Beste Lezers,

Ik heb toch besloten om ook een blog te schrijven over mijn (ex) relatie met ernstige Borderline trekken!

In de zomer van 2012 kwam ik op een verjaardag van een vriend van mij, hij was daar gaan samenwonen, dit bleek de tweeling zus van ex te zijn, al snel begon ze met mij contact te maken, om mij heen draaien enz.... We zijn tot laat gebleven, ik heb haar met haar dochter naar huis gebracht, wat trouwens een prachtig kind is! Op de verjaardag kwam nl. haar ex. het kind terug brengen, deze begon ook gelijk een feestje te bouwen! Maar dat terzijde! Omdat ik ook uit elkaar was met de moeder van mijn kinderen, en dat proces ging op financieel vlak vanuit mijn ex, erg moeizaam! Mediator enz... Maar dit contact is snel, in redelijk normale toestand gegaan om willen van de kinderen! Dit had ik ook verteld aan mijn BL vriendin. Via mijn vriend had ze naar mijn telefoonnummer gevraagd, en welke stappen ze moest zetten, het e.e.a. uitgelegd. Maar ze bleef sms-en/- appen over van alles. Een week later vierde ze haar verjaardag, ze vroeg of ik ook kwam, ik twijfelde... Maar echt op het laatste moment besloten om toch te gaan, met lege handen
Ze zag er fantastisch uit, iets vol. maar heel aantrekkelijk. Kort erna spraken we af bij haar meer dan bij, dit i.v.m. haar dochter. Ze studeerde letterlijk om de hoek van haar huis, al snel ging het allemaal vlot. Intimiteit duurde even, mar snel blijven slapen, en in de avond als haar dochter al sliep, paste ik op, kon ze sporten en werken. Ik was in de wolken, kon de wereld aan. Ze was zo anders dan mijn ex. kon mij verhaal kwijt en begreep mij, dat dacht ik i.i.g. Toen kwamen de eerste scheuren, ze had via FB contact gezocht via mij ex, lekker chatten en vrienden worden, terwijl ik zo had gevraagd om afstand te bewaren, maar het leed was gebeurd. Mijn ex ging gal spuwen tegen haar en hoe ik was enz.... Ze zal er niks meedoen zei ze. Dermate de tijd vorderde kwamen er meer scheuren, was jaloers en veeleisend! Ik hoorde van een (ex)vriendin van haar waar ze vroeger mee samenwoonde dat ze elk weekend verschillende mannen had. Dat was voor mij de druppel, nadat ze mij midden in de nacht wakker maakte aangekleed zei: '' Ik voel dat je niet van mij houdt!'', beetje raar na 4 a 5 weken! Ik heb haar om een lullige manier aan de kant gezet, ze bleef mailen, bellen en sms-en. Ik werd steeds harder, achteraf te hard! En contact stopte. Ik kwam op het werk een andere vrouw tegen(nooit doen een collega btw.). Er was een klik, later bleek deze zwaar aan de antidepressiva te zetten en enkel uit te zijn op sex, want de rest kon ze niet geven. Geen behoefte aan. Oud op Nieuw klapte de boel en het was over. Volgende dag, ging ik langs die vriend die een relatie heeft met haar tweelingzus, haar zus zei! Neem is contact op met haar? Zal ze leuk vinden... Ik antwoordde: '' geen goed idee, ik ben niet zo netjes tegen haar geweest!''. Eenmaal thuis, toch een berichtje, met enkel ''Hoi'', volgende dag reageerde ze, of ik wilde afspreken. Ik zei ja, ik wilde mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag. Met het lood in de schoenen weer naar haar flatje, daar stond ze weer, helemaal mooi, met die mooie ogen en lach. Pfffff... Volhouden, ik zat wat ongemakkelijk op de bank, eenmaal in gesprek. Excuses aangeboden, ik was ook wat veranderd, andere inzichten gekregen. Ik zei wel tegen haar:'' Al tikkend op haar tafel, om de lange termijn werkt het niet tussen ons''! Ik ging naar huis, toch weer in mijn gedachten aan die uitstraling! Mijn nicht was jarig, haar man werd 50 jaar, ik vroeg? Mag ik iemand meenemen... Tuurlijk zei ze. Je raadt het al wie er mee ging. Eenmaal, was het moment daar, ze was zo leuk, lachen en praten met de familie, ik was 100% om, mijnhart was vergeven, geen weg terug!

En toen ging alles super snel, we gingen samenwonen! Want dit is je droom vrouw. Een leuk hoekhuis was het geworden, was alleen witten en vloer erin. Alles hebben samen gedaan, behalve de vloer! Binnen 1 week was het af. Flat leeghalen en mijn huis leeg. Alles nieuw gekocht, dus dag spaarsaldo.

En toen ging het mis: mijn ex schoonouder kwamen onverwachts kijken, ik zag haar vurige ogen, maar... toen kwam mijn ex met de kinderen kijken. We zaten toevallig naast elkaar met de kinderen opschoot, zij er tegen over, pijnlijk beeld lijkt me dat, maar niet het eind van de wereld. Ze pakte haar dochter en scheurde met haar auto weg. De appjes kwamen binnen, ik moest maar terug naar die Tokkie en maar meer van dit kaliber! De storm waaide over...

