Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Vorig jaar heeft mijn ex-man besloten te stoppen met onze relatie, we waren 11 jaar samen, hij was niet meer gelukkig en hij heeft niet lang gerouwd want de volgende dag had hij een relatie met zijn 10-jaar oudere collega. Ik ben door een hel gegaan en ondanks dat het nu ruim een jaar geleden is, blijft het soms nog steeds moeilijk! Hij is gelukkig met een ander, en ik kom steeds weer alleen thuis. Ze zeggen dat er op ieder potje een deksel past, maar soms heb ik het gevoel dat ik alleen overblijf. Ik ga regelmatig met mijn vriendinnen weg maar ik kom maar niemand tegen die de moeite waard is. Na de regen komt de zonneschijn, dus ik hoop echt nog eens een keer mijn ridder op het witte paard tegen te komen.
@ moon 77
Hallo Moon,
Ik begrijp je helemaal, waarschijnlijk vraag je jezelf ook af hoe lang het duurt voor je echt klaar bent met al je gevoelens voor je ex. ook met je gevoelens van woede, gemis en verdriet. Bij mij is het nu ruim 1 jaar geleden na een relatie van 6 jaar, ik hield zoveel van hem en van de ene op de andere dag heeft hij het verbroken en nooit meer iets van zich laten horen of ergens op gereageerd, voelde me zo in de hoek getrapt en vernederd, tijd heelt helaas niet alle wonden, zoals ze zeggen, nog regelmatig denk ik; komt er dan nooit een einde aan het gemis, de teleurstelling en de woede? Sterkte hoor, Paula
Moon77
Ik ben nu anderhalf jaar alleen, ook mijn ex man was niet gelukkig.. na 24 jaar samen is hij weggegaan.
Bij ons was het wel wat anders want er was niemand anders in het spel misschien was mijn verdriet nog erger geweest maar daar kan ik niet over oordelen.
Wat ik wel weet, is dat het echt makkelijker gaat worden, zelf heb ik nog helemaal geen behoefte aan een andere man en heb mijn handen vol aan mijn 2 pubers.
Geef jezelf gewoon de tijd, je zult zien dat het wel goedkomt!
Hou je taai.
Groetjes Letje
sterkte
@ moon
sterkte !
ik maak momenteel bijna hetzelfde mee. al is het bij mij nog maar 5 maand geleden. Wij waren "maar" 5 jaar samen.
Bij mij voelt het aan alsof ik met "het huisvuil" op straat gezet ben. Ik ben gewoon letterlijk vervangen door iemand anders, want de nieuwe vlam van mijn ex is nog dezelfde dag van mijn verhuis uit onze woning, bij hem ingetrokken.
Zijn leven gaat verder. Ze staan na 5 maand op trouwen, het verhaal gaat de ronde dat ze al zwanger is van hem...
en dit terwijl het mijne letterlijk en figuurlijk stilstaat.
Ik ben ondertussen opnieuw aan het verhuizen.. Deze keer trek ik gelukkig ergens in waar ik hopelijk nog jaaaren lang kan blijven. Maar het lijkt erger dan vorige keer. Toen was ik een roes en kon alleen maar denken "ik wil hier weg".. nu besef ik maar al te goed dat ik alleen ben, alleen thuiskom, alleen moet gaan slapen en weer alleen wakker wordt..
het lijkt net alsof ik bij elke doos die ik opendoe meer en meer verdrietig wordt.. want elk voorwerp dat ik nu uitpak heeft ooit in "ons"huisje gestaan...
en dan die woede en ook wel schaamte die de hele scheiding met zich meebrengt.
ik hoop voor jou dat die prins daar snel komt aangereden!