Zo wat ben ik blij dat ik die mail heb gestuurd, er valt nu voor mezelf best een zware last van mijn schouders..
Ik denk niet dat ik er bij hem iets mee bereik, dat realiseer ik me maar al te goed, maar het is voor mij op dit moment echt als een soort afsluiting geweest...

Ik ga morgen beginnen aan mijn nieuwe baan, eindelijk!!
En zie daarom morgen als de dag waar mijn nieuwe en hoop ik betere leven begint!!
Zonder hem, maar hij zit nog wel diep van binnen en dat zal ook nog wel een tijd duren voordat hij daar weg is...
Maar begin me wel steeds meer te realiseren dat dit ergens goed voor is geweest...
Ik heb de laatste maand nog nooit zoveel voor mezelf gedaan als ooit eerder in mijn leven.
Ik wil veranderen, ik wil weer sterk worden, ik wel weer zelfrespect en geen minderwaardigheidscomplex!!
Ik wil mezelf weer vinden...
De weg zal lang zijn, daar ben ik me van bewust, maar ik heb de eerste stappen al gezet!!

Dinsdag ook naar maatschappelijk werk, voor schuldhulpverlening en om mijn ei kwijt te kunnen..
Vrijdag naar het CWI om mijn competentie gerichte testen te bekijken en te bespreken.
En volgende week eindelijk weer mijn eigen centjes op de bank, daar kijk ik nog het meeste naar uit, haha!
Het eerste wat ik dan ga doen is een heerlijke borrel drinken op het terras als het mooi weer is!

Heb toch stiekem wel leuke dingen om naar uit te kijken...al wilde ik dat van de week nog niet zien...

En de rest van de toekomst?
Geen idee, ik laat me maar verrassen, ga niet hopen dat het weer goed komt, al zou ik dat wel het liefste willen, maar als we echt bij elkaar horen zoals ik altijd heb geloofd...dan zal het lot me wel die kant op sturen en anders ligt mijn lot wel ergens anders....