Eerste weekend samen met de kids, de start van het ge-drama. Spielberg verbleekt bij haar regisseer werk, en de focus 100% op haar dochter, kijken hoe ga ik met haar dochter om, krijgt zij de meeste aandacht, spanningen en ruzies volgden. Ik had mijn kinderen immers maar om de 2 weken en verdiende ook liefde en aandacht, ik zag haar dochter elke dag, en deed wat elke vader zou doen, naar school brengen, verzorgen en alles wat daarbij hoort uit oprechte liefde. Maar nooit was het genoeg. Ik werkte bij een Supermarkt stunter met pittige eisen op werkgebied, 60 uur in week was niks! Wel een goed loon, maar dit begon zijn tol te eisen, werkdruk met enorme druk thuis en enorme verwachtingen! Nog meer spanningen! Haar moeder paste elke woensdag op, dit was ook een drama, deze 2 waren water een vuur, dit leidde to extreme excessen! Dus hier heb ik een stokje voor gestoken, ik werkte alleen elke woensdag ochtend, en dan ving ik (onze) dochter op, zo voelde dat. Hoop stress bij mijn werk, want eigenlijk kon dat niet. En mevrouw ging gewoon naar school, want ik moet dat maar doen, want ik koos voor een vrouw met kind, en jij bent de man! Toen werd het nog bonter, ze moest stage lopen, zonder overleg van 07:30 tot 15:30. Dus je raadt het al, ik moest alles in de ochtend doen m.b.t. kind(eren). En als ze thuis kwam gelijk op FB en in de telefoon. En is het eten al klaar? Soms kookte ik express niet. Dikke oorlog! Wat heb je vandaag gedaan, zeker niks. Terwijl ik zo actief ben. Financieel ging het ook helemaal mis, we hadden niet nagedacht over de toeslag partners in het nieuwe jaar, er viel zo'n 500 euro per maand weg. Gelukkig kon ze bij iemand thuishulp doen, we konden het net redden, maar ze wilde ook op vakantie, uit eten enz.... kon allemaal niet. Een tijdje ging het oké. Haar zus raakte zwanger, er bleek een heftige geschiedenis te zijn, ze had een hersentumor, en leek onder controle/- stabiel. Ze had ook haat en liefde verhouding met haar zus, haar zus was ook meer voor reden vatbaar en had zelfreflectie. De zwangerschap liep normaal, waren er ook (te)veel, maar haar zus pikte dat, ze vertelde aan mij, dat ze na de bevalling meer afstand van haar zus wilden nemen, en knettergek van haar werd, die constante aandacht eisen! Maar helaas, haar zus overleed 2 weken na de bevalling aan de hersentumor 30 jaar is ze geworden. vrijdag avond zat ze nog naast me op de bank, zaterdag avond in het ziekenhuis letterlijk de stekker eruit. Wat voel je je dan toch nietig. Dit was de nekslag voor mijn (ex) vriendin. Ik dacht dit gaan we niet redden! Ze maakte met iedereen ruzie, adoreerde haar overleden zus tot in het extreme, haar uitlaatklep was Facebook, tot het walgelijke toe, want de lamme helpt hier de blinde. De relatie was onthoudt baar geworden, ik werd zelfs fysiek, ze was niet meer te stuiten. Wij besloten om tijdelijk uit elkaar te gaan, mochten doen wat we wilden, maar niet aan elkaar vertellen. Ik kwam iemand tegen iets jonger, was leuk, dingen gebeurt. Maar ik kon mijn ex niet loslaten, het was toch eigenlijk allemaal wel heel leuk in het begin, het is ook mijn schuld, ik had er nog meer moeten zijn denk je dan

We besloten relatietherapie, ze wind iedereen om de vinger, alles lag bij mij. Ik was vreemd gegaan? En ik had geslagen? Geweld zit in jou........ het werd er niet beter op, ik werd zo agressief van haar, dat ik bijna naar een TBS kliniek moest, want ze drijven je tot waanzin met dat karakter. Zuigen, zuigen en zuigen met een hoop theater! Vergeet ook tijdens de relatie niet de enorme scheldpartijen zonder grens, duwen en trekken.

December in 2015 trapt ze mij op het zwakst eruit, met de woorden ik ben niet uit je leven en ben ervoor je. Heel theater erom heen, ik had geen werk meer, vette burn-out en schulden opgebouwd. Radeloos was ik, zelfmoord geprobeerd met medicatie, want je gaat heel veel van zo'n vrouw houden, want ze hebben echt een goede kanten! 300% kunnen ze gaan, maar ze kunnen je ook tot de enkels afbreken. Gesmeekt heb ik, bellen en appen. Het was bijna stalken wat ik deed. Ring gekocht op de knieën, ijskoud, ze filmde het en stuurde het naar vrienden, ook als ik huilde aan de telefoon, opnemen en doorsturen.

Het heeft 4 maanden geduurd, toen kwam ik op dit forum, en toen gingen mijn ogen open! BORDERLINER. Nu negeer ik haar, krijg nu allemaal appjes, waarom negeer je mij, net zolang ingangen zoeken en zuigen totdat je reageert, als je bezwijkt omdat je denkt dat er echt iets is, is er niks.... 0,00. Maar dan begin je weer opnieuw met het spel, blijven negeren.... is mijn advies. Ze wil niet geholpen worden, met iedereen is wat mis, behalve haar. Op iedereen commentaar!

Maar wat wil je, geen contact met haar Borderline vader met alcohol probleem, haar moeder die nooit naar de kinderen heeft omgekeken en koos voor de verkeerde man, en stopte de kinderen in een internaat, en keek er eigenlijk niet meer naar om, verkeerde vriendjes en het gaat zo maar door.

Niet kunnen binden, faalangst, laag zelfbeeld, met geld smijten, verlatingsangst!

En ik kom ook uit een jeugd, wat een emotioneel mijnenveld was, en tel daarbij op dat ze beide overleden zijn aan kanker op zeer jonge leeftijd! Ik was destijd 18 en 21!

Dus.... wat een verhaal