Deze ochtend wakker geworden omdat de tranen over mn kaken stroomden.
Een bijzonder akelig gevoel.
Geprobeerd om een beetje op mn positieven te komen met een zonnestraal maar dat lukte niet.
Krijg nog nauwelijks een hap door mijn keel.
Nog steeds geen teken van leven van mijn vriend gekregen
Mijn vrienden proberen me te steunen maar weten het eigenlijk ook niet meer hoe ze me kunnen oppeppen.
En alles blijft maar malen door mijn hoofd; de film van de afgelopen jaren blijft maar opnieuw en opnieuw terugdraaien, gek wordt ik ervan.
3 jaar samen en dan ineens zonder enige uitleg is hij er niet meer.
Barstende koppijn
Ik hoop dat ik vannacht weer niet een akelige droom heb (waarin ik hem telkens zie met een andere vrouw aan zijn zijde)
Slaapwel aan iedereen die het moeilijk heeft