Moeilijk moment

afbeelding van nico_nico

Hallo allen,

Weer een ongelooflijk moeilijk moment. Dus kruip ik maar in de pen.

Ik blijf mij zelf een schuldgevoel geven. Het feit dat zij zegt dat ik haar niet genoeg zei dat ik haar graag zag. Ook al zegt ze dat ze wel wist dat dit zo was. Speelt zo zwaar door mijn hoofd.

Zij zei me zó vaak dat ze me graag zag, maar ik ben geen persoon die dat zomaar elke keer in woorden wou zeggen. Ik bedoel: ik gaf liever mijn liefde dan dat ik het gewoon in woorden zei. Voor mij hoeft dat ook niet elke keer opnieuw gezegd te worden. Als je samen leuke dingen doet en er voor elkaar bent. Weet dat je elkaar graag ziet. Een zoentje geeft een knuffel. Een lief kaartje, een attentie, een lief woordje... En ik geef toe dat ik er soms nochalant op reageerde als ze weer eens zei: "ik zie je graag". Maar er is toch veel meer dat je kan doen? Niet dat ze meer moest doen... pfff ik weet het niet...
Ben ik hier nu echt een kloozak? Heb ik haar zo veel pijn gedaan? Ze zegt dat ze extreem onzeker is, en dat ze daardoor alles verkeerd zag. Ze moest constant die bevestiging hebben. (mijn ex neemt medicatie tegen angst, maar ze had mij in het begin van onze relatie verteld dat het tegen bloeddruk was, angst om mij te verliezen als ik zou horen dat het voor haar hoofd was)
Elk klein dingetje dat ik "verkeerd" deed stopte ze in haar hoofd. Maar vertelde ze me nooit niks van. Schrik om mij te verliezen. Maar ze praatte nooit daarover. Ze zegt zelf dat ze het gewoon uitwerkte op mij. En dat het daardoor soms gewoon erger werd.
Maar toen ze het me vertelde, bij de breuk, heb ik haar ook gezegd dat dit geen probleem mocht zijn. Als zij dit echt zo graag wou dat ik dat zei, dat ik het haar gewoon vaker zou zeggen.

Ik weet niet wat te doen en loop de muren op. Ik heb dus zin om een sms te sturen
:
"Hopelijk ging het goed met uw examens. Ik zal altijd moeten leven met het idee dat ik je niet genoeg zei: I love you. Ook al toonde ik het je op 1001 andere manieren. Maar jij zal moeten leven met het idee dat je tijdens onze relatie iemand anders toegelaten hebt. Iets waar je zó veel schrik voor had, dat ik het bij u zou doen. Terwijl ik je beloofde dat het niet zou gebeuren. Groeten, Nico.
"

Ik weet dat mijn ex nu gedaan heeft met haar examens. Nu ze gedaan heeft kan ik tenminste haar uitlsag niet meer beïnvloeden.

Als ik aan haar denk of op deze site een gelijkaardig situatie lees, dan haal ik er altijd de slechtste zaken uit en reflecteer ik dit naar wat ik haar zou kunnen aan gedaan hebben.
Mijn enigste troost die ik kan vinden is dat ze nog vrienden wil blijven. Zal ik haar dan zo zwaar mishandeld hebben?

Bedankt voor de reacties

Groeten,
Nico

afbeelding van emotional

schuldgevoel

Ik denk..doordat je geen duidelijke reden weet, waarom het is uitgegaan, zoek je nu allerhand verklaringen en vooral bij jezelf. Praat jezelf geen schuldgevoel aan. Als het echt het probleem was...dat jij enkel te weinig zei dat je van haar houd...dan snap ik haar niet. Dat zijn gewoon dingen..die besproken kunnen worden..als ze daardoor twijfels had, zou ze het gewoon met je besproken kunnen hebben. Okee..dat wilde ze dan waarschijnlijk niet doordat ze bang was jou kwijt te raken....maar dan vlucht ze wel naar iemand anders. Heel erg ingewikkeld allemaal.

Ze was zo bang jou kwijt te raken..dat ze zelf besloot jou kwijt te raken. Pfff...lijkt mij echt een moeilijke situatie. Met wat je boven beschrijft..twijfel ik of dat sms zo een goed idee is. Het eerste stukje misschien wel.. maar het stukje van "Maar jij zal moeten leven met het idee.." vind ik een beetje verwijtend overkomen. Riscant...kan haar tot nadenken aanzetten, maar kan ook..door haar angsten...een negatieve invloed hebben. Ik weet het niet hoor. Ik geef wel gelijk toe...ik heb toendertijd zware verwijten naar mijn ex gestuurd...nu heb ik daar nog steeds spijt van, ook al heb ik 10 keer sorry daarvoor gezegd. Maar goed, waarschijnlijk had het geen invloed gehad..met of zonder verwijten.

