Lief bericht van Broem voor jou, en zo is het ook! Je verhaal herken ik wel, en ook de bekende up's en down's. Het komt goed, ja, dat weet je ook, maar al dat piekeren, moe word je ervan. Je doet het al heel goed, en helaas die dipjes die moet je voor lief nemen ;-(. Ik leef met je mee! Hou je goed, probeer goed te slapen, sterkte! Lfs Lauren

Lieve Broem, Lauren en V,

Heel erg bedankt weer voor jullie lieve berichtjes!!

De dipjes moet ik er maar bij nemen inderdaad ja... Maar het lijkt dan soms zo uitzichtloos he? Want als je je weer goed en lekker voelt is er weer een dip in aantocht. En zo gaat het nu al een tijdje.....
Ik moet echt gaan proberen niet meer te piekeren, niet meer verzetten, laat het maar gaan als ik me depri voel... het is dan niet anders en part of the job ofzo.
Maar ik kan dan alleen balen, balen en nog eens balen.. Dat ik er nog steed niet ben, dat ik me nog steeds laat raken. Terwijl ik het echt niet meer wil....

Ik voel nu inderdaad alweer een stukje beter, stukje sterker.. Maar weet je, kan het nu hier wel gaan zitten vertellen en opschrijven, om dan vervolgens bvb volgende week weer te kunnen melden dat het weer mis is. Maar ja, thats the way is goes.............

Ik probeer mij schoudertjes er maar weer onder te zetten, even alles weer op een rijtje te zetten en weer wat positiever te denken. Al is het maar voor een week toch? Zo kom je stukje voor stukje verder hoop ik...

Doet wel "goed" om te lezen dat jullie je in mij herkennen, het bij jullie ook met van die stemmingswisselingen gepaard gaat. Want heb soms echt het idee dat er iets mis is met me. Maar dat is niet zo........ het is gewoon het hele proces toch?

Bedankt weer.....
Jullie zijn kanjers!

Liefs l.

Ik sluit me helemaal bij de rest aan. Ik maak precies hetzelfde mee. De ene keer ben ik best sterk al zeg ik het zelf, de andere keer ben ik weer een hoopje ellende. Ik hou mezelf maar voor dat ik genoeg liefde heb te geven. Leuk genoeg ben. Als je ex het niet wil hebben komt er wel een ander, ooit. Maar soms wil je daar niet aan. Dan wil je gewoon weer zoals het vroeger was. Ups en downs, zo is het nu eenmaal, en ook ik denk dat je sterk genoeg bent om hier uit te komen.
Liefs, Ramses

Die is verzet Niels. Anyway, wat ik bij mezelf en veel mensen proef is dat het gemis van de ex in kwestie redelijk snel kan slijten, maar dat het gemis van een maatje, een minna(a)r(es), een beste vriendje heel wat langer blijft hangen. We willen allemaal niet alleen wakker worden, omdat we zo lang gewend waren een leven te delen met iemand. We voelen ons allemaal zo alleen soms, missen een kattebelletje, een lief gebaar. We voelen ons allemaal afgewezen, ergens mislukt, en we weten niet of we ooit nog iemand tegenkomen.
Ik weet zeker dat iedereen die ik hier nu 'tegenkom' op de site er allemaal gaan komen. Je ontmoet wel weer iemand, die je liefde waard is. Fuck, misschien kijken we hier allemaal over een jaar op terug en denken we: "tja.." Wij blijven niet alleen, wij vinden weer dat maatje. Misschien niet snel, maar het komt echt. Je moet je ex achter je hebben gelaten, voordat dat kan, en daarvoor moet je eerst loslaten. Veel van ons klampen ons vast aan wat er was, maar zoals Geraldine al zei: wil hij/zij niet meer, dan niet. Je kan niemand dwingen. Lieve mensen, ga na wat je precies mist. De ex als persoon, of het maatjesgevoel, en het delen van een leven. Succes allemaal. Veel kracht toegewenst.

Ramses