allereerst heel lief van jullie om me een hart onder de riem te steken, daar kan een mens echt van opknappen!!

en ja Ik voel me vreselijk bedonderd vernederd bespeeld gebruikt uitgelachen en volledig uit mijn macht geslagen meer dan ik denk ik ooit zal uit kunnen leggen.

de pijn is zo ontzettend omdat het echt uit een onverwachte hoek kwam en hij inmiddels gewoon verder is gegaan alsof hij alles heeft afgesloten en nu 'eindelijk gelukkig is' zoals hij zei in een sms en soms lees ik dat mannen/vrouwen hun gevoelens emoties vooruit douwen maar bij hem is het echt al een afgesloten boek einde verhaal zolang hij onze dochter maar krijgt wanneer hij wilt dan is het allemaal goed, totaal geen emotie pijn verdriet of gemis bij hem,,,,en dat zal hij waarschijnlijk ook nooit krijgen.

het is me niet zozeer om hem terug te willen maar meer het gevoel dat ik met me rug tegen de muur sta klappen vang en volledig vastgebonden moet toekijken hoe mijn gezin 'wat in mijn ogen een gelukkig gezin was' kapot word getrokken.

en elke keer wanneer ik denk Yes!! het gaat de goede kant uit, alsof hij het aanvoelt trapt hij me weer onderuit door een rot sneer of rot bericht en iedereen zegt tegen me meid niet op reageren,,,maar dat kan ik niet ik wil hem vertellen door wat voorn hel onze dochter en ik gaan, ik wil hem mijn kant uitleggen zodat hij miss ziet wat hij fout deed, maar hij ziet alleen maar dat wat hij doet goed is en hij nergens schuld aanheeft en dolgelukkig is dat hij de stap om te scheiden heeft genomen! ik wil hem niet meer terug maar het andere moment mis ik hem vreselijk,,,of gewoon een stel warme armen om me heen een warme knuffel en de woorden 'het komt wel goed' dat mis ik zo ontzettend erg

en ja soms denk ik "mijn god,,,,ik zal nooit meer verliefd worden of houden van iemand Of iemand kunnen vertrouwen allemaal omdat hij het onder me uit heeft getrapt maar ik weet niet of ik dat nog moet leren

en dat hij inmiddels alweer een relatie heeft verbaasd me,,,nou ja niet echt maar van een 18 jarige troela naar een bijna 40 jarige vrouw,,,daar sta ik echt van te kijken en snap dat gewoon niet? het ene moment denk ik jeetje wat gaat hij snel en dat kan echt wel wat worden waardoor hij echt mij vergeet maar het andere moment denk ik Ben je gouw gek dat houd nooit Stand, hij houd ervan om iemand iets te leren, en iemand met meer levenservaring zo wie zo al 12 jaar langer op deze aardbol loopt kan hij niks leren, plus hij is te jeugdig en te losbandig om zichzelf te binden aan een oudere vrouw die lijkt mij,,,haar jeugdige jaren 10 jaar geleden al voorbij was, ik zie ze namelijk niet samen door een pretpark hand in hand lopen,,maar dat denk ik haat ik haar,,,,Jazeker haat/hou ik van hem,,,ook...heb ik het moeilijk,,,,pffff ontzettend erg maar de Fake Smile moet opblijven voor me meisje thuis,,,en soms breekt me dat zo erg op dat ik in de avonden alleen maar kan snikken.

ik moet nog zoveel leren te verwerken, inzien dat hij nooit meer terug komt,,,en stel het echt ontzettend erg op prijs dat jullie me berichtjes sturen

veel liefss

it`s me,,,,,kimmy