Elke gelegenheid pak ik aan om afleiding te vinden.
Om jou te vergeten ook al wil ik dat niet.
Want ik weet niet eens of het nou wel over is? En in hoeverre het over is?

Feesten doe ik nu weer, geloof me aandacht van andere jongens die steeds weer een biertje voor je halen is wel leuk. Maar geen één is er zo leuk als jij. Overdag dagdroom ik hoe je bij me terugkomt, dat jij mij ook mist en ik elke dag in je hoofd zit.

En ik weet dat dit maar een fase is. Want bij mijn vorige ex had ik dit ook allemaal. Maar nee...dit keer wil ik niet zo lang treuren en wachten. Waarom kan het gwn niet zo zijn dat je terugkomt? Want ik zag hoe gelukkig je was, iedereen in je omgeving was blij voor je. Je had eindelijk iemand weer gevonden, iemand waar iedereen in vertrouwde. Al mijn vrienden waren ook blij, ik was zo gek van jou.
Niemand had dit dan ook verwacht, zoals een vriendin zei:
Jullie zijn voor elkaar gemaakt, er bestaat geen betere match. Ze zei ook: als hij uit zijn problemen is komt hij weer smekend op zijn knieën terug. Ik wens elke avond dat ze gelijk heeft.

Waarom heb je al het contact verbroken maar me niet verwijderd op msn? Wanneer ben je weer van plan contact op te nemen?
Want na ons laatste gesprek was het bats boem over. Ineens.
Want ik moet me elke dag tegenhouden jou niet te smssen of te bellen, want ik wil weten hoe het met je gaat.

Als ik onze gesprekken teruglees dan vraag ik me af hoe het ooit fout heeft kunnen gaan. Mis jij de lol niet? Mis jij niet hoe we elkaar steeds uitdaagden? Hoe we de liefste dingen zeiden. Dat we niet konden wachten om elkaar weer te zien en te knuffelen etc?

Dat je ook vond dat als we bij elkaar waren de tijd te snel ging, en je het liefst elke dag bij me was?

Ik mis je zo, elke dag. Elke dag denk ik aan de manier hoe je naar me keek, hoe je lacht, hoe we in elkaars armen lagen. Het voelde zo fijn en vertrouwd. En ik hoop dat het met je ziekte te maken heb dat je bent omgeslagen. Want het ging namelijk gelijk op.

Vraag me af of je nog aan me denkt. Vraag me af of je zelf wel weet waar je mee bezig bent, want volgens mij ben je de weg helemaal kwijt. En dat zei je al tegen mij, zit in de knoop. Kom er dan maar snel weer uit, dan kunnen we weer samen gelukkig zijn en onze toekomst plannen.

Want ik kan niet wachten de trein naar jouw huis te nemen en voor je deur te staan. Zodat ik die avond in je armen in slaap kan vallen, zodat ik je stem weer kan horen en je weer dicht bij me hebt.

Kan je niet vergeten omdat ik dat niet wil...
Laat mijn verstand nou geen gelijk hebben, wees geen klootzak maar wees gwn weer mijn moppie? Weet je zelf nog dat je zei: wees maar niet bang, want elke keer als jij aan mij denkt ben ik er voor je, want dan denk ik ook aan jou, ik denk altijd aan je.

I will always be with you, make no difference where your road takes you to. Even if we're apart, now we're joined at the heart. Now our moment may be gone, you and I will still live on. Because the way we've touched each other doesn't end with goodbye...

Sharkane...