Hoi,
Mijn vrouw heeft mij 3 weken geleden aangegeven niet meer van mij te houden. Ze vind haar leven zijn en nu ze 41 is wil ze meer van haar leven maken, zelf ben ik 39.
Wij zijn nu 14 jaar samen en a.s. vrijdag 6 jaar getrouwd. Samen hebben wij 2 kinderen van 10 en 13 jaar oud.
Ik heb mijn vrouw ontmoet bij een vorige werkgever. We hadden toen meteen oog voor elkaar, het is toen snel gegaan en we woonde binnen 4 maanden samen. 1,5 jaar later is onze 1e zoon geboren en kochten we een huis.
Mijn vrouw had voor de relatie een andere langdurige relatie afgesloten, voor mij wat het mijn 1e serieuze relatie en vanuit huis ging ik samen wonen.
Na 7 jaar kwam de 1e dip in de relatie, onze 2e zoon was inmiddels geboren. Ik zou mij moeten aanpassen en er meer voor o.a. voor de kinderen moeten zijn, in 1e instantie begreep ik er niks van, later wat meer.
Toch heb ik haar 1.5 jaar later heb ik haar op het eiland Menorca ten huwelijk gevraagd en zijn we in het gemeentehuis getrouwd.
Vorige jaar mei gaf ze weer aan het niet meer te zien zitten, ik heb hulp gezocht bij een psycholoog voor mijn eigen problemen, ik moet tevreden zijn met wat ik heb. Aan de hulp heb ik wat gehad en kan mij beter uiten. We zouden het weer proberen en zijn een weekeind naar Brugge gegaan, gezellig en intiem.
3 weken geleden heeft ze aangegeven niks meer te voelen en geeft aan dat dat we nooit hadden moeten trouwen.
In al de periodes hier boven hebben we nooit relatie therapie gevolgd, ik heb een afspraak gemaakt bij een therapeut als laatste redmiddel. Ze wil meer om te luisteren wat de therapeut te zeggen heeft, hoop kan ze mij niet geven.
In de voorgaande jaren heeft mijn vrouw verschillende depressies gehad, hulp gezocht en medicijnen geslikt.
Financiën heeft het ons nooit echt meegezeten, mijn vrouw heeft geen werk/opleiding genoten maar heeft nu en eigen salon aan huis. Om dit op te zetten heb ik werkelijk alles gedaan om haar te helpen.
Ik heb gevraagd of ze een andere heeft, ze is namelijk erg actief op facebook e.d. en veranderd om de tijd haar profiel foto om reacties uit te lokken (denk ik). Een depressie heeft ze niet.
Gesproken hebben we, ik gaf aan dat ze dingen moet gaan doen die ze leuk vind, ik zal niet veel meer met haar bemoeien zelf moet ik ook meer voor mijzelf doen, we zitten anders te veel op elkaars lip.
Ik vind het erg k.lote allemaal en wil met een ultieme poging proberen de relatie te redden.
Ik snap ook dat het van 2 kanten moet komen om het te herstellen.
Een scheiding zie ik natuurlijk niet zitten, financieel zal het een hel worden.
Graag een reactie of ik goed doe aan de gehele situatie.
Stefan.
Hoi Stefan
Wat een verhaal zeg. Zo te zien heb je al het nodige voor de kiezen gehad, ik heb echt met je te doen.
Het siert je dat je je huwelijk wilt redden, ook voor de kinderen. En goed dat je daarvoor naar een therapeut gaat, want dit is gewoon een hele lastige situatie waarbij je wel wat ondersteuning kan gebruiken.
Ik denk dat het voor je vrouw niet makkelijk is geweest om te zeggen dat ze het niet meer ziet zitten en ze zal waarschijnlijk al een tijdje met dit gevoel aan het worstelen zijn. Daarom zal zij ook al een tijdje bezig zijn om zich gevoelsmatig los te weken van jou. Merkte je niet al eerder dat er iets speelde, dat ze wellicht afstandelijker werd e.d.?
Hoe dan ook is dit een situatie die altijd koud op je dak komt vallen. Ik zou aan haar vragen waarom ze uit elkaar wilt, want dat ze niet meer van je houdt is heel algemeen. Dat ze niet meer om je geeft klinkt als een dooddoener en is weinig specifiek. Misschien kan ze specifieke punten benoemen, zodat jij / je samen kan bepalen of dat daar nog aan gewerkt kan worden. Houd daarbij wel je eigen grenzen in de gaten.
Als zij wilt dat je op bepaalde vlakken veranderd, doe dit dan alleen als je daar zelf ook voor 100% achter staat. En wellicht moet zij ook aan zichzelf werken? Uiteraard is het maar de vraag of ze dat wilt, daarin sta je voor nu even machteloos.
Veel wijsheid en sterkte toegewenst.
Poeh Stefan.......
Wat ingewikkeld allemaal, he......... Wie waren jullie ook al weer, ieder voor zich? Wat was belangrijk voor jullie, ieder voor zich? Wat is jouw eigen bestaan buiten haar om, eigenlijk, wat is haar eigen bestaan buiten jou om? Zijn jullie dat allebei een beetje kwijtgeraakt, en zijn jullie in kringetjes om elkaar heen gaan draaien?
Ik vind het erg k.lote allemaal en wil met een ultieme poging proberen de relatie te redden.
Eigenlijk zit ik hier met een vraag. Wat zou er gebeuren als jij dacht: Nou jaaaaa.....fuck it dan ook....... Als jij er geen zin meer in heb, dan heeft het ook geen zin om er energie in te steken.......?
Wat ik bedoel is: misschien wordt zij wat weinig met de gevolgen van haar daden geconfronteerd. Vang jij de gevolgen voor haar op, wil jij veranderen en wil jij in therapie en zo....... En zij ziet dat welwillend aan, maar toont wat weinig interesse. Dan is het voor jou misschien tijd wat meer naar jezelf te gaan kijken, wat beter over jezelf te gaan nadenken, en wat meer voor jezelf te gaan zorgen. En als zij het anders wil, dan moet zij maar aangeven dat ze dat wil.
Ik weet niet of je hier wat mee kunt. Je mag het anders gewoon weggooien. Maar misschien werken dat soort gedachten ietsje verhelderend.
Heel veel sterkte, heel veel succes!
Waterman