Zoals jullie in mijn vorige blogs konden lezen heb ik mijn relatie met mij ex verbroken. Dat is nu 4 weken geleden.
Drie weken geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger van hem was. We waren al van plan kinderen te nemen, en waren hier dan ook mee bezig. Ik ben 24 jaar oud en mijn ex 25 jaar oud. Ik heb een goede baan (beter dan die van me ex) en ik heb mijn woning die op mijn naam staat. Je zou denken in princiepe kan je dan besluiten om het kindje te houden en er als alleenstaande moeder voor gaan.
Niets is minder waar. Ik heb onlangs mijn gesprek gehad met de psycholoog en dokter bereft een eventuele abortus. Mijn vijf dagen bedenktijd is bijna voorbij en ik moet morgen mijn beslissing maken, aangezien ik nu al 11,5 weken zwanger ben. Ik kan je 1 ding zeggen. Ik zou nog steeds niet weten wat ik moet doen.
In mijn omgeving raadt iedereen mij aan om de abortus te gaan doen. Dit omdat ik altijd gewild heb een kind op te voeden met een vader en een moeder, daarnaast denkt iedereen dat ik het emotioneel en lichaamlijk niet zal redden (lichamelijk niet vanwege vele rugklachten waar onderzoeken nog mee bezig zijn) en boven alles laat mijn ex me totaal en keihard vallen.
Vanwege alle problemen tussen mij en mijn ex heb ik een hoop stress in mezelf. Daarnaast bleek ook nog eens dat ik zwanger was, dus zoals je wel kan bedenken nog meer stress. Hierdoor heb ik tijdens mijn zwangerschap last van Hyperemesis. Dit houdt in dat letterlijk alles wat ik eet en drink er zo goed als meteen weer uitgaat. Sinds ik weet dat ik zwanger ben, ben ik al 2 keer opgenomen in het ziekenhuis wegens uitdroging. Door mijn gebroken hart heb ik zo een blokkade in me maag dat ik totaal geen honger heb. En dan door het vele overgeven dat ik doe, ben ik ondertussen bang geworden om te eten aangezien het er toch weer uitgaat.
Mijn ex is erg duidelijk over het feit dat hij de abortus wilt. Van alle echo's die ik ondertussen heb gehad is hij er nog geen 1 keer bij geweest. Ik denk dat ik voor de abortus zal gaan kiezen, omdat het zeker lichamelijk beter voor me zou zijn. Mijn dokter maakt zich ook erg zorgen hierover aangezien ik al 7 kilo in totaal ben afgevallen en dit nauurlijk tijdens je zwangerschap niet goed is voor jezelf en voor de baby.
Morgen moet ik mijn beslissing doorgeven. Ik hoop met heel mijn hart dat ik de juiste beslissing neem voor mezelf en niet voor anderen, want uiteindelijk ben ik zelf degene die hiermee moet gaan leven wat ik ook kies...
Hoi Ik heb jou verhaal al
Hoi
Ik heb jou verhaal al een tijd gevolgd , snap heel goed dat je twijfelt over die beslissing want dat is ook niet niks .
Denk dat het heel goed is dat je aan je omgeving vraagt wat die vinden en bij dokter en psycholoog die mensen hebben een hele andere kijk op dingen .
Maar kan nergens in je verhaal hier boven echt duidelijk lezen wat je zelf wilt wat zegt je gevoel en je hart ?
Daar bij begrijp ik dat het erg lastig is om dat je deze keus moet maken en met je ex zit (wat een waarde loze vent is dat zeg , dat hij jou zo laat Basten echt onbegrijpelijk) .
En ook nog is die tijds druk er bij wanneer je moet beslissen pfff, als ik me zou verplaatsen in jou zou ik me keus maken aan me wensen hoe ik het voor me zie om kinderen groot te brengen .
Misschien een tip voor jou bedenk alle voor en na delen en probeer daar je keuse op te maken .het is en blijft jou keuse , en wat je ook kiest je moet altijd denken dat je de keuse maakt om dat je er achter staat , weet dat het makkelijk klinkt ,maar probeer je in te beelde hoe jij voor heel dit verhaal jij kinderen wou groot brengen en dan of je het alleen zou willen / kunnen .
Wens je heel veel sterkte en alle wijsheid toe , en welke keuse je maakt het is en blijft jou keus blijf daar in geloven .
(en ik weet dat het om het leven gaat van een kindje , maar weet het helaas niet anders te verwoorden sorry )
Veel liefs
Beste Harry,
Ik vind het om heel eerlijk te zijn heel erg moeilijk om te zeggen hoe ik me voel, en wat ik zelf zou willen doen. Ik weet het gewoon echt totaal niet meer. Aan de ene kant wil ik heel graag dit kindje houden, want ik ben al een keer eerder zwanger geweest, en me lichaam kon het toen niet aan waardoor ik na 16 een hele zware miskraam kreeg. Ik heb toen zoveel verdriet gehad om het verlies hiervan maar toen waren me ex en ik nog bij elkaar. De situatie was toen totaal anders Ik wist toen zeker dat ik dat kindje wou houden.