Van de andere kant weet jij zelf het beste..hoe je je ex moet benaderen. Ieder mens is weer anders. Maar..probeer jezelf van je schuldgevoel te bevrijden. Is nergens voor nodig. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan..ik weet het.

Sterkte Nico!

afbeelding van nico_nico

Tja, zeggen en tonen

Hallo Emotional,

Je kan gelijk hebben dat ik inderdaad zoek naar een goede, echte reden en dat ik daar door een onnodig schuldgevoel creeër. Ze vertelt dat ze zich tegen mij is gaan beschermen en dat die verliefdheid op die jongen de druppel was. En dat ze het daardoor niet meer eerlijk vond dat ze bij mij bleef. (als ze dus die kerel niet had ontmoet???)

De reden dat ik dus te weinig zou zeggen dat ik van haar houdt, wordt aangevuld dat ik ook niet graag constant "handje in handje" wou lopen en niet de beste knuffelaar ben. Verdrietig Maar ik wil gerust toegeven dat ik dat te weinig heb gedaan. Maar is dat een reden?
Ook niet voldoende zeggen dat ik haar mooi vond. MAAR als ik dit zei: je bent knap, je ziet er goed uit, je bent toch een sexy ding... Dan kreeg ik altijd te horen dat ze het niet geloofde. OF dat het niet waar was. Dan zei ze ALTIJD: dat ze er niet uitzag, dat ze lelijk was, dat ze een lelijk vet mens was... Echt haar zelf afbreken... *zucht* Wat ik dan ook deed: vastpakken, knuffel, ontkennen en bevestigen dat ze toch mooi was: NEE, dat hielp niet.

Uiteindelijk komt het er hem op neer dat ze CONSTANT de bevestiging moest hebben, maar dat ze dit niet kon ontvangen. Als je elke keer toch maar te horen kreeg dat ze zich zelf lelijk vind. heb je niet veel zin omdat te blijven zeggen natuurlijk. Maar goed ik probeerde... Zij zei me dat ook niet altijd, maar ik wist dat ze me knap vond. Dat is toch zo? Waarom blijf je anders samen? pfff

Moest ik dan constant zeggen "ik houd van u", vastpakken, zeggen: "nee, je bent niet lelijk, je bent mijn vriendin ik vind je toch mooi..."
Oké, misschien moest ik het meer zeggen bij haar. En daarom denk ik dat ik daar fout zat. Maar constant???

Tja, de sms zit niet echt met verwijten. Het is de waarheid. Nadat ze het me eindelijk verteld(één mailtje), dan zet ze onze relatie stop. EN!!! dan heeft ze al iemand nieuw waar ze blijkbaar verliefd op is en wat ook wederzijds is.

Mijn excuses maar ik schrijf met mijn hart en dat is chaotisch.

Groeten,
Nico

afbeelding van chelle

@nico_nico: bevestiging heeft een grens

In een relatie is het zeer essentieel om erkenning & bevestiging te krijgen--en te geven. Er zijn verscheidene vormen om affectie te tonen en wij hebben zo allemaal onze eigen manier (ontwikkelt) om te laten zien dat we veel om iemand geven.

Wat ik wel wil tegenspreken is de gedachte 'ook al zeg ik het nooit aan je, ik hou wel van je'. Ook al zijn er niet altijd woorden nodig om het 'houden van' te ervaren of te tonen, het werkt toch een beetje als het cement in een relatie--en vaak wordt onderschat hoeveel 'lijmkracht' dat heeft op een samenzijn. Zélfs als er het onverwoestbare vertrouwen en geloof bestaat dat iemand onuitgesproken van je houdt en om je geeft, dan nóg is het gewoon prettig om het óók te horen, om iemand het tegen je te horen zeggen. Om de expressie in het gezicht te zien wanneer het wordt uitgesproken.

In jouw geval klinkt je ex-vriendin als een meisje met een ontzettend laag zelfbeeld en weinig zelfwaarde. Het is vrijwel onmogelijk om iemand die niet in zichzelf gelooft, te overtuigen van haar waarde en schoonheid. Ze zal het niet met kwade intenties hebben gedaan, maar om constant van jou bevestiging te vragen zodat haar zelfwaarde en zelfbeeld kan worden 'opgeschroefd', is een zeer zware taak die nagenoeg onmogelijk is om te vervullen. Wat dat betreft vraag ik me dan ook af of het wérkelijk zoveel anders was gelopen als je het haar vaker in woorden had gezegd.

Zoals je al zelf schreef, moest ze constant de bevestiging hebben, was ze extreem onzeker--en wanneer we spreken over 'constant', en 'extreem' dan hebben we het over een problematiek die niet opgelost kan worden door een paar complimenten meer, en een dagelijkse verhoogde dosis bevestiging. Omdat zij in haar zelfbeeld en eigenwaarde geen enkele reserves (b)lijkt te hebben, zij niet in staat is om zichzelf bevestiging te geven en in zichzelf te geloven, vormt dit een aanzienelijk groot probleem in een relatie.

