua stemming vandaag! Dacht dat het even beter ging, maar nee....had eerst nog wel hoop, maar nu al 3e dag niks gehoord. Stemmingswisselingen van hier tot Tokio: dan weer superkwaad op hem (why the HELL did you break up with me??), dan weer zelfverwijt (had ik maar dit, en had ik maar niet dát etc. etc. en blabla). En dan weer megaverdrietig. Zojuist voor kerstkado's aan't kijken, kom ik bij DVD's een aantal films tegen die we samen hebben gezien...toen alles nog goed was en ik niet dacht dat we ooit uit elkaar zouden gaan....toen ik nog dacht dat hij echt van me hield, toen hij nog zo gek op me was en ik hem altijd kon bellen en sms'en, en hij dat ook elke dag deed. Toen ik nog zijn schatje was, en niet zijn verd*mde EX!!!! Wat haat ik dat woord, en wat nog erger is is dat de plek van 'vriendin' nu open staat, vacant is. Maar ik wil niet dat die plek door een of andere meid wordt ingevuld! Ik hoor daar nog, ik weet zeker dat hij nog iets voelt (dat zei hij zaterdag nog ook, verdomme), maar wat is er dan zo fout gegaan? What did I do wrong?
Twijfel nu totaal aan mezelf, net alsof zijn oordeel alleen telt....aandacht van andere mannen is leuk, maar eigenlijk vooral omdat ik dan meer hoop krijg dat hij me gaat missen en denkt 'damn, wat heb ik gedáán? wat ben ik kwijt?? Wil haar terug!!' Maar ach....he's too f*&%ng blind, deaf, dumb & numb.... Laat ik maar realistisch blijven he....en doorgaan met mijn leven. Voor zover ik het zonder liefde (zíjn liefde) nog echt 'leven' kan noemen...'tis meer óverleven.
Nooit gedacht dat hij me zó'n pijn zou (kunnen) doen. Had ík 't maar uitgemaakt (of uit geláten) toen ik het niet meer wist. Maar nee, ik kon hem niet kwetsen, wilde hem geen pijn doen en zeker niet in de steek laten, omdat ik zoveel van hem hield. En ben altijd tactvol geweest om hem vooral gerust te stellen en geen pijn te doen, als hij weer 's onzeker was.
Maar met mijn gevoelens hoeft blijkbaar minder zorgvuldig omgesprongen te worden....en hoewel ik veelal sterk, zelfverzekerd en stoer overkom, weet hij echt wel hoe gevoelig en onzeker ik kan zijn. Maarja, geef een mens macht en je leert zijn ware aard kennen he...

Maargoed, genoeg gezeurd nu: ik wilde 't gewoon ff kwijt....

Liefs,

Lavinia