Mijn praatmaatje

Raar dat besef, dat na zo een lange tijd jij niet meer aan mijn zijde staat. Harde waarheid zeggen ze soms wel eens, in dit geval zo waar.. Alle mooie en minder mooie tijden die we samen hebben beleefd. Ik weet dat ik niet altijd de makkelijkste was en ik af en toe een ongelofelijke bitch kon zijn, maarja wij beide hadden onze dingen denk ik wel.
Ik ben blij voor de tijd die we samen hadden, en eerlijk gezegd wil ik niet dat het over is. Het was het beste wat je had kunnen doen though, we waren onszelf echt aan het kwijtraken op deze manier.. The day came that the risk it took to remain tight and closed in the bud, was more painful that the risk it took to bloom..
Dat neemt niet weg dat ik nogsteeds van je hou, en ergens nog die hoop en het geloof heb dat jij mjin veilige haven bent zoals je altijd bent geweest waar ik someday zal terug keren en jij me dan met open armen ontvangt.
Misschien een fairy tale, misschien reality. Who knows..
Ik weet op het moment alleen dat wij beide onze weg zijn ingeslagen, precies zoals je wilde. Ik kom niet meer met mn leven naar je toe, ik vertel je niet hoe ik me voel, waar ik mee zit en waar ik blij van word. Ik zeg alleen dat ik ben veranderd, en verder spreken we elkaar als oude bekenden die jaren niet hebben gesproken.. Blij opgewekt, maar nep.
En ik haat dat gevoel weetje, ik kan hier wanhopig van worden, om iedere fiber of my being te voelen zeggen dat ik mn bek wil open trekken tegen je. Zeggen dat ik ontzettend stapelgek op je ben, en bij je wil zijn. Dat vrienden voor mij niet hetzelfde is als wat wij hadden, dat het echt niet alleen de seks was, maar gewoon het besef dat wij samen waren en we alles deelden
En het doet me pijn dat na al die jaren je me moest laten gaan omdat je het niet meer trok hoe ik met mijn leven in de knoop zit, en datje dat uitgerekend terug gaat naar het meisje die mij een jaar lang halfslapeloze nachten heeft bezorgd omdat jij met haar vreemdging. Weetje hoe nep dit aanvoelt, onze relatie..als jij nu nu het uit is meteen terug gaat naar haar. Weetje hoe fake dat niet contact met haar dan aanvoelde en hoe nutteloos en nietszeggend onze liefde nu lijkt.
Sta je er wel eens bij stil dat ik ook een persoon ben met een hart, en ookal heb ik problemen en raak ik mezelf soms helemaal kwijt, en ookal ben ik soms verschrikkelijk onzeker of een ongelofelijke bitch, dat ik het echt goed bedoel, en dat ik echt van je houd?
Dat je nu in een vlaag een relatie die ontzettend veel voor me betekende, die me ontzettend veel kracht heeft gegeven met een simpele handbeweging kan wegwaaien. Dat de manier waarop je tegen me praat, met vrolijkheid en doend alsof er niets aan de hand is..gewoon ijskoud voelt..
En dat ik dit nooit had gedacht van je.. of misschien wel.. ik weet het niet. na al die tijd weet ik niet eens meer wat ik van mijn praatmaatje, mijn beste vriend, mijn liefde moet denken of hoe goed ik hem nu eigenlijk ken.
Ik kan je alleen maar zeggen dat ik je mis.
En zelfs dat niet eens.. Een vriend zei me nog als je niet eens kan zeggen dat je ngo van hem houd, denk je dat het ooit goed komt dan? Dat weet ik niet.. de reden dat ik het niet zeg is dat ik je niet weg wil jagen. Ik sta niet in de positie om eisen te stellen, om dromen te hebben. Jij bent degene die me liet gaan en die de ballen had die keuze te maken, je had je redenen, en ze waren gegrond.
Alleen had ik ergens gehoopt misschien dat je toch een soort van kans over had voor ons. En dan een eerlijke, niet zo een waarin ik moet veranderen. Maar zo een waarin jij ook je best voor mij doet. Want dat is een ding waar ik het altijd lastig mee heb gehad, is dat jij bleef zeggen zo ben ik, en nog niet de kleinste aanpassing wilde maken. En ik me heel de dag de rondte in kon wringen om te zijn wie ik moest zijn. En dat is nu juist wat ik niet wist. Want als je hele omgeving loopt te trekken, eisen stelt, en ik hele dag een persoon moet zijn. Dan komt dat er op neer dat ik the end 15 personen ben, behalve mezelf. En ik denk dat dit mij heeft gebroken, en ons in the end.
Anway ookal schrijf ik dit hier nu neer en zullen mensen waarschijnlijk zeggen als jij jezelf moest veranderen was het geen goede relatie. Tsja misschien was het dat wel niet. Maar het was ons. En we hebben dat 3 jaar volgehouden, en het is ook niet de manier waarop het voor altijd kon.. Maarja..zou het dan nooit meer anders kunnen. Zouden we dan nooit opnieuw kunnen beginnen. Eens echt praten met elkaar, gevoelens delen in plaats van jezelf meteen af te sluiten aan te nemen dat het "not meant to be is" I hate those words anyway, en door te gaan met je leven..
Ik wil dat je gelukkig bent echt waar, en als zij de persoon is met wie je wil zijn, hoe rot ik het vind om dit te zeggen en ookal zal het nooit met overtuiging zijn, dan wens ik jou geluk met haar..
Alleen ik wil aan jouw zijde staan, egoistisch he..? Ik wil van jou krijgen wat je te bieden hebt. En ik haat het als je zegt dat wat jij gaf een ander ook kan, en dat je negatieve kanten hebt. En dat je soms egt weigerde dit te veranderne en het voor mij een soort van must was te accepten dat je glashard loog, rookte, en altijd precies deed waar je zelf zin in had zonder rekening met mijn gevoelens te houden.
Want denk je nu zelf dat een relatie kan werken, met anyone, als jij nooit iets voor die persoon wil opofferen, en I mean vragen of je niet wil liegen is toch niet zo iets geks in een relatie? Mja, als jij een meisje zo gek krijgt dat allemaal van jou te pikken..respect. En dat meisje was ik ooit.. Ik heb echt ontzettend veel van jou gepikt, weetje dat? Onze relatie had zo anders kunnen lopen als je jezelf echt eens in mij had verplaatst in plaats van elke keer alleen maar te zeggen dat je het deed. Mij eens wat meer te accepteren zoals ik ben en mij te steunen in het mij zijn in plaats van iets anders.
Ik weet niet wat ik ervan moet denken. ik hou van je en dit zal ik altijd blijven doen. Voor jou zal mijn hart altijd op een kier staan ook al lijkt ie potdicht.
Misschien ben ik zelfs wel iets te lief voor je.. Who knows. Vragen, en verhalen, en ontzettend veel frustratie spelen nu door mijn hoofd. lange tijd geleden dat ik niet heb kunnen slapen.. Lange tijd geleden dat ik je zo heb gemist. Mjah ik wist dat het zou komen. De waarheid achtervolgt je, zelfs als het te laat en klaar is.
En ergens hoop ik dat jij ook mij ooit zal missen.. en in mij ziet wie ik ben, zoals ik echt ben..

