Start

Moet ik mijn ex nog een kans geven?zoveel twijfels :-(

afbeelding van daffie
Vrij, 27/12/2013 - 16:02 — daffie

Hé,
Ik ben nu 21,ik ben lang happie single geweest en had pas een vaste relatie toen ik 18 was.
Voor mijn vriend was het ook zijn eerste relatie, en onze eerste keer seks.
We hadden zo iets unieks, en we zagen elkaar heel graag.
Na 2 jaar hadden we besloten om samen te gaan wonen omdat we allebei problemen hadden thuis,
en er toevallig een appartement vrijkwam dicht ni de buurt.
Na een half jaar samen wonen is na een grote ruzie onze relatie verbroken.
Door mij, maar meteen erna had ik al spijt. Maar hij zij dat het beter was zo, hij vond dat we niet meer
pasten en ik maakte hem niet meer gelukkig. (ik ben al een hele tijd depressief)
Ik bleef alleen achter op het appartement en was kapot, kon niet eten, niet slapen, stortte mij in drank en feesten.
Hij deed hetzelfde en ik had al te weten gekomen dat hij soms chat en sms berichten had onschuldig
maar met een meisje die nogal naam had van sletje. Daarom was ik meteen ongerust.
Nadat de relatie 3maanden verbroken was, zijn we stilletjes aan terug bevriend geraakt.
En dat is redelijk snel uitgedraaid in meer... Hij had spijt van alles en wilde ons nog een kans geven.
Ik was ZO gelukkig!!!! Had na lange tijd me niet zo gelukkig meer gevoeld.
Ik had een paar keer gevraagd of hij in tussen tijd niet met een ander iets had gehad en hij ontkende.
Maar na een week voelde ik dat hij met iets zat, en toen kwam het uit. Een goeie maand en een half nadat we uit elkaar waren had hij met dat ene meisje onder invloed van drank en drugs op een festival de vrijdag en zaterdag met haar samen geslapen,gekust...en seks. Ik was er kapot van. Ik zou nooit zijn enige meisje meer zijn.
Ik heb toen heel heftig gereageerd, hem geslagen en gezegd dat het nooit meer zou goedkomen.
Maar nu is het 5maanden geleden dat we uit elkaar gingen, en hij blijft moeite doen.
Hij zij deze week nog dat hij wil dat ik de moeder van zijn kinderen ben, dat hij voor altijd bij mij wil zijn,
en alles zal doen om een goeie man voor mij te zijn. Als ik hem niet wil zien verschijnt hij onverwachts, hij blijft
volhouden dat hij heel veel spijt heeft van dat weekend dat hij zichzelf niet was en dat het niets meer betekende.
Ik zie hem nog heel graag, en ik wou dat we nooit uit elkaar waren gegaan, en dat zegt hij ook.
Maar dat hij met een ander is geweest terwijl ik kapot was... ik kan het niet loslaten Verdrietig ik voel me bedrogen.
Vinden jullie dat hij nog een kans verdiend? Kan het echt zijn dat hij op dat moment niet nadacht?
Of ziet hij mij misschien niet zo graag als hij zelf denkt? ik ben zo in de war!

x

Vrij, 27/12/2013 - 18:13 — hennaaah
afbeelding van hennaaah

Neem je tijd

Ik denk dat je, jezelf de vraag moet stellen of je alles kan loslaten wat hij je heeft aangedaan.
Het is ongemogelijk om met een schone basis te beginnen want jullie hebben al een verleden.
En als je terug zou gaan voor de zoveelste keer dan blijf dat misschien aan je knagen of terug komen tijdens een argument. Hij doet nu wel de moeite voor je omdat hij nu pas doorheeft wat het is om je echt kwijt te zijn maar jullie relatie woord nooit meer als wat het jaren geleden is en was.

En je kan proberen heel rustig aan op de te bouwen maar vraag deze vragen aan jezelf en zoek de antwoorden in jezelf.

