beste allemaal,

mijn vriend en ik wonen samen en zijn nu precies 1 jaar bij elkaar. We zijn vrijwel direct gaan samenwonen omdat het gewoon goed voelde en we bij elkaar wilde zijn. Je gaat elkaar beter leren kennen en hebt je ups en downs. Hij had vooral veel financiele problemen waardoor het niet goed begon te gaan. Hij ging vaak avondjes weg naar vrienden om te gamen en kwam vervolgens om 5:00 uur sochtends een keer zat thuis. Ik heb hem meerdere malen gevraagd rekening te houden met mij en vaker bij me te zijn, omdat ik niet ben gaan samenwonen om 3-4 x in de week alleen in slaap te vallen. Zijn reactie is dan: Ik ben er toch savonds in bed? vervolgens gaat het even goed en word er gezegd dat het maar af en toe is dat hij die game nachtjes heeft. Dit vind ik allemaal prima, maar het werden er steeds meer! ik sliep dus 2-3-4 x in de week alleen, kwam thuis van mn werk in een leeg huis en ging naar bed alleen. We kregen hier dus vaak ruzie om. Ik voelde me eenzaam en het voelde alsof ik geen aandacht kreeg en hij liever ging gamen dan bij mij was. We hebben vaak hierover gepraat en hij gaf aan hier op te gaan letten en duidelijke afspraken met mij hierover te maken. Op zich ging dit allemaal goed en de laatste tijd merkte ik dat hij ook echt zijn best deed. Hij zei vaker ik hou van je, en als vrienden belde zei hij dat hij vanavond lekker bij zn vriendin bleef. Ik voelde me eindelijk gelukkig. Kort voor kerst kregen wij ruzie om wat weet ik al niet meer... Hij dreigde met ik ga weg bij je en ik ben er helemaal klaar mee en wil dit niet meer, pakte zn spullen en vertrok naar vrienden.. De volgende dag kreeg ik een berichtje dat hij zijn spullen zou komen halen vanmiddag, en toen hij die middag bij me zat zei die weer dat hij echt niet verder wilde met me, hij keek me aan en zei IK HOU NIET MEER VAN JE, snap het dan ik wil gewoon niet meer. Hij stormde weer boos het huis uit. Ik had hem die middag gesmeekt om bij me te blijven en ik zou alles doen ervoor, dit werkte natuurlijk alleen maar averechts. Ik heb hem na die middag niets meer laten horen, en kreeg vervolgens savonds een berichtje met een kusje, ik stuurde heel kortaf een X terug. Later kreeg ik een bericht met de mededeling dat hij onderweg naar huis was omdat hij me miste. Ik was zo dolblij en we hebben geknuffeld en zijn samen in slaap gevallen. De volgende dag hebben we goed gepraat en kwamen we tot de conclusie dat we echt heel veel van elkaar hielden. We hebben ook meer leukere momenten dan ruzies hoor.. maar hij denkt dat het niet normaal is om ruzie te hebben of een meningsverschil en gaat dan vaak dreigen met dat hij het niet meer ziet zitten en zegt heel kinderachtig dat het uit is.. Maargoed alles was weer goed en de laatste tijd was er rust, ik heb zijn financiele problemen opgelost we hebben een mooie nieuwe bank besteld en moeten nog het een en ander hier in huis doen. Gisteren was ik thuis nadat ik te horen had gekregen dat mijn contract niet werd verlengd, ik was er kapot van en ben dat nog steeds! Hij was heel lief en stelde me gerust met het komt allemaal goed schat! we zijn die middag lekker samen geweest hadden lol en de volgende dag wilde die een ontbijtje maken voor ons, ik had nog geen honger en was druk met solliciteren dus zei dat ik later wel wat te eten maakte voor mezelf. Na een uurtje solliciteren en van alles te hebben geregeld ging ik een worstenbroodje halen. Vervolgens barste de bom omdat ik hem niet gevraagd had of hij ook wat wilde, er ontstond uit het niet grote ruzie! en in die ruzie vertelde die ook nog even dat hij vanavond niet thuis was maar ging gamen, ik was natuurlijk erg overstuur en de ruzie werd van kwaad tot erger... weer kwam hij met het gedreig van ik ga bij je weg en weer vluchten hij de deur uit. Ik heb niets meer laten horen en hij kwam om half 5 vannochtend thuis van zijn broer waar hij de hele avond had gegamed. We werden wakker en er werd niets gezegd, tot het punt waarop hij ineens zei: het gaat niet meer he? ik begon te huilen en zei dat ik hem niet kwijt wilde, al helemaal niet om zoiets kleins, hij zei dat het de druppel was maar als ik hem vroeg de druppel van wat... had hij niet echt een antwoord.. weer hetzelfde liedje van ik hou niet meer van je en wil weg bij je! ik smeekte hem weer om te blijven maar hij gaf weer stug en koppig aan dat hij het niet wilde.. het ene moment zei hij dat hij van me houd maar dit niet meer wilde en 5 min later hield hij weer niet van me! maar een reden had hij niet... Hij is dus weer vertrokken (zonder spullen enkel zn jas) en ik heb hem daarna 1 berichtje gestuurd dat hij dit niet kan maken en zomaar kan opgeven na een klein ruzietje die nergens om ging.. ik heb gezegd dat ik ontzettend veel van hem houd en hem niet kwijt wil, en ik hem rust gung zodat hij kan nadenken.. Dit was vanmiddag en ik heb sinds toen ook niets meer laten weten of gehoord van hem. Ik ben heel erg bang dat hij het dit keer meent, maar ik weet ook dat hij wel heel veel van me houd en meestal boos is maar altijd weer terug komt... Toch blijf ik met die vragen in mijn hoofd zitten, komt hij terug, wanneer, wil die echt weg is het dit keer echt over, hij houd van me dat voel ik gewoon daarom is het zo vreemd! waarom doet hij mij zoveel pijn... zit hij nu lekker te gamen? en laat hij me dan echt zo verdrietig achter!
Ik weet dat hij hier degene is die egoisctisch bezig is hoor maar op dit moment wil ik niets liever dan gewoon mijn vent terug!!! daarna zie ik wel weer verder en zal er eens goed gepraat moeten worden...
Maar voor nu voel ik me ontzettend onrustig, misselijk, verdrietig, kwaad en vooral bang dat hij niet terug komt...
Wat moet ik in godsnaam doen aan dit gevoel??? ik kan mijn gedachten niet verzetten afleiding lukt me ook niet, enkel de gedachten aan hem en de vragen spoken door mn hoofd!
en vooral veel eenzaamheid!!

Helppp