Me.'s blog
login of registreer om te reageren

Ma, 01/02/2010 - 10:58 — Unsure

@me

Heel mooi geschreven! Ik wens je veel sterkte toe.

Din, 02/02/2010 - 16:21 — janneke90

@ me.

Egoïstisch dat je nu nog aan zijn zijde wilt staan?? Nee, in mijn ogen niet. Heb ook vaak van die momenten waarvan ik denk, ik ben degene wat jij verdiend, jij was degene die ik verdien, we where ment to be together. Ik was degene die je het beste was overkomen. Jij was het beste wat mij was overkomen. Koppel made by heaven. Begrijp niet dat mensen simpel weg zo iets dierbaars/moois weg kunnen gooien. En dat de ander dat niet inziet, of uiteindelijk van gedachte veranderd doet echt zeer. Ik weet dat ik naïef ben, en goedgelovig. Maar wat was ik zonder hoop? Ik heb durven dromen, dat onze relatie uiteindelijk beter zou worden. Ik was degene die het liefst nog een keer zou willen proberen ipv het simpelweg uit te maken. Maar hij niet, hij zag geen toekomst meer in ons. En wat moet ik ermee? als een kind aan zijn been, huilen en smeken? Helaas voor mijn ex en jouw ex dat hun de nog mooiere momenten die nog zouden komen heeft moeten missen.

Me, we komen er wel boven op =) trust me!

Din, 02/02/2010 - 19:03 — Me.

@ janneke90

Hee

Tsja maar kijk jij had n goede relatie zoals je zegt. Die van mij en mijn vriend was onstabiel, en soms werd ik er onzekerder van dan moest. Ook raakten we onszelf echt kwijt op een gegeven moment, als die druk er hele tijd heerst is het echt lastig door te zetten en zeker als een van de twee, in dit geval ik, zo ontzettend veel aan zijn hoofd en problemen heeft dat ik eigenlijk supervaak down was en dat trok hij niet.
Ik heb een update overigens. Ik kwam vanmiddag thuis, het hard geregend dus wilde ff douchen en slapen want na mijn testweek en hard leren ben ik echt bek en bek af.
keek op mijn telefoon smsje van mijn ex. Ik heb het half vaag gelezen omdat ik snel douche in wilde. Er stond iets van hoe het met mijn testen was gegaan en dat hij voorstelde binnenkort een terrasje te pakken en dat het nu wel rotweer is maar hij met zijn auto geen last van had en volgens mij nog wat meer maar for some reason durf ik sms niet terug te openen. Het is fijn en toch ook weer niet. Ben bang dat als ik nu in vriendschap patroon verval het nooit meer goed zal komen. En njah ergens vind ik het ook shit dat hji zondag niet meteen smste, of gister voor n pw ofzo. Ookal mag ik niets eisen omdat hij en geen tijd had gezegd van sms, en het alsnog wel doet, en we niet meer samen zijn.
Ik ben er niet uit wat t betekent, en of ik het moet doen, en wat ik moet doen.
Over jouw relatie en het egoisme: Ik denk ergens dat je voor hem hoe hard dit klinkt misschien niet kan bepalen of je het beste bent dat hem is overkomen. Wel vind ik dat je dit tegen je zelf kan zeggen en dat doe ik zelf ook hele tijd want ik weet gewoon dat ik veel te bieden heb, weet jij ook, en je weet dat je in staat bent met die persoon echt gelukkig te zijn en hem gelukkig te maken. maar helaas, maar toch maar beter ook, kan het niet vanuit een kant. En wat ik op eeng egeven moment had was dat ik mezelf constant liep aan te passen omdat hij niet wilde veranderen in bepaalde dingen. Dus moest ik kostte wat het kost leerde omgaan met een persoon die niet bij mijn standpunten paste. En daar baal ik ergens ook van, want zoveel vroeg ik eigenlijk niet van hem.. mjah blijkbaar was zijn liefde niet sterk genoeg dan.
En trouwens, waar ben je inderdaad zonder hoop. Naiviteit en goedgelovig zijn niet perse slechte eigenschappen ze kunnen een relatie juist heel mooi maken juist omdat je gelovig bént.
Tsja ik snap goed wat je zegt over dat huilende kind, het is wel een wanhoop die je in je hebt zitten natuurlijk dat je het zo graag anders wil en zo graag wil laten zien maar je jezelf eigenlijk kei hard tegen een muur aangooit die niet om wil met een simpele "ik zie geen toekomst meer in ons". Oneerlijk maar de waarheid. Ik heb, en dat zal ik houden, toch ergens die hoop. Al vind ik opzich dat ik er misschien beter aan doe het echt achter me te laten omdat veel dingen in onze relatie mij ook braken. Maarja, inderdaad wat ben je zonder hoop. dat de persoon die ook heel veel goede dingen heeft en waar ik echt van hou, niet een beetje ooit zich in mij kan verplaatsen en ooit in staat zal zijn naast me te staan. Maarja dat stemmetje in mij zegt, er is te veel gebeurd.. give it up and move on.
Mjah ik weet eigenlijk ook wel dat ik er bovenop kom, maar ik wil stoppen met rushen van het moet. Ik kan er reeel over denken en ookal is het pijnlijk en rot. Ik haal adem. En dat zou ik vele mensen kunnen aanraden om eens bij stil te staan bij de dingen die je in dit leven eigenlijk hebt. Ik ben een veelzijdig persoon, kan goed leren(maak hier dan ook gebruik van) ik kan goed luisteren, ik speel al 11 jaar harp en was aangenomen op het conservatorium, ik wil geneeskunde studeren, ik kan ontzettend gezellig zijn, en ik leef. En ik heb dit zelf in de hand. net als in mijn verhaaltje over al raftend leef ik, dat is gewoon hoe het gaat weetje, het zit vol verassingen.
Ik vind eht soms lastig deze positieve dingen te zien, moet ik eerlijk toegeven maar ik weet dat ze er zijn. En zo mijn verhaal doen, er rustig over dneken en doorgaan met mijn leven. Dat helpt toch wel.
Denk je dat jij en je ex ooit misschien weer samenkomen?