Vrij, 27/12/2013 - 18:13 — Danisha
afbeelding van Danisha

kans

Ik vind dat die jongen nog wel een kans verdiend. Tenslotte was het toch uit toen hij seks had met een ander? En drank en drugs kan inderdaad van invloed zijn geweest. Hij doet erg zijn best om je terug te krijgen dus meent hij het wel.

Vrij, 10/01/2014 - 09:35 — Sukkelindeliefd...
afbeelding van Sukkelindeliefde_1994

Hetzelfde hier

Bij ons ligt het net andersom. Ik had jan aan de kant gezet voor wat nu ook mijn ex is. Ik ben toen ik met jan had vreemdgeweest met die ex. Maar toen het uitging kwam ik erachter hoeveel ik eigenlijk om jan gaf. Nu probeer ik hem terug te krijgen en zeg ook alles eerlijk. Zaterdag gaan we praten. We houden beide nog van elkaar maar hij zit toch met het gevoel dat hij me niet meer kan vertrouwen. We gaan zien hoe het loopt. Bij jou is het zo dat jullie uitelkaar waren toen het gebeurde je kan hem niks kwalijk nemen want hij deed niks fout. Als je nog van hem houd en hij van jou probeer het nog een keer als hij je in de 2 jaar dat jullie wat hadden nooit bedrogen heeft geeft hij echt wel om je. Vaak kom je erachter dat als je iemand kwijt bent hoeveel je eigenlijk om diegene geeft. En ookal is hij met een ander naar bed geweest daardoor kun je alsnog zijn allesje en enige zijn maar dan de enige van wie hij ooit echt gehouden heeft. Heel veel succes ermee.

Vrij, 10/01/2014 - 09:56 — Lovertje85
afbeelding van Lovertje85

@daffie

Ja er valt meer voor te zeggen lijkt me. Jij besloot het uit te maken, en na 1,5 maand kan ik me voorstellen dat hij zich dus vrij voelde. Jij wilde immers niet meer..... Hij was vrijgezel toen hij het deed en heeft jou dus geen verantwoording af te leggen op dat moment. Ook was hij onder invloed van drugs en drank, dus gevoelsmatig zal er voor hem weinig ingezeten hebben. Dit kun je hem dus eigenlijk niet verwijten. Hij was vrijgezel....

Je moet jezelf inderdaad afvragen of je hier overheen kan komen. Kan je dit opzij zetten.... Nee je bent niet meer zijn enige, en dat gedeelte zal je nooit meer terugkrijgen. Net zoals heel veel mensen echt niet de eerste en de enige van hun partner zijn, en ook die kunnen soms heel gelukkig zijn samen. Het verleden is het verleden, en dat zegt weinig over zijn relatie met jou nu. Ik kan me voorstellen dat je als je nog samen bent met je eerste en enige liefde dat je jezelf ook afvraagt hoe het met een ander is.... Je hoort vaak dat eerste relaties stuklopen, en vaak toch op het feit dat er geen vergelijkingsmateriaal is en de nieuwsgierigheid toch aanwezig is. In dat opzicht kan je het juist als iets positiefs zien dat dit gebeurd is. Hij weet nu hoe het in de "buitenwereld' is, en dat heeft hem des te extra doen beseffen dat hij dat niet wil, en dat hij blij is met jou....

Je kan hem niet wegduwen en dan verwachten dat hij toch blijft.... Nu doet hij de moeite nog, maar er komt een moment dat hij met die moeite ophoudt... Jij hebt hem nu een schuldgevoel aangepraat wat niet nodig is. Hij had gelijk eerlijk moeten zijn tegen je, dat is het enige wat hem aan te rekenen valt....

Ik denk persoonlijk dat als je dit los gaat kunnen laten, hem weer volledig kan vertrouwen en dit hem niet continu aan gaat rekenen, je heel blij met zo'n lieve jongen moet zijn die zoveel moeite voor je doet!