Mercurius

afbeelding van Gast

Ik ben behalve narcissus ook nog eens een borderliner. Goed he?
Over communicatie: ik denk dat een van de redenen is waarom het haast onmogelijk is om je zielsverwant los te laten is, tenminste in mijn geval, dat we toevallig ook nog eens goed met elkaar kunnen communiceren.
Vroeger dacht ''zij'' dat communiceren vooral praten is. Nu snapt ze dat je op heel veel verschillende manieren met elkaar kunt communiceren. Haar sterrenbeeldteken en de mijne worden beheerst door 'Mercurius'de planeet van de communicatie.

Dus....als ik iets bedenk, pikt zij dat op en vice versa. Daarbij komt dat ik het regelmatig en vooral de laatste jaren, '''dik aanleg''. M.a.w. ik manipuleer de natuurlijke gang van zaken. Gewoon om controle te houden natuurlijk.Verder denk ik niet na over de gevolgen, waarom zou ik? Ik ben teovallig resultaatgericht, wat telt is nu en de toekomst bestaat voor mij niet.

Verder doet het er niet toe wat ''zij''denkt. Dat heeft er nooit toe gedaan. Ik heb er nooit naar gevraagd. Ik heb sowieso nooit met haar face to face ''gesproken'', letterlijk gesproken. Omdat ik het totaal overbodig vindt wat zij denkt, is completely irrelevant, machts nichts aus.
Nu nog steeds niet overigens. Ik ben zo vol van mijzelf, schrijf ellenlange verhalen, over wat ik denk.
It's a men's world, wat mij betreft.
Terwijl ik dit zo schrijf denk ik: Wat voor zin heeft het eigenlijk? Want als ''men'' mij zou vragen: wat wil je nu eigenlijk met je tweelingziel?
Dan zou ik zeggen: een afstandsrelatie houden. Wat zeur ik dan nog, want die heb ik toch met haar?

En toch hou ik zooo ontzettend veel.....van

mijzelf

Toevoeging:
Jaha, want zij doet t namelijk niet, van mij houden. Eigenlijk houdt zij ook alleen maar van zichzelf. Ze denkt voornamelijk aan zichzelf, dat is de reden waarom ze onze band in stand houdt.
Ze is die band gewend, het had wel degelijk zo zijn voordelen: emotionele steun bv. Het is eigenlijk wel makkelijk
als ze er zo af en toe naar kan grijpen. Daarom houdt ze de band in stand. Ook lekker egoistisch.
Dat is mijn gok althans, want dat heeft ze mij niet letterlijk verteld. Zoals hierboven gezegd, wij communiceren zonder geluid.
Hihihihi, best handig zo af en toe. Tenzij je mis gokt natuurlijk. Hihihihi.

afbeelding van roberto klittenvoorst tot voorst

Re: mercurius

Oh ja, wat meer is , aansluitend op t bovenstaande,onze .......(iets, ik weet niet eens wat precies, noem het
communicatielijnen, of weet ik veel in newage-begrippen -heb de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt-)
""iets wat van ons uitgaat"'loopt ook nog eens synchroon. Dat betekent dat we zo ongeveer 24/7 aan elkaar denken, echt letterlijk.
Maar niet altijd op de voorgrond natuurlijk, soms op de achtergrond, maar het/we zijn er wel.
Zij schijnt er iets beter mee om te kunnen gaan dan ik. Nou ja, be it. Ik kan weer iets anders beter dan zij.
Daar kunnen we beiden niks aan doen, het was er van zodra we elkaar ontmoeten.
Ik weet niet of ik het de gewone huis tuin en keuken-liefde kan noemen, wat er tussen ons heerst. Het is meer een gevoel van diep van binnenuit, vanuit de ziel zeg maar, waar we allebei helemaal maar dan ook totaal niks aan hoeven te doen. Het is er gewoon, bam.

Vandaar dat als we ''normaal'' met elkaar communiceren, er heel wat schort. Het kan er best hard aan toe gaan (wat we beiden niet echt leuk vinden denk ik)
Ook lijkt er een soort van wedijver tussen ons te zijn soms, wat best gek is vind ik, omdat zij vrouw en ik man ben.
Ik zeg ''vandaar'' omdat we weten dat de zielsliefde er altijd is (hoe vaag ook soms en zeker niet altijd even sterk) dus vandaar dat de normale omgangsvormen
tussen ons er behoorlijk bij inschiet.

Wat het nog moeilijker maakt dan het als is, is dat we beiden persoonlijkheidsstoornissen hebben. Ik een beetje meer als zij, maar desalnietemin, dat verandert er niets aan.

Nu weet ik nog steeds niet het ''waarom'' en zij evenmin trouwens.