Me.

Din, 02/02/2010 - 23:47 — janneke90

@ me.

Heeey,

Misschien omdat ik m’n relatie met m’n ex goed probeer te praten, waardoor het overkomt alsof het een goede relatie was. Maar zo goed was onze relatie niet, als ik eindelijk stop met daydreamin’ en kijk naar de harde realiteit, was het een vermoeide relatie. Kan het hem eigenlijk ook niet kwalijk nemen dat hij het niet meer trok. Afstandrelatie van bijna 180 km, en hij was degene die elke keer met de auto na zijn werk nog even mij kwam bezoeken voor een paar uurtjes. Daarna rond 3 of 4 uur s’nachts naar huis rijden en weer die reistijd van 1,5 uur afleggen. Want hij mocht niet bij mij logeren, vond zijn moeder niet goed. (Heeft ook met de normen en waarden van m’n cultuur te maken) Hij werkt in de horeca, en als hij op z’n vroegst klaar was met werken, kwam hij nog hier aan rond een uur of half 12 s’nachts. Dan was hij moe, en wou ook niet iets leuks doen bijv. uitgaan. Beide werken we in de horeca, dus beginnen om 5 uur s’avonds. Dus een avondje film kijken tussendoor moest echt ruim van te voren gepland zijn, en we moesten vrij van werk hebben. Doordeweeks had hij en ik school, en hij hield zich ook bezig met sport. Afstandrelatie met een pessimistisch depressief persoon paste gewoon niet in zijn schema. In ieder geval niet van 180 km afstand.

Weet niet wat het was, maar ik had ook steeds geprobeerd om naar hem te komen, en uiteindelijk ook maar 2 of 3 keer naar hem toe geweest. Maar na 10,5 maanden lang relatie had hij me nog niet voorgesteld aan zijn familie/vrienden? Leek wel alsof hij een affaire had met mij. Hij had ook niet in z’n msnnaam staan van (L) Janneke ofzo. Niet dat simpelweg een msnnaam zijn liefde voor mij kon uitdrukken, want liefde is meer dan woorden. Maar hij deed ook niet de moeite om het mensen te laten weten. Net alsof het geheim moest gehouden worden. In het begin van de relatie zag ik hem wel eens 1 of 2 keer in de week. Maar naarmate we langer hadden, had hij me op de laatste plek gezet. Ik zag hem maar 1 of 2 keer in de maand? En dat ik dat voor best lang heb gepikt, snap ik ook niet. Maar hij wou ook wel vaker bij mij zijn, maar door omstandigheden (werk, school, sport noem maar op) lukte het niet altijd. Ik was natuurlijk super teleurgesteld, want miste hem zo erg. Kan niet zomaar even de fiets pakken, en naar hem toe gaan. Elke keer moesten we afspreken wanneer we elkaar weer zagen. Ik dacht, dat vrijdag onze avond zou worden. Maar hij wou ook wel eens iets leuks doen met vrienden op een vrijdagavond. Terwijl ik mijn vrienden steeds afwijs, omdat ik vrijdag beschikbaar wil zijn voor m’n vriend. Op feestdagen konden we ook niet samen zijn, want met de horeca moet je juist op feestdagen werken. Valentijnsdag, kerst, nieuw jaar, noem maar op. Hij kon zelfs niet op mijn verjaardag komen. Omdat zijn zus ging trouwen op dezelfde dag. Mn vriendin snapte niet waarom ik niet was uitgenodigd. Simpelweg, omdat hij me nog niet had voorgesteld aan zijn familie. Naarmate hoe langer we deze relatie volhielden, hoe meer prikkelig en afhankelijk van hem werd, want zag hem tenslotte te weinig en wou gewoon een dag van hem opeisen. Hij wist dat ik down was als hij een avond niet kon komen. Sindsdien bij het afzeggen, smste hij me, want hij wou de teleurstelling niet horen als hij me belde. Hij had het er ook moeilijk mee. Telkens als we een kleine ruzie hadden ofzo, ging hij gelijk met zijn vrienden te praten ipv met mij uit te praten. Ik werd ook onzeker door deze relatie, twijfelde of ik het wel waard was, om deze relatie voor te zetten. Hield hij nog wel van me? Had hij misschien niet stiekem een andere girlfriend in zijn eigen woonplaats? Had vroeger nooit aan gedacht of aan getwijffeld, maar toen ik een haarclipje vond op de achterbank van zijn auto, was ik zo onzeker van m’n zaak geworden. Misschien denk je: waar maak je je druk om? Het is het maar een haarclipje, maar wie weet wat ze hebben gedaan. Zag m’n vriend tenslotte maar 1 of 2 keer in de maand.

