Oe dat klinkt naar...een hoop boosheid. Maar ik kan het zeker wel begrijpen, want ik weet dat ik dat gevoel ook heb en nog meer ga krijgen (zie eventueel blog hij wordt steeds meer en meer verliefd). Mijn ex wilde ook nooit echt praten, nooit dingen samen ondernemen etc. En nu...hij is 1 en al energiebonk en ging gelijk met haar naar een romantisch oort aan de zee, all inclusive, terwijl hij met mij alleen het liefste de ganze dag wilde vissen!!!! aaargh...tja het plaatje werd alleen maar nog mooier toen ik achter kwam dat haar beide ouders ook nog eens directeur zijn, op een mooie plek in een stad waar hij sinds zijn nieuwe werk verliefd op is. En uh...dat meisje is ook nog eens lief. It sucks!!! Maar sterkte, zoals zo vele ook tegen mij zeggen: "je verdient wel beter, en meer geluk alleen jouw geluk moet (helaas) later komen!!"

Ik kan heel goed begrijpen dat het je pijn doet dat je ex alles wat hij geleerd heeft uit jullie relatie nu toepast in zijn nieuwe relatie. Dat zijn nieuwe vriendin krijgt wat jij altijd verlangde maar niet kreeg. Maar als ik het goed lees, is het al anderhalf jaar uit tussen jullie. Ldvd kan heel lang duren, en ook na jaren kun je nog terugdenken aan een oude liefde en kan het pijn doen. Soms denk ik ook terug aan jaren geleden, en dan denk ik vaak 'Had ik toen maar geweten wat ik nu weet...'

Maar zo zit het leven nu eenmaal in elkaar: je leeft, maakt fouten, maakt dingen mee, je leert eruit en evolueert. Je wordt ouder en wijzer en gaat dingen inzien over jezelf en anderen. Je groeit! Dat is volgens mij ook de bedoeling van alle verdriet en tegenslagen die een mens kunnen treffen. Afzien, lijden, verlies, rouwen, verwerken, eruit leren en proberen je weg verder te zetten met de opgedane ervaring en kennis. Dat is wat je ex nu doet. En voor jou is dat pijnlijk.

Maar hoe ben jij ge?ɬ´volueerd sindsdien? Heb je erover nagedacht? Ben je gegroeid? Heb je nieuwe paden gekozen? Heb je je verdriet verwerkt en bij jezelf gedacht: De volgende keer ga ik het anders doen? Ik heb zo het gevoel dat je in je verdriet bent blijven hangen, waardoor je wat verbitterd geworden bent. Dit is geen verwijt hoor, het is maar wat ik meen op te maken uit je verhaal.

Verbittering maakt een mens kapot. Verbittering houdt je tegen om zelf te groeien en er beter uit te komen. Ik weet het, het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer het los te laten. Het heeft ook totaal geen zin om op een of andere manier van genoegdoening en wraak te zitten wachten. Dat doen we allemaal wel in het begin na een breuk. Maar uiteindelijk heb je er NIKS aan.

Stel je eens de volgende vraag: Zal het jou gelukkiger maken als de nieuwe vriendin van je ex ongelukkig is? Of als je ex ongelukkig is? Ok?ɬ©, dan is in jouw ogen gerechtigheid geschied. Ze zijn gestraft voor het verdriet dat ze jou aangedaan hebben. Maar schiet je daar iets mee op? Ga je daarna lachend door het leven huppelen? Ga je DAN PAS zelf verder kunnen met je leven?

Ik denk dat het Kitty's spreuk is: Happiness is the best revenge! (En waarom zou je eigenlijk wraak willen?) Misschien moet je het op een ander manier bekijken, zo van: 'Kijk, dat heeft hij van mij geleerd...' En meteen erna: 'En nu ga ik verder met wat IK geleerd heb! Ik zoek mijn EIGEN geluk wel!' En dat kan ook betekenen dat je leert gelukkig te zijn in je eentje, dat je probeert je verbittering achter je te laten om opnieuw open te staan voor nieuwe ervaringen, een nieuwe liefde misschien, als de tijd gekomen is. Maar daarvoor moet je hart weer 'vrij' zijn. Vrij van wrok en wraakgevoelens. Anders draag je die toch maar over op de volgende man die je pad kruist.

