Nou, hier gaan we dan. Een account hier aangemaakt om te leren van andermans ervaringen en om mijn ervaringen te delen. Graag ontvang ik tips, suggesties, of alles wat maar kan helpen.

31 December 2008.
De dag dat wij elkaar het eerst zagen, spontaan verliefd. Onbezonnen en jong (15 en 17) in een relatie gesprongen. We zijn al met al 3,5 jaar samengeweest, met de nodige problemen en de breaks. We hadden 2 jaar een lange afstandsrelatie (Eindhoven-Heerlen). Na 2,5 jaar bikkelen met treinen, ov-chipkaarten en alles wat daarbij hoort overstag gegaan om samen te gaan wonen. De grootste fout die we ooit hebben kunnen maken. We hadden het geld niet om direct een appartement te nemen, vandaar dat ik op kamers ben gaan wonen in Eindhoven om dichter bij hem te zijn, met als doel dat hij lekker elke avond tegen mij aan kon kruipen, wat we een tijd volhielden.

De problemen:
Mijn ex had een probleem met webcamseks.. ik heb hem hier meermaals op betrapt. Ook genoot hij van de aandacht van andere jongens.. dit heeft hij altijd gedaan. Ik heb ingezien, dat omdat we jong waren dat dit niet meer dan normaal is. Je bent jong, en wilt je graag gewild voelen. Dit lieten wij elkaar niet meer voelen. Want ja, als 2 sardientjes in een te klein blikje word je gek van elkaar.. Vanalles liep mis, we raakten in de schulden en kregen betalingsachterstanden. We zagen elkaar niet meer als vriendjes, meer als huisgenoot. Ik kreeg een affaire van 2 weken, hierna ben ik hiermee gestopt omdat ik voor mezelf besloot dat ik toch zijn liefde mistte. Hoe dom dit ook was, en hoe belachelijk dit ook klinkt, het overkwam me.. ik kreeg niet de aandacht en liefde die ik nodig had. Van mijn affaire kreeg ik dit helaas wel. We zijn 2 maanden uit elkaar geweest, hierin ben ik kapot gegaan van verdriet. Hij is in deze korte tijd verliefd geweest op 3 jongens waarvan hij met 2 het bed gedeeld heeft.

Al met al zijn we weer samengekomen om het nog een kans te wagen, echter kwam er geen kans van. We stapten weer in waar we gebleven waren, ruzie, stress, drama, en weinig liefde. Ook ons seksleven werd waardeloos, als 18 en 19jarige deden we het eens per 2 weken, wat voor jonge mensen natuurlijk niet veel is.

Nu zijn we weer uit elkaar, nog steeds door die achterlijke kutkamer.. Hij woont weer bij zijn ouders, en is weer volop aan het flirten met anderen. Ik heb toegang tot zijn Facebook, en lees soms de berichten. Ik huil al als ik eraan denk.. ''Ik wil je snel weer zien.. x'' sturen ze naar elkaar. Maandag besloten we met elkaar te praten en het als vrienden te proberen.. het werd laat, de wijn vloeide prima, en hij besloot te blijven logeren (op mijn aanbod). We sliepen naast elkaar, en gingen met elkaar naar bed. Ik weet niet waarom, maar ik voelde dat het meer was dan alleen seks. Het voelde liefdevol. Hij ontkent dit echter stug, en wilt het contact verbreken. Dit wil ik niet, en dus gaan we het weer als vrienden doen.. zaterdag komt hij weer mee-eten en waarschijnlijk logeren.. Moet ik hem op de bank laten slapen? Moet ik hem proberen in bed te krijgen? Afstandelijk doen? Mijn gevoel uiten? Ik heb vandaag ook al gezegd dat ik ermee zat en hem mistte.. en er vertrouwen in heb dat als we niet samenwonen we het perfecte stel zijn.. hierop volgde:

''Ik wil het niet meer, klaar over.''

Maar waarom Whatsappt hij mij dan als hij snachts nachtmerries heeft? Waarom zoekt hij contact terwijl hij beweert dit niet te willen? Waarom gaat hij naar anderen toe, terwijl hij het bij mij zo goed kan hebben? Het is nu 3 weken uit, en ik sterf van verdriet. Ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven..

Ik weet dat dit verhaal een beetje door de war is allemaal.. maar ik ben erg overstuur en er is zoveel gebeurt dat ik het niet heel goed weet te verwoorden... Ondertussen ben ik in die 3 weken met een financiele bijdrage van famillie uit de schuld gekomen.. Ik hoop dat jullie kunnen helpen!

Anoniem.

P.s. -- J, als je dit leest... ik hou van je. x M