Mja wat ik eigenlijk probeer te zeggen is, dat elke relatie wel z’n ups en downs heeft. Ik denk liever aan de tijd, toen het wel leuk en romantisch was. I do need to STOP daydreamin’. Een relatie hebben met iemand waardoor je jezelf kwijtraakt, is hoe hard het ook klinkt, gewoon niet goed. Ik weet dat mijn relatie ook niet goed was, ik gaf meer dan dat ik terugkreeg. Dat heeft me ontzettend uitgeput. Het is geven en nemen, en het kwam meestal van mijn kant. Niet dat ik per se iets gaf om iets terug te krijgen, want ik hield van hem. Daar had ik het voor over.

Ik snap best dat je dat smsje niet helemaal heb gelezen, voor je het weet wakkert het weer die oude gevoelens op. Vraag je jezelf af, kan je bevriend zijn met je ex? Zo ja, dan moet je het maar doen met de vriendschappatroon. Probeer er niet te veel van te verwachten want soms blijft het bij vrienden. Dat kan echt teleurstellend zijn, want je hoopt natuurlijk op een happy ending. En soms komen mensen weer bij elkaar. Maar toch zijn er zoveel dingen kapot gegaan, het wordt nooit meer zoals het eerst was. Zou je je goed voelen als hij weer bij je terugkwam? Terwijl je weet dat hij met een andere meid bezig was? Zou jullie verleden niets steeds blijven achtervolgen? Zou je weer een frisse start kunnen maken zonder dat je terugblikt op de negatieve dingen van je vorige relatie? Natuurlijk wil je hem terug, maar zou het alles beter op maken? Als je denkt dat je niet bevriend kan zijn met je ex, dan moet je eigenlijk niets meer van je laten horen. Hoe erg pijn het ook doet, hoe erg je naar hem verlangt. Soms doet de contact met je ex de oude wonden weer opensnijden. Of de bitch in je los doen maken (althans bij mij dan xD)

Ik had gehoopt dat ik bevriend kon zijn met m’n ex, want had altijd fijne gesprekken met hem. Maar diep van binnen voelde het niet goed aan, toen hij me doodleuk smste na onze breuk, want ik wou meer dan vrienden zijn. Ik dacht dan ook vaak: het is of MEER dan vrienden, of helemaal GEEN vrienden. En hoe pijnlijk het ook is, sommige relaties zijn niet gezond en niet te redden.

En dat ik het beste was dat hem was overkomen, moet inderdaad uit zijn mond komen. Het is niet hard wat je zegt, maar het is gewoon waar Maar hij was inderdaad het beste wat mij is overkomen =)

En wat betreft de hoop, ik denk dat velen inderdaad ook een kleine hoop hebben op een happy ending. Ook al is het bijna kansloos, je kan iemands hoop niet wegnemen, dus zal ook niet oordelen dat je juist geen hoop moet hebben. Al is deze hoop om je s’ochtends je bed uit te komen.

Of ik denk dat m’n ex en ik weer later bij elkaar komen? I don’t know. We’ll see. Het moet van beide kanten komen. Ik zou het wel willen, maar ik geloof nog in sprookjes om het zo uit te drukken Door omstandigheden, konden we onze relatie niet doorzetten. Ik was vorig jaar gezakt voor m’n diploma. Als ik gewoon m’n diploma had gehaald, was ik op kamers geweest, een stuk dichterbij hem, hoefde hij desnoods 1 uur te reizen. En hadden we de privacy. Dan had ik ook m’n OV-kaart, en kon dan vaker naar hem reizen. (Dagkaart koste wel €36,40 omdat ik ook geen kortingskaart heb) Begrijp me niet verkeerd, het is niet dat ik het niet voor hem over heb, om dat bedrag te betalen, maar ik kan het me niet zo elke week 1 of 2 keer veroorloven. Hij heeft natuurlijk ook benzinekosten etc, maar het probleem was dat hij en ik bijna nooit vrij hadden. Vorig jaar had ik redelijk lange zomervakantie, na de examens 1 maand extra vakantie, en m’n vervolgopleiding begon 1 maand later. Dacht dat ik in deze superlange zomervakantie hem wel vaker zou zien, en was ook zeker van plan om hem vaak te bezoeken, maar met de horeca, terrasje, restaurant moesten we bijna elke dag werken. En waar hij werkt, is echt een toeristenplek, dus hij had het druk zat met z’n werk. Uiteindelijk heel de zomervakantie elkaar superweinig gezien, en maar 1 dagje efteling gehad. Dacht echt dat deze zomervakantie ons relatie goed zou doen, wou eigenlijk ook met hem op vakantie, maar hij moest werken. Er was altijd wel wat, zijn bazin had zijn enkel op meerdere plaatsen gebroken, dus m’n ex moest fulltime werken in de zomervakantie. Maar deze zomervakantie heeft me doen realiseren, dat onze relatie bijna onmogelijk was. Dat het 10,5 maanden heeft geduurd vind ik een complimentje waard =P

En inderdaad, er zijn zoveel positieve dingen op de wereld, maar eenmaal als je in een zwart gat zit, zie je het niet, en denk je daar niet aan. Ben vroeger depressief geweest (op jonge leeftijd) en m’n vrienden begrepen niet waarom ik depressief kon zijn? Ik had eigenlijk niets te klagen, heb een thuis, goede opleiding, bijbaantje en noem het maar op. Maar nog voelde het niet goed aan. Weet ook wel dat er arme kindjes in Afrika doodgaan en veel ergere dingen zijn dan mijn depressie. Maar ik heb het niet voor gekozen om depressief te zijn. Mensen dachten net alsof het een bewuste keuze was? Nou nee, het overkwam me en zou niets liever dan gewoon een vrolijke meid zijn en genieten van het leven. Ik begrijp mezelf niet eens, laat staan dat andere mensen mij begrijpen?

