Het blijft maar door gaan... Is het een never-ending story? Ben ik er zelf nou niet eens definitief klaar mee? Ik hoop dat vandaag dan echt de druppel was, is en blijft....

Het is nu 3,5 maand uit, na een onstabiele relatie van 3 jaar... Na de definitieve break-up elkaar nog een paar keer gezien. Voor hem waarschijnlijk alleen lust, voor mij elke keer hoop op toenadering. Nu elkaar 6 weken niet gezien.

Vorige week een sms wisseling, na een maand geen contact. Omdat ik bij zijn moeder was langs geweest. Vervolgens 2 gemiste oproepen. Niet meer op gereageerd. Deze week een sms, dinsdag was het geloof ik... Of ik met hem af wilde spreken die avond. Niet op gereageerd. Advies van mijn moeder opgevolgd om hem een mail te sturen en uit te leggen wat er gaande is met mij (werk/privé niet lekker) en dat (veel) contact nu niet goed voor mij is. Waarop het telefoontje van hem vanavond volgde. Dit keer wel opgenomen, omdat ik toch wel nieuwsgierig was wat hij van mijn mail zou vinden.

We hebben uitgebreid over mijn mail gesproken, mijn issues werk en privé... Hij gaf me wat pep-talk en zei dat het allemaal wel mee valt, dat ik niet in de put moest gaan zitten en dat ik gewoon een leuke vrouw ben etc. Op een gegeven moment vroeg ik hem of hij al iemand heeft ontmoet. Waarop het antwoord komt dat hij een meisje van 10 jaar jonger heeft ontmoet. Dit sloeg even in als een bom bij mij, ik werd misselijk en kreeg het warm. Vooral omdat hij van de week nog af wilde spreken. Ik ben blij dat ik daar niet op in gegaan ben, want hij zei dat het alleen maar voor de lust was. Wat een eikel!!!!

Hij zegt verliefd te zijn op dit meisje, maar hij heeft haar al 3 weken niet gezien en slechts één date gehad.
Ze houdt de boot af. In de toekomst zou het wel wat kunnen worden, 'maar de tijd is nu nog niet rijp'. En dan mij maar weer even sms-en of ik zin heb??? Ik voel me zo gebruikt, al ben ik er gelukkig niet op in gegaan!!! Hij zegt het al helemaal afgesloten te hebben en ik heb aangegeven nog niet zover in het proces te zijn. Maar dat ik eerst mezelf op een rijtje moet krijgen voor ik klaar ben voor iets (nieuws) met iemand. En toch blijft hij proberen om met mij af te spreken voor zijn behoeftes...

Hij zei dat als dit meisje het toe zou laten, hij haar helemaal gek zou kunnen maken... Want als een vrouw eenmaal met een man naar bed is geweest, krijgt ze gevoelens.....

En dat wetende, mij vragen of ik wil afspreken, terwijl hij weet dat ik er nog niet helemaal overheen ben?? Eigenlijk is dat best wel ziekelijk. Alsof hij wil dat ik aan hem gebonden blijf??

Ik ben even zo kwaad op hem.... En vind het stom van mezelf dat ik me kwetsbaar heb opgesteld door die mail te sturen en überhaupt nog hoop te hebben op toenadering. Terwijl hij 'verliefd' is op iemand anders, maar toch nog met mij wil afspreken voor *......* Blegh, even helemaal klaar met alles.....

De week thuis van werk heeft me wel goed gedaan, ik ben weer een beetje tot rust gekomen en kan me klaar maken voor een vakantie naar de zon volgende week... Gelukkig iets in het vooruitzicht, want anders zou ik het helemaal niet meer weten....

Ik hoop echt dat ik hem nu voorgoed uit mijn kop kan krijgen, bah!!!!