ik ben een meisje van 18.. en heb net een relatie van 4 jaar achter de rug. ik was nog zeer jong als ik aan een serieuze relatie begon. maar ik heb ook wel veel te veel meegemaakt met hem , dan dat gezond is voor mijn leeftijd. ik heb altijd geweten dat de basis van onze relatie verkeerd zat. en dat het uiteindelijk toch slecht zou aflopen , maar dit gevoel verdrong ik en toch bleef ik bij hem omdat ik zoveel van hem hield. hij was dan ook mijn eerste echte liefde en ik dacht altijd dat hij wel zou veranderen en dat we uiteindelijk voor altijd samen zouden blijven. een probleem was wel dat hij armeens was en ik belgisch.. en dit cultuur verschil ben ik naarmate de jaren beginnen merken. De laatste maand , is het helemaal fout gegaan. hij begon meer op te trekken met zijn vrienden en liet me steeds zitten.. met een of ander excuus. dit kwetste me wel zeer hard ,want ik heb er altijd zoveel voor gedaan. ik heb het sinds vrijdag gedaan gemaakt ,omdat ik het echt niet meer aankon. ik deed niet anders dan wenen en ruzie maken. Langst ne kant ben ik wel opgelucht dat ik uiteindelijk de stap heb kunnen zetten.. maar momenteel zit ik echt in een diepe put . Ik ben al veel teweten gekomen over hem.. en dat maakt me kapot. uiteindelijk heeft hij mij gisteren gebeld , en we hebben nog even gesproken. en hij vertelde mij dat hij nu maar besefte dat het echt gedaan is tussen ons , en dat hij mij veel geluk wenst, en dat we elkaar best een hele tijd niet meer horen enzo , en dat het echt het einde is. dit deed me wel deugd , maar van zijn vriend hoorde ik dat hij zich eens goed ging laten gaan, en eventueel al een nieuw lief zag zitten. ik weet dat hij dit waarschijnlijk niet meent, maar de gedachte dat hij volgende week al een nieuw lief heeft, of dat hij zich gewoon laat gaan , maakt me bang , boos en verdrietig tegelijk. Toch weet ik dat hij geen goed voor me is. ik bekijk mijn gsm wel 10x per dag uit gewoonte dat hij stuurt. en als ik niets heb dringt het altijd tot me door , dat het gedaan is. ik moet me soms inhouden hem niet te bellen. maar dit mag ik absoluut niet van mezelf. ik wil gewoon graag weten wat ik nu moet doen , hoe geraak ik van deze pijn af. ik voel me eigenlijk verschrikkelijk.