Vind goed van jouw, dat je rustig over na kan denken over het leven en tegelijkertijd ademen. Vaak vergeet ik zelf te ademen, en dat is wat ik juist nodig heb. Zuurstof om te leven. Niet m’n ex, maar zuurstof.

Alles komt op z’n tijd toch I don’t give a damn shit how long it takes. Don’t rush, just take your time =)

P.s. hoop niet dat je het erg vind dat ik veel over mezelf vertel in plaats van jouw echt advies te geven :$

Woe, 03/02/2010 - 12:21 — Me.

@ janneke90

Hee, wat een mega verhaal:P Ik vind het niet erg dat je veel over jezelf verteld, is belangrijk denk ik dat je dat doet. En besides vind ik het ook fijn anderen te helpen. Ik ga ff ondertussen dingen teruglezen als ik antwoord omdat het lang was;)

About lange afstand, nederland is niet zo groot en 180km is ver maar te doen. Werken jullie beide fulltime? En ook al werk je in de horeca ik denk dat jullie beter niet in de nacht konden afspreken dan, is niet echt handig en kei vermoeiend, maak je elkaar ook niet op zijn best mee natuurlijk. Soms zie je elkaar maar like 1x per week dan, tsja dat is maar 4x per maand, maar als je daar topdagen van zou maken. natuurlijk moet ik hierbij wel vermelden dat ik dat niet had volgehouden ook. Want het is toch fijn als je savonds even lekker tegen je vriend kan aankruipen. Ik stond soms zelfs random bij mn ex op de stoep.

Dat van die vrienden en familie vind ik slecht, zou er zelf ook onzeker van worden dus dat is niets geks. beetje vreemd ook al je zo lang met iemand in relatie bent en dan niet eens weet met wie hij omgaat. Is ook lastig om hem als persoon echt te leren kennen lijkt mij. Kzou ook niet weten waarom iemand dat niet zou doen, tis toch je meisje, je bent toch trots op haar?? Maar je spreekt over andere cultuur?
En ook dat met dat haarclipje snap ik. Zowieso hebben meeste mannen wel behoefte aan ook het fysieke contact zegmaar dus zou bij mij dan ook wel zo zijn van ja, we zien elkaar weinig zijn redelijk wat minpunten houd me weg van zn familie etc. Mjah suspicion is niet goed maar je doet er niets aan.. Toen mijn vriend was vreemdgegaan, kkwam daar overigens ook echt op een rot manier achter. Ik was op zijn laptop aan het werken voor school, opende internet en zijn history stond midden op die pagina allemaal links naar fotos van 1 meisje n week lang. En ik zo tegen hem eh wat is dit? Hij zo ooooh niets, en njah toen werd ik achterdochtig zeker omdat er van te voren al wat dingen waren. Heel slecht maar ik keek in zijn gespreksgeschiedenis, en toen brak mijn hart echt. Mensen kunnen zo hard zijn. Vraag me ook echt af waarom ik het hem heb vergeven terwijl hij nooit sorry heeft gezegd..

Tsja weetje wat het met mij en mijn ex is, we kunnen niet zonder elkaar en niet met. Ik hou zo ontzettend vele van hem maar onze karakters kunnen erg botsen. En njah ik zou opzich over een tijd wel in staat zijn een nieuwe start te maken als hij echt veranderd is. Want ik weet dat ik veranderd ben, en heb geleerd. En als het dan goed gaat zal ik ook in staat zijn het verleden achter me te laten.
Alleen dan moet dat wel gebeuren, en dat is dus niet zeker.. Heb overigens gister hele avond met hem gesmst. Waren hele open leuke gesprekken net alsof er nooit iets was veranderd. Hij zei op een gegeven moment toen ik tegen m zei welke auto ik wilde kopen, lieverd weet je wel hoe duur die is. En toen zat ik daar, eh wat zei je nu lieverd...o0 En njah dat zijn dingen daar word ik onzeker van en dat wil ik niet want ik wil sterk zijn en op eigen benen staan. Ik mis hem en wil hem aan mijn zijde en als hij dan zulke dingen zegt begin ik gewoon meer te hopen. Mjah dan denk ik ja je zit ondertusse wel met dat andere meisje hoor ik van vrienden..want het is zusje van een vriend van mij..

Goede keus denk ik trouwens van je dat je besloten hebt van geen vrienden of meer, dat heb ik ook met mijn ex. Ik hou van hem maar verwacht maar neit dat ik straks naar verhalen van hem en nieuwe vriendin ga luisteren daar voel ik mezelf te goed voor, en ik ga mezelf niet hele tijd in rotpositie begeven daardoor..

En weet je wel zeker dat hij het beste is wat je is overkomen..? Je had veel onzekerheid, twijfel, dingen die je niet lekker zaten enw aar je het overduidelijk nooit met hem over hebt kunnen hebben..

