Onlangs gaf je aan dat je niet kon begrijpen dat ik alles nu wel wilde aanpakken. Ik heb daar lang over nagedacht. In heel mijn leven mocht ik nooit falen, nooit emotie laten zien, nooit laten zien dat ik iets niet wist. Deze houding heeft mij gebracht tot een bepaald niveau, maar uiteindelijk niet tot het gewenste. Jij hebt me laten zien dat ik mijn emotie mag tonen, dieper mag gaan in gevoel. De rem die ik altijd heb gevoeld om ook mijn zwaktes te tonen mocht ik weghalen. De woorden die je eerst sprak, en waar ik niets mee deed, botsen weg tegen die muur. Ik mocht immers niet laten zien dat ik het niet wist, dat ik het wel kon handelen. De laatste weken ben ik veel in gesprek geweest met mezelf, heb ik mezelf herontdekt, heb ik gezien dat ik wel emotie heb, en daar mee moet leren omgaan. Voor mij is dit alles een volledig nieuwe ervaring, met zowel hoogte-als dieptepunten. Ik weet dat ik niet perfect ben en dit ook niet wil zijn, ik wil kunnen zijn wie ik ben, zonder te streven naar onfeilbaarheid. Ik wil zwak mogen zijn, kunnen vragen naar oplossingen, niet altijd maar het antwoord moeten hebben, maar ook de vraag kunnen stellen. Ik mis hierbij nu jouw hand, jouw steun, jouw zijn. Jij bent voor mij de vrouw aan wie ik me wil open kunnen stellen, net zoals jij dat doet. Ik wil van je leren om een beter mens te zijn, weer die berichtjes van je lezen die mij doen kriebelen. De afgelopen dagen heb ik alles nagelezen wat WIJ aan elkaar schreven ( ik heb je daar vrijdag stukjes van gestuurd), het gevoel was zo overweldigend, dat ik ze in mijn hoofd kan nalezen, hetzelfde gevoel krijg. De beelden van toen, van ons leven samen, spelen als een continue film in mijn gedachten. Voor mij een bewijs dat overgave de ultieme liefde is, en dat de strijd, storm en hevigheid een periode is die te overwinnen is.
Ik wil jouw man zijn, jouw vriendje, je minnaar, de reden waarom je naar huis komt, degene die je mist als je 3 minuten niet samen b

ent. Ik heb geleerd en ben aan het leren, elke seconde van de dag, en dat heb jij bereikt, iets wat niemand is gelukt. Je hebt mijn ogen doen openen, me doen beseffen wie ik ben, wat mijn angst is, en van wie ik werkelijk hou. Als ik naar je kijk, voel ik trots, liefde, verlangen en geluk. Ik besef dat ik mag praten, dat ik bang mag zijn, dat ik niet alles weet.....dat besef zorgt voor mijn werken zoals ik het nu doe. Ik ben niet onfeilbaar, en ben niet bang dat te zeggen.
Reik me ajb je hand, stap over de drempel, en laten we ajb samen de toekomst in gaan. Ik mis je, verlang naar je....ik wil zo graag mijn maatje terug, mijn vrouw, mijn liefde van mijn leven...stuur me weer mailtjes, berichtjes, deel, praat, lach. Laten we samen dat volgende niveau opzoeken, jij maakt van mij een beter mens, jij laat me zien dat ik anders mag zijn, jij laat me merken dat ik gevoel mag tonen, emoties mag hebben. Een tweebaansweg is nog altijd leuker dan een eenrichtingsweg.
Ik hou van je, je zit in mijn systeem.