Maar als ik dan weer denk aan de pijn en verdriet die ik toen heb gehad, weet ik wel zeker dat ik het niet nog een kkeer kan verdragen als het me weer overkomt. En de kans bij mij is groot dat het weer gebeurt. Mijn lichaam maakt te weinig hormonen aan, waardoor ik dit zelf moet innemen. Maar door al mijn overgeven, hebben die hormonen geen zin want ik spuug alles er weer uit.
Ik denk dat je gelijk hebt en ik maar eens een lijstje moet gaan maken met de voordelen en nadelen. Ik hoop dat ik op die manier beter mijn keus kan maken.
Ik denk dat jij de juiste
Ik denk dat jij de juiste keus gaat maken (en wat is een juiste keus maken ? )
Zou je willen adviseren om de reactie die jij me stuurde zo net is rustig na te lezen .
Ga niet voor je spreken maar heb het idee dat jij je keus al weet , om dat je heel realisatie dit bericht geschreven hebt .
Ik heb zelf ook is moeten horen dat iemand zwanger van me was en die gene het niet zag zitten om te houden en weg heb laten halen .
Het was ook niet echt een relatie maar meer lust zeg maar . Ik vond dat heel moeilijk om te beseffen en had er voor willen gaan om dat me kinderen wens wel erg groot is maar (mag het niet zegen ) achter af zie ik wel in dat het misschien beter is zo.
Maar begrijp dat het in het niets valt wanneer het jullie er achter staan en het dan mis gaat .
.
Je weet hoe ik er over denbk.
Je weet hoe ik er over denbk. Wel wil ik je nog meegeven dat je je niet opgejut moet voelen. Tuurlijk zou het het beste zijn als je het nu laatr doen maar heb je nog een week de tijd nodig voor jezelf dan moet je die gewoon nemen hoor. Ik was langer zwanger dan jij en kon ook nog abortus doen, het is uiteraard het beste zo snel mogelijk mar een weekje extra zodat je echt volledig achter je beslissing staat moet je kunnen nemen hoor.
hmm lees net dat je dit op
hmm lees net dat je dit op donderdag schreef, las ik ff ioverheen. dus vandaag was de dag dat je de knoop moest doorhakken?
evee, je hebt denk ik een
evee, je hebt denk ik een blog gemist xxx
@Priscilla.a
Hoi Priscilla,
ik weet natuurlijk niet precies wat je klachten allemaal zijn, maar ik kan je wel vertellen dat als je al een keer een miskraam hebt gehad waar je ontzettend verdrietig over bent geweest, de impact van een abortus drie keer zo heftig kan zijn...
Je kunt er jaren en jaren last van blijven houden... Ik snap je stress helemaal, maar ik weet zeker dat je het in je eentje ook zou redden. Ik red het ook met een kindje alleen.. Mocht je meer willen weten kun je me een pb-tje sturen.
Mensen onderschatten een abortus enorm, ze denken: o, joh, dan ben je van het probleem af.
Maar dat jij je leven lang blijft afvragen of het de juiste beslissing is wordt er niet bij gezegd. Het is emotioneel erg heftig en nu denk je dat het niet lukt, maar er zijn genoeg mensen die het alleen doen. Sterkte in ieder geval met je beslissing, ik snap dat je het erg moeilijk hebt!!
Liefs, Senzy
Lieve Senzy. ik onderschat
Lieve Senzy. ik onderschat een abortus zeker niet en ik weet wat voor een impact het kan hebben maar laten we naar de realiteit kijken. Laten we blij wezen dat je tegenwoordig een keus kunt maken. Laten we het haar niet moeilijker maken dan het is. Jij zegt dit en ik zeg dat. Maar wij weten niet wat haar toekomst is en dat van de baby. Laten we haar geen dingen opdringen. Zij moet helaas het toch zelf beslissen.
Liefs Vlinder
Ps. ik voed ook al mijn kind 10 jaar lang alleen op en hoewel het een schat is, geef ik wel toe dat het verdomd moeilijk is met alles.
X
@priscilla
Stoppen deze zwangerschap! Ik lees nu al alles mee maar ik denk dat een abortus de juiste keus is momenteel in jouw situatie. Meer kan ik er nu niet over zeggen maar ik denk dat je nu in deze situatie de juiste keus maakt. Ik wens je ontzettend veel sterkte toe en dat meen ik oprecht diep uit mijn hart. Het is een moeilijke beslissing, ik weet het want ik heb het ook ooit een keer mee moeten maken. Ik wens je echt onwijs alle sterkte toe. Heel veel liefs.
Vlinder