Zeker weetje als ik het zo hoor waren jullie ondanks dingen een erg leuk koppel en hadden jullie veel aan elkaar. Ik denk als jullie meer tijd voor elkaar hadden gehad er ook meer gepraat had kunnen worden en dingen misschien wat meer opgelost waren.. Tsja met je diploma dat is gewoon shit. Ik moet ook opletten dat ik het dit jaar haal door heel dit gebeuren, maar ik werk er voor. Want nog een jaar hier dat trek ik niet en kan ik mezelf direct echt in een gesticht plaatsen. Dus is beetje uit zelfprotectie dit.xd
In sprookjes geloven is niet slecht, ik denk dat je daar meer aan hebt dan hele dag de doemdenker uit te hangen.Ik geloof er ook nog in en zeker als ik weet wat we allemaal hebben meegemaakt.
En bij deze je complimenten om het 10.5 maand uit te houden, meen het vind het knap.

En over je depressie daar kies je inderdaad niet voor. Mensen voelen zich niet voor niets rot, geeft aan dat je met iets zit en voor sommige ligt dat anders als voor anderen. Ik heb een tijd ook echt ontzettend lastig gehad met thuis en heel veel verleden maarja ik kom er wel, ik ben een vechter. Ik zal daardoor ook altijd klaar staan voor anderen. Op momenten dat je in een zwart gat zit, zie je het inderdaad niet en dan is het niet zozeer het meepraten met je problemen dat mensen voor je moeten doen, maar de gezelligheid bieden, je een goede tijd geven.

En dat rustig nadenken is ook niet altijd, wel vaak want ik heb geen keus. Ik kan niet weg hier uit dit leven dus have to make something out of it. En kan ik me hele dag rot voelen dat iedereen met een sneltrein vaart mijn leven uitwandelt mijn ouders me geestelijk en fysiek mishandelt hebben en ik n megakutjeugd heb gehad en onzeker ben maarja met die instelling kom ik er niet. Ik ben iemand, ik leef, en het is mijn leven en Im gonna make something out of it.

En inderdaad je hebt je ex niet nodig. Je bent een persoon op zich je hebt alleen jezelf as said before, en dr zijn nog ontzettend veel momenten in dit levend at je daar aan herinnert gaat worden. Dus beter maak je jezelf sterk en zorg je dat jouw huis nooit zal instorten ookal vergaat de hele wereld. En dat is moeilijk maar het beste.. En die ex van jou is dom als hij je laat gaan. Komt ie vast nog achter:)

Xxx

Woe, 03/02/2010 - 17:55 — janneke90

@ me.

Heey,

Hahaha, bedankt voor het reageren op m’n mega verhaal xD haha respect dat je dat nog ging lezen (a)
Nederland is inderdaad niet zo heel groot, in vergelijking met VS. Als je daar een afstandrelatie hebt moet je echt vliegen om naar de andere kant te komen! M’n ex die werkte bekant bijna elke dag, overdag had hij school en s’avonds werkte hij in het restaurant. Ik werkte voornamelijk in het weekend, en in de zomervakantie ook bekant elke dag. En wat je zegt is waar, dat we elkaar niet op z’n best mee maken als we altijd maar s’avonds afspreken. Wou ook dat ik ’s een keer overdag naar hem kon doen, gewoon winkelen of de stad in. S’nachts is er bijna niets te doen, en met uitgaan was hij dan weer te moe. Wel hadden we het heel leuk samen, als hij langs kwam. In mijn ogen was de beker half leeg dan half vol. 4 avonden superfijn (ook maar voor paar uurtjes) maar als hij weer wegging, zat ik weer met een rotgevoel. Ik leefde echt weer uit naar de volgende vrijdag. Zo hield ik me een beetje staande. Huh waarom stond je bij je ex z’n stoep? 0.o

Het was eigenlijk wel net als wat je zegt, ik kende hem misschien niet. Kende alleen de W als wij alleen samen waren. Weet niet hoe hij is met z’n vrienden of familie enzo. Maar we smsten elkaar echt 30 smsjes per dag. Moest een Phone abonnement van 1000 smsjes per maand. En nog kon ik er overheen gaan LOL. Mja over het trots zijn, ik weet het maar niet. Ik heb hem voorgesteld aan mijn beste vriendin, mijn ouders en thuis en m’n collega’s. Had me echt opengesteld aan hem, terwijl hij dat na een lange tijd nog niet deed. Toen ik hem er een beetje indirect over aansprak, deed hij zo van, jaah dat komt nog wel. Ik stelde voor om met beide families samen uiteten te gaan. Ik was bereid om onze relatie tot the next step te brengen. Leek wel alsof hij dat niet wou, en t zo wel goed vond, hoe de situatie toen was. Hij wou het denk niet te serieus maken?

In ons cultuur wordt het niet geaccepteerd, dat een jongen bij een meisje gaat slapen. Sex voor het huwelijk is uit ten boze. Mja, we leven in Nederland he

Heb een andere afkomst, maar had een typisch Nederlandse naam als gebruikersnaam gebruikt, zodat niemand mij hier in herkent ofzo. Leek wel alsof m’n zusje me had betrapt, dat ik hier blogs schrijf X_X Ik praat ook niet meer met m’n vrienden over m’n ldvd, want het gaat op een moment echt vervelen. En mensen denken toch zo van.. Het is al bijna een half jaar geleden? Waar zit je nog mee? Moet je onderhand niet overheen zijn over je ex?

Zou het inderdaad echt verrot vinden, om op zo’n manier achter te komen dat je ex met een ander bezig was. In mijn ogen zou ik het hem niet vergeven, maar denken en doen wijken bij mij flink af. Jij bent net als mij, we pikken inderdaad te veel, alleen om het feit dat we verblind waren door de liefde. Snap ook niet waarom hij geen sorry heeft gezegd =S Me, je bent een TE goed mens. En helaas zijn er mensen die er misbruik van maken. Die gaan er vanuit dat je het hem idd zou vergeven. Stay true to yourself, echt heel belangrijk.