Ik heb de wijsheid niet in pacht, hoor, Eeffie, maar zo denk ik erover.

Veel sterkte nog!
C.

Hoi hoi eeffie

Ik snap hoe je je voelt, ik voel precies hetzelfde: ik was voor mijn ex ook zijn eerste liefde, en hij vond het echt pech hebben dat ik niet later op zijn pad kwam, en hij zei dat hij nu weet wat hij geleerd heeft...dat kan hij nu toepassen bij zijn nieuwe vriendin.

Mijn situatie is heel anders maar wat dat leren betreft, tja dat doet pijn dat datgene wat hij geleerd heeft niet meer op je kan toepassen, maar bij een nieuwe relatie. Ik snap je hoe je je voelt, en ik heb het ook hier erg moeilijk mee...Onthou wel wat jij dan ook geleerd hebt, en pas die toe op het moment dat de tijd rijp is.

Dat heb ik (nog) niet kunnen doen, maar ik hoop dat het lukt. Klinkt niet erg bemoedigend voor jou maar bedoel het alleen maar goed.
Ik leef je met je mee.

Veel liefs, pino

Lieve Eeffie,

Ik begrijp je wel heel goed hoor, je boosheid, je woede en je wraakzuchtige gevoelens. Maar dat zijn nu juist de emoties waardoor jij zo in het verleden blijft hangen, blijft hangen aan hem en haar.
Het lijkt wel alsof je eigen leven bijna stil staat en je meer naar hem en haar kijkt dan dat je je op jezelf richt. STOP DAARMEE!

Je gunt haar niets, wil haar zien lijden om hetgeen wat ze jou heeft afgenomen en hoe ze met je om is gegaan? Fuck the bitch lieve Eeffie, het zegt meer over haar dan over jou. Zie je niet dat JIJ nu nog altijd diegene bent die aan het lijden is, en ZIJ niet??? Want zo is het he!! Jij zit nog altijd te wachten tot het fout loopt tussen hen. Wat denk je Eeffie, dat wanneer hij haar verlaat dat jij je dan ineens weer helemaal happy zal voelen en vrede met alles hebt???? Daar geloof ik namelijk niets van!
Daarnaast kun je wel zo vreselijk boos op haar zijn, maar was hij niet degene die verantwoordelijkheden naar jou toe had omdat hij een relatie met jou had en niet zij?
Van hem slik je dit allemaal maar en alle boosheid gaat naar haar toe! Dat is niet fair denk ik..... in mijn beleving niet.

Als je dan toch die boosheid hebt en er maar niet van afkomt, waarom gebruik je die niet even naar jezelf. Bijvoorbeeld door even boos te worden op haar en hem, dat ze NU NOG ALTIJD JOU LEVEN BEINVLOEDEN. Boos dat jij nog steeds verdriet hebt van hen en jij daar ongelukkig onder bent! Boos op jezelf....
Ik zou bijvoorbeeld die boosheid anders gebruiken. En inzien dat die stomme bitch en hufter zelfs NU NOG mijn leven beinvloeden, mijn humeur, mijn geluk. En dat ik ze dat niet meer gun. Die boosheid op een ander spoor zetten.
Zeg tegen jezelf STOP!

Kop op lieve Eeffie, ik weet dat je dit kunt. Maar je moet het wel willen he. En volgens mij wil je niet loslaten...... Je zit vastgeroest in die wrok... Zie in dat die wrok jou stil laat staan, dat je er NIETS maar dan ook NIETS mee bereikt dan alleen maar ongeluk voor JOU!

Laat die kracht en boosheid zien op een andere manier Eef, en laat ze de t**** krijgen en laat ze los!

JE KUNT HET!!!

Liefs Lin