Maar toen ze het me vertelde, bij de breuk, heb ik haar ook gezegd dat dit geen probleem mocht zijn. Als zij dit echt zo graag wou dat ik dat zei, dat ik het haar gewoon vaker zou zeggen.

Hoe lief bedoeld ook van jou, maar we spreken hier over een diepgeworteld probleem in haar persoonlijkheid die denk ik therapeutische aandacht nodig heeft. Waar komt haar lage zelfbeeld vandaan, bijvoorbeeld? Ik begrijp dat je haar graag gelukkig ziet, en dat je, om dat te bereiken, bereid was om nóg meer tegemoet te komen in haar verlangen naar bevestiging. Maar het had niet gewerkt, of alleen vluchtig & kortstondig.

Het IS een probleem in haar dat niet zomaar oplost en verdwijnt door vaker en veelvuldiger hardop uit te spreken dat je van haar houdt, haar mooi vindt, etc. Zoals je zelf al hebt kunnen meemaken, kwamen geen van je complimenten werkelijk aan--en was er bij haar alleen maar ongeloof en wantrouwen. Jij kunt haar zelfbeeld niet voor haar verbeteren of opbouwen. Zelfbeeld is een Beeld van het Zelf--en dat kan alleen zij van binnenuit veranderen. Eigenwaarde, Waarde van het Eigen: idem dito. Dit werkt niet van buitenuit, maar zal van binnenuit moeten veranderen. En dit kan jij niet voor haar doen...

Ik hoop echt voor je dat je dit gaat beseffen, zodat je schuldgevoel zal verminderen.

afbeelding van luduvudu86

5 talen van de liefde

He Nico,

In eerste instantie; jij bent hier zeker niet schuldig aan. Jij deed op dat moment naar haar toe wat jij het beste vond; niks verkeerd aan dus.
Ik ben op dit moment een heel mooi boek aan het lezen; de 5 talen van de liefde. Ieder persoon heeft zijn eigen taal van de liefde. In dit boek worden al deze 5 talen beschreven en nader uitgelegd. Deze 5 verschillende talen zijn:
* door het geven van het beste deel van onze tijd;
* door bemoedigende woorden;
* door cadeaus;
* door hulpvaardigheid;
* door lichamelijke aanraking.

In jou verhaal komt duidelijk naar voren dat jij met een andere jou liefde voor haar laat zien dan dat zij graag zou willen hebben. Ook ik herken veel in het boek van mezelf. Ik ben er nu achter gekomen door het lezen van dit boek wat mijn taal van de liefde is en wat die van ex was. Mijn ex gaf heel vaak aan dat hij het jammer vond dat ik hem niet vaak spontaan knuffelde of een zoen gaf. Dit moest altijd meer van zijn kant komen. Ik had juist meer aan bemoedigde woorden; ik vond het fijn om te horen dat ik het goed deed en dat ik gerustgesteld kon worden (kom ik gelijk ook uit op waarom ik deels verliefd ben geworden op die ander, hij gaf mij dit wel).
Misschien heb jij ook iets aan dit boek. Ik heb er in ieder geval tot nu toe veel aan. Het boek is geschreven door G. Chapman en je kunt hem ook bestellen bij bol.com.
Verder voor vandaag: blijf niet bij de pakken neer zitten. Misschien kun je vanavond gezellig met vrienden wat gaan doen? In ieder geval iets leuks doen voor jezelf!

Groetjes luduvudu

afbeelding van nico_nico

5 talen

Hallo Luduvudu,

Bedankt voor de reactie.

Verschillende mensen vertellen me inderdaad dat het niet mijn schuld is. "Ze had er moeten over praten", zeggen ze me dan. EN zij is de persoon die er van weg loopt en het gaat gaan zoeken bij iemand anders. Dat vinden ze het raarst van allemaal. Ze vinden dat de reden die ze op geeft te klein zijn om een relatie op te geven. Zeker als ze me doodgraag ziet.
Allez, samengevat zeggen de mensen die me kennen dat ze het slechter kan treffen. Glimlach

Ik heb de sms niet gestuurd trouwens. Daarom had ik hem hier neegeschreven. IK probeer de periode van niet contacteren aan te houden. Wel heb ik een bericht gestuurd naar de vriend van mijn ex haar zus. Hij komt in België wonen, en ik voreg me af hoe het met hem was. Misschien kon ie wat steun gebruiken. Ik heb er bijgeschreven dat ik niet over mijn ex wou praten en als ie niet wou antwoorden dat ik het begreep.
Haar familie "houdt" van mij, moet ik dit dan wegsmijten?

Staat er in je boek ook dat bepaalde "talen" niet bij elkaar passen of dergelijke? Of ben je nog bezig en ben ik u aan het opjagen? Glimlach

Groeten,
Nico