Toen m’n ex en ik in de ‘bedenktijdperiode’ zaten, had hij per ongeluk een ander smsje gestuurd dat eigenlijk voor z’n vriend was bedoeld. Stond in dat hij had gedroomd dat hij vreemd was gegaan met A (zijn ex). Ik wist niet wat ik las. En gelijk daarna stuurde hij van sorry had verkeerd gestuurd, en het was een droom, het is niet echt gebeurd. En wat deed ik? Ik had hem gerust gesteld van.. ach ja, het was maar een droom. Kon je niks aan doen. HOE DOM BEN JE DAN? Ik had boos moeten zijn op hem, en niets meer laten horen van me. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is to stay true to yourself. Deed alsof het me niets uitmaakte, en was er verder ook niet op ingegaan. Maar ik zat er wel mee. Ben ook superjaloers als hij en z’n ex weer contact hebben. Want hun waren in de jeugd al heel lang bevriend, en ik kende m’n ex alleen van uitgaan en msn, smsen en bellen enzo. Mss ben ik inderdaad niet het beste wat hem is overkomen. Mss ben ik helemaal geen competitie met z’n andere ex. Wrss ziet hij mij als een ‘pshyco ex’ (of hoe je t ook schrijft)

Ken ook dat gevoel van, kunnen niet met elkaar en ook niet zonder elkaar. Na zoveel maanden zag ik ook wel in dat de situatie niet veel beter zou worden, maar om het zomaar uit te maken zagen ik het ook niet zitten. In feite, was ik gewoon gezakt door hem. Deed niets dan hem missen en dagdromen. En toen ik was gezakt dacht ik, hoe klote het jaar ook was, er was wel 1 ding positief aan: m’n relatie met m’n ex. Toen hij na de zomervakantie het uit maakte, stortte ik bijna in. Was gezakt, relatie verbroken, mijn beide grootouders waren overleden in de zomervakantie (1 maand na de ander). Toen het oudjaar was, dacht ik: Ben blij dat ik deze klote jaar achter de rug heb.

Om zijn karakter te veranderen, moet hij het ook zelf willen. Want je zei dat hij zo’n type was van: zo ben ik, sta het je niet aan? Dan heb je pech. Ook al ken ik je niet zo heel lang, maar ik vind wel dat je intelligent en volwassen kan praten en denken. Je bent iig een ervaring rijker.
Hmmz, dat hij lieverd zeg vind ik maar vaag en vertrouw het eerlijk gezegd ook niet echt. Waarom zou je tegen je ex nog lieverd zeggen? Als het geen vals hoop is, wat wilt hij ermee bereiken? Snap best dat je er onzeker van wordt. Misschien moet je het hem vragen? Uhh waarom noem je me lieverd?? =P hou het een beetje luchtig, val hem niet aan xD

Inderdaad, en gelijk heb je! Waarom zou je naar hem moeten luisteren van hoe fijn het nu is met die andere chick? Zoiets moet hij maar bij iemand anders kwijt. Dat doe je niet bij je ex. Althans, stel dat ik weer een relatie heb, dan ga ik het toch ook niet tegen W inwrijven van hoe goed we het hebben? Bezorg je de ander alleen maar een klote gevoel door, ook al is het je ex. Zo nasty ben ik ook al weer niet.

Verkeerd geschreven: Hij was het beste tot nu toe, wat me was overkomen. Ik weet dat er later een andere jongen in m’n leven een rol speelt, en die me wel waardeert, en meeneemt naar zijn thuis, voorstelt aan zijn familie en vrienden en in het openbaar klef durft te doen met mij. Ondanks de twijfels en de onzekerheid, ik kan zeggen dat ik echt van hem was gaan houden. Liefde kan je niet ontleden of verklaren, het is zoals het is. Hij speelde een belangrijke rol in mijn leven, hij was de zonlicht toen het bij mij onweer was.

Ik geloof er ook heilig in, als het niet aan de omstandigheden lag, dan waren we miss nog bij elkaar. Maar wil er niet vaak aan denken, want dat geeft me hoop, terwijl ik back to the reality moet.

Heeeeel goed van jouw dat je er bereid voor bent, om te werken voor je diploma. Vorig jaar had ik enorme klote jaar, m’n schoolomgeving was niet mn favoriete plekje op aarde. Werd een half jaar lang gediscrimineerd tijdens de pauze, samen met m’n andere lotgenoten ook van hetzelfde cultuur. Dacht ook dat ik gek werd, en wat ik deed, was depressief doen, superveel slapen in de middag en niets meer voor school doen. Krijg je ook nog dat gezeik van m’n ouders dat ik toch niet zal slagen met deze instelling blbalbala. Klopt ook, daar niet van, kan ze ook niet ongelijk geven. Maar ik had mezelf al opgegeven. En m’n vriend was m’n enige steun en toeverlaat.

Wat enorm klote van je jeugd en je thuissituatie =S Je bent duidelijk sterker van geworden. Waar je niet dood aan gaat, maakt je alleen maar sterker. Supergoede instelling van jouw! Velen moeten een voorbeeld aan jouw nemen, je bent niet zo’n iemand die het bij de pakken laat, en te makkelijk opgeeft. Ik was vroeger ook een opgever, heb daarom ook superlang over m’n middelbare school gedaan. Dit is m’n 8ste jaar middelbare school. Na een lange omweg, wil ik alsnog m’n havo-diploma halen. En dit jaar ga ik het ook halen =) laat geen jongen een oorzaak zijn, dat je succes belemmerd. Succesvol zijn heb je voor het grootste deel zelf in de hand.

Ik ben mezelf aan het wederopbouwen, en de ervaring maakt me alleen sterker en rijker. Ik begrijp al dat jouw huis niet zo makkelijk in gaat storten, je bent een sterke en slimme meid =)
M’n ex is idd dom om mij te laten gaan, want als hij er eenmaal achterkomt, ben ik al verder. Little too late.

deze liedje maakt me soms weer sterk, en dan kan ik er weer tegen aan. Hoop ook dat het voor jouw werkt, en weet hoe je in sommige situaties moet reageren =)

sterkte!

