Het is begrijpelijk van de mensen om je heen dat ze zich zorgen om je maken en je daarom het liefst zo snel mogelijk weer in je eigen doen willen krijgen , maar je hebt gelijk hoor luister na je eigen gevoel zelf weet je het beste wat je wel of niet kunt en of wilt.
Wat jij zegt herken ik heel erg van mezelf als ik zo een bui heb en vriendinnen vragen me mee uit te gaan dan weiger ik ook om dezelfde reden als die jij noemt je doodongelukkig voelen en dan over je grenzen heen gaan om je vervolgens nog rotter te voelen van spijt.
Wat ik dan doe is me een paar dagen afzonderen van alles en iedereen me tijd verdoen met muziek en of achter me pc te zitten domweg spelletjes spelen verstand op nul totdat ik er voor mijn gevoel weer klaar voor ben en dan is het goed.
Bij mij werkt het prima ook al begrijpt niet iedereen dat om mij heen en krijg je dan smsjes of telefoontje met de vraag ik hoor niks van je ? lief maar op dat moment denk ik dan mens laat me met rust ! ik ben druk met mezelf en daar heb ik even alle energie voor nodig!

liefs

Stap voor stap meid!

Ik ben in het begin 2 keer keihard uitgegaan met vrienden (en veel te veel alcohol)...voelde me de volgende dag rotter dan rot. Vanaf dat moment heb ik gezegd: ik laat me niet meeslepen, doe alleen waar ik zin in heb.
Zorg op het moment ontzettend goed voor mezelf. Ga bijna elke dag in bad met kaarsjes, muziekje en een glaasje wijn. Op mijn slaapkamer branden ook s'avonds de kaarsjes met meditatiemuziek en een lekker boek.
Ik doe wat ik moet doen...school, stage, werken, maar eenmaal thuis denk ik aan MIJ.

En op een gegeven moment doe je steeds meer dingen. Ik ben er nog niet klaar voor om uit te gaan, maar maak thuis wel vaak een feestje...open haardje aan, goede muziek erbij, vriendinnen die een glaasje wijn komen drinken en stap voor stap krijg ik er ook steeds meer zin in.

Zoek je comfort-zone. En vanuit die comfort-zone bouw je steeds meer je leven weer op

Sterkte!

Ik begrijp dat je je zo voelt. En ik vind een massa evenement, zoals carnaval, ook geen goede 'afleiding'. Ik vind het echter wel belangrijk dat er een zekere afleiding. Iets heel klein is al voldoende, zoals inderdaad naar de bibliotheek gaan. Of iets gaan drinken met een vriend of vriendin. Ik ben van mening dat je iets moet doen om je gedachten iets of wat te verzetten.

Dat zeiden de meeste mensen ook bij mij in het begin. En ik ging ervan uit dat ik alles moest doen dat aangeboden werd. Met als gevolg dat ik na een lang weekend compleet gevloerd weer thuiskwam. Janken janken janken en daarna slapen slapen en nog eens slapen...

Afleiding is goed maar alleen datgene wat echt goed voelt voor jou. Dus als jij het fijner vind om thuis te blijven en alleen even met iemand te bellen is dat prima. Of even een wandeltje. Of naar de bieb. Etcetcetc

Maar een megafeest omdat " het zo goed voor de afleiding is"? Nee, diep binnenin zegt je eigen gevoel al: neehee daar ben ik nog niet aan toe, die drukte.
Luister daarnaar!!! Dat stemmetje gaat je nog vaak helpen in dit proces weet ik inmiddels. Vraag dan daarna direct aan jezelf: oke, dat wil ik niet. Wat wil ik wel? Waar heb ik NU behoefte aan?
(buiten je ex-geliefde dan he?)

Sterkte, luister lekker naar jezelf. Dat ben je waard.

Knuff

grappig ik zit net een verhaal te posten en ben ook ontzettend bang dat mijn vriendin over haar grenzen heen gaat..
ze zei dat ze het nodig had om de stress van haar ouders (beiden ziek) en onze relatie (heeel heftig en allebei een vrij grote rugzak) even te vergeten ...

persoonlijk vind ik het een goede zet van je ! je eigen gevoel volgen is het beste mijn inziens!
sterkte meid