Xx.

Woe, 03/02/2010 - 18:38 — Me.

@ janneke90

Hee, graag gedaan joh, ik haal er zelf ook veel uit:) Mjah kijk voor jou en je ex was die drukte in jullie levens lastig te combineren. Mjah hij heeft er gewoon minder in gestopt als jou. En srsly it freaked me out toen ik las dat hij dat smsje stuurde van die bedenk periode, wat een zak, ja sorry dat ik het zeg. Echt ik kan zo niet tegen dat soort acties. Mijn vriend had ook zoiets, ging hij doodleuk vertellen dat hij zich had zitten aftrekken op zn ex, ja sorry maar dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. En wtf bezield je als je denkt aan seks met je ex, in n droom, UHUH. Geloofwaardig. En dat hij dat naar jou stuurde PERONGELUK geloof ik ook niet.

Haha ja die 1000 smsjes ik ken het:P heb het nu nog steeds maar niet met hem maar met vrienden:p Ik sms gewoon graag en erg veel. Jij kunt je zelf niets verwijten. Je hebt erg je best gedaan je hebt jezelf gegeven, je hebt hem aan je persoonlijk leven voorgesteld. Dat is goed. Misschien was hij inderdaad bang het te serieus te maken, maar waarom denk ik dan.. Begin dan geen relatie. Het is of alles of niets. ZOu hij onderhand wel moeten weten toch.

Tsja met je vrienden over ldvd praten wordt over het algemeen niet gewaardeerd inderdaad. dat is ook iets wat ik pesoonlijk slecht vind aan de vriendschappen van tegenwoordig. Ik vind dat je er altijd voor iemand moet zijn in de goede en slechte tijden. En dat zijn er veel niet. Maar ik verschil daarin zoals veel dingen van andere mensen. Ik heb dingen meegemaakt waardoor ik zo ben en dat is vaak erg lastig. Ik eis ook veel terug van vrienden en veel mensen kunnen dat niet geven.

Jep mijn ex was egt zo een jongen van ik ben zoals ik ben en hij wilde echt absoluuuut niet veranderen, was ie bang voor ofzo.=.= Ik durf t niet aan mn ex te vragen bang dat ik t erger maak en straks zo n oncomfortabele situatie krijg.

En jij VERDIENT een jongen die goed voor je is. En je met respect behandeld want ik vind dat jouw ex dat in bepaalde opzichte mistte. Het is je meisje, daar moet je goed voor zijn. ANytime. Welke omstandigheden, cultuur etc wat dan ook.

Tsja dat ik bereid ben voor mn school te werken is ook nu pas. Ik heb het geluk dat ik slim ben en dus nog ieder jaar ben over gegaan, maarja dit jaar examen jaar is ook lastig dus moet egt wel hard werken. Ik heb mezelf ook uit enorm diepe put gesleept, moest bijna naar bureau halt omdat ik 210 uur heb gemist op school. Ik had egt altijd watever modus, niets maakte me meer uit ik wilde gewoon niet meer.

En ik vind die discriminatie echt shit:S Waarom doen mensen dat. Iedereen is gelijk wat voor cultuur dan ook. Het zou juist iets moeten zijn wat je interesseert denk ik dan.. in ieder geval ik vind dat interessant. En zo lang ze maar geen rare dingen doen vind ik ieder geloof en cultuur prima:)
Jammer dat bepaalde mensen het altijd verpesten, maarja dat houd je denk ik.
Hm mjah weetje als jij je rot voelt voel jij je rot, en dat gaat niet zo maar over. En at least, je had je vriend toen nog. Maar het probleem in zo een situatie is dat je jezelf afhankelijk van iemand maakt. En dat werkt niet. Heb je in the end alleen jezelf mee. Ik had dat ook met mijn vriend door mijn shit situatie altijd mjah..

Ja sterker ben ik zeker, ruggegraat heb ik maar ik heb een zwakke plek. Dat is mijn onzekerheid. omdat ik altijd zoveel hoorde wat ik fout deed enzo voel k mezelf egt n complete nul soms. Omdat iedereen uit mn leven wegging ben ik in iedere vriendschap bang dat ik ze kwijt raak. En voor sommige mensen schrikt dat af, mijn angst, en dat ik zo serieus en verstandig kan zijn soms. En njah dat is moeilijk. Ik ben gewoon anders als leeftijd genoten en daarom zijn mijn vrienden eigenlijk en alllemaal jongens omdat die een stuk makkelijker zijn en allemaal 21-23.

En ga voor je havo diploma, echt doen! Het is het enige wat je hebt tegenwoordig, je diploma en een opleiding. No matter what je kunt niets dan door leven. En het is zeker zo dat een jongen niet de oorzaak moet zijn. Maar ik ben determined dat nix mij meer tegenhoud. Al zou iemand om wie ik hou doodgaan dan NOG moet ik door van mezelf.. Voor mezelf, want die put, dat nooit meer.

Hou maar voor jezelf dit vast qua je ex "If you stop to take a breather, you'll see that I'm light years ahead of you!"

Mjah mijn huis wankelt heel erg. Ik ben mezelf ook aan het wederopbouwen. Ik ben thuis nog niet weg dus de confrontatie speelt nog steeds. Veel dingen uit het verleden spelen ook nog mee. Dus als ik hier weg ben, op kamers, studie, nieuwe mensen.. dan begin ik opnieuw. Het is eng, maar beter. Want zoals het nu gaat lukt het ook niet lang dat trek ik zelf niet. Mijn dak is sterk maar begint het te begeven.

Ja dat is zeker een mooi liedje:) Ik heb er zelf ook een, luister ik altijd als ik goede prestaties moet leveren en ff kracht in mezelf terug omhoog wil trekken. of eigenlijk heb ik er twee:P

xxx

Wie is online

Enquête